فقط گرما در تابستان بیداد نمیکند، بلکه بیماریهای قارچی پوستی نیز از جمله بیماریهای عفونی هستند که در فصل گرم شیوع بیشتری دارند.
قارچهای پوستی معمولاً سبب نفوذ در لایه های سطحی پوست و در شکلهای مختلفی ظاهر میشوند و دارای انواع مختلفی هستند. «پیتریازیس ورسیکالر» یک قارچ سطحی پوست است که به صورت لکههای قهوه ای و سفید بیشتر در تنه و قسمتهای جلویی اندامها بروز میکند، عامل این قارچ در پوست همه افراد وجود دارد و در شرایط مناسب اعم از رطوبت، تعریق و عوامل نامشخص دیگر باعث بیماریزایی و واكنشهای پوستی خاص میشود. این بیماری به خصوص در افرادی که بدن آنها به شدت عرق میکند یا دائم در محیطهای مرطوب هستند، شیوع و گسترش بیشتری دارد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات ؛ قارچهای سطحی پوست حتی میتوانند ناخن های دست، پا و ناحیه کشاله ران را نیز در بربگیرد.دسته دیگری از قارچهای پوستی «عفونتهای برفک» هستند که به صورت لکههای سفید در مخاط دهان و زبان دیده می شود و در افراد بالغ این دست عفونتها به صورت دانههای چرکی در نواحی مختلف به ویژه در چینها نظیر کشاله ران و زیر بغل بروز میکند.بسیاری عفونتهای سطحی قارچی پوست در صورتی که در مورد آنها تشخیص درستی داده شوند، درمان راحت و سریعی دارند و در غیر این صورت اگر تشخیص درست نباشد امکان دارد، بیمار مدتها تحت درمانهای غلط قرار بگیرد.
بهترین راه برای پیشگیری از عفونتهای قارچی، رعایت بهداشت فردی و تماس نداشتن با فرد مبتلا است. به طور مثال فردی که دچار عفونتهای قارچی میشود، بهتر است تا درمان کامل از تماس در محیطها و اماکن عمومی نظیر استخرها بپرهیزد تا عفونت به دیگران منتقل نشود. كودكی كه مبتلا به عفونتهای قارچی سر نیز کودکی که مبتلا به این عفونت میشود، بهتر است تا درمان قطعی از تماس با بچههای دیگر در محیط مدرسه به دور باشد. رعایت بهداشت عمومی در مدارس و مهدهای كودك مهمترین راه پیشگیری از بیماریهای قارچی است. بدن به صورت طبیعی میزبان انواعی از میکرو ارگانیسمها شامل باکتریها و قارچ ها است. برخی از این میکرو ارگانیسمها برای بدن مفید هستند و بقیه ممکن است به سرعت تولید مثل کنند و عفونتها را تشکیل دهند. قارچها میتوانند روی بافتهای مرده مو، ناخنها و لایههای بیرونی پوست زندگی کنند. عفونتهای قارچی ناخن اغلب بیشتر در افراد بالغ دیده میشود و این عفونتها اغلب به دنبال عفونت قارچی پا هستند.
درمان عفونتهای قارچی ناخن ممکن است مشکل باشد و در بیشتر موارد مجدداً بروز كند. ناخنهای پا اغلب بیش از ناخنهای دست مبتلا میشوند. افرادی که به صورت مداوم به استخرهای شنای عمومی، ژیمناستیک یا حمامهای عمومی میروند و کسانی که زیاد عرق میکنند، به صورت معمول عفونتهای شبه مخمری دارند، زیرا قارچهایی که این عفونتها را ایجاد میکنند در نواحی گرم و مرطوب رشد میكنند.خـطر ابتـلا به یک عفونت قارچی با کفشهای تـنگ، رطوبت طولانی مدت پوست یا جراحـات کوچک پوست یا ناخن،افزایـش مییابد. شکنندگی، بد رنگ شدن، از دست رفتن حالت صیقلی و درخشندگی ناخن، ضخیم شدن ناخن، بد ریختی شکل ناخن، تکه تکه شدن ناخن، نرم شدن (جداشدن) ناخن از علائم عفونت است.
دركودكان بیشتر در ناحیه سر آنها بیماری قارچی پدید میآید و این عارضه به دو شكل بروز میكند. در نوع اول لكههای پوسته دار در سر ایجاد میشود و موها روی آن شكسته میشوند كه با درمان به طور کامل بهبود مییابد و اثر ریزش مو باقی نمیگذارد. در شكل دوم كه التهابی است زخم ایجاد شده در ناحیه سر باعث از بین رفتن موها میشود كه در نتیجه طاسی سر به وجود میآید. به منظور جلوگیری از انتقال بیماری به افراد سالم بهترین راه معاینه كودكان در مدارس و مهدهای كودك است. همچنین آزمایش مربیان و پرستاران كودك نیز ضروری است.
بیماری قارچی پوست بیماری شایعی است كه میتواند هر نقطهای از بدن را مبتلا كند. این بیماری بی سر و صدا شروع میشود و علائم بالینی مانند خارش ندارد. ضایعه روی پوست بدون مو، پوسته دار و ممكن است از مركز، شروع به بهبودی كند. همچنین اگر دچار ترشحات التهابی شود، می تواند در قسمتهایی كه مو رشد میكند، باعث ریزش مو بشود. اگر ضایعه بین انگشتان پا باشد، به صورت ترك خوردگی یا جمع شدن مواد شاخی دیده میشود و ممكن است بیمار از سوزش كف پا شكایت داشته كه در بعضی از موارد بیماران آن را به عنوان عرق كردن كف پا توجیه میكنند.
از مهمترین راههای سرایت بیماری تماس افراد سالم با افراد آلوده و استفاده از وسایل شخصی فرد آلوده مانند شانه، برس یا لباس است. همچنین تماس با حیوانات آلوده مانند گاو، گوسفند، سگ و گربه نیز میتواند عفونتهای التهابی یا غیرالتهابی را ایجاد كند. از این رو شست وشوی وسایل فرد بیمار به صورت جداگانه با مواد ضدعفونی كننده، آزمایش افراد مشكوك به بیماری و در روستاها جداسازی و قرنطینه حیوانات آلوده از جمله راههای پیشگیری است. اگرچه كرمهای ضدقارچ كه به صورت موضعی استفاده میشود و نیز مصرف بعضی داروهای خوراكی ممكن است به طور صد درصد تأثیر درمانی نداشته باشد اما با رعایت بهداشت عمومی قبل و بعد از ابتلا به بیماری و رعایت جوانب احتیاط در مورد مصرف داروهای جدید میتوان از بروز بیماری و تشدید آن جلوگیری كرد.
نظر شما