اسهال مسافرتی، معضلی است كه میتواند سفر تفریحی را به سفر درمانی تبدیل كند!به این ترتیب كه 40 درصد كودكان در مسافرت به دلیل ابتلا به اسهال مسافرتی به مراكز درمانی مراجعه میكنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از سیب ؛ میزان رعایت بهداشت فردی و كشور یا شهر مقصد، دو عامل اصلی ابتلا به اسهال مسافرتی است. براساس اعلام اداره كنترل و پیشگیری بیماریها، كشورهای خاورمیانه، آمریكای لاتین، آسیای جنوبی، مكزیك و آفریقا به ترتیب كشورهایی هستند كه بالاترین آمار ابتلا به اسهال مسافرتی را از آن خود كردهاند؛ این در حالی است كه خطر ابتلا به اسهال مسافرتی در مسافرانی كه به كشورهای اروپای غربی، ژاپن، استرالیا و ایالات متحده سفر میكنند، كمتر از 8 درصد است. حدود 20 درصد بیماران مبتلا به اسهال مسافرتی نیازمند یك تا دو روز استراحت هستند و 45 درصد بیماران بناچار باید فعالیتهای از پیش تعیین شده خود را حداقل به مدت دو روز به تعویق بیندازند.
چرا مبتلا میشویم؟
نخستین دلیل ابتلا به این بیماری، مصرف آب و غذای آلوده است. اگر آب یا غذای مصرفی به عوامل عفونی آلوده باشد، دچار این مشكل خواهیم شد. در 78 درصد موارد، عامل اصلی آلودگی، آنتروپاتوژنهای باكتریال است. شاخصترین عامل ابتلا به اسهال مسافرتی اشرشیاكلی آنتروتوكسیك (ETEC) است. بنابراین اگر آب یا غذای ما آلوده به این نوع باكتری اشرشیاكلی شود، به اسهال مسافرتی مبتلا میشویم. ورود این عامل بیماریزا به بدن باعث بروز اسهال آبكی میشود. همراه با این حالت بیمار دچار دلدرد شده و ممكن است دچار تب خفیف شود. بیماری میتواند بدون تب هم باشد. عوامل باكتریال بیماریزای دیگر، ویروسها و انگلهای بیماریزای رودهای نیز میتوانند اسهال مسافرتی ایجاد كنند.
این نشانهها میگوید بیمار هستیم
یك لحظه غفلت موجب یك تا دو روز بیماری و بههم خوردن برنامه مسافرت و گشت و گذار است. به این نكته توجه كنیم كه بدن ما هر لحظه در معرض ابتلا به این بیماری در اثر خوردن آب یا غذای آلوده قرار دارد. نخستین نشانه بیماری، افزایش حجم مدفوع و افزایش دفعات اجابت مزاج است. قوام مدفوع بتدریج كاهش یافته تا به اسهال آبكی تبدیل میشود. اوج عوارض این بیماری چهار تا پنج روز اول بوده و بتدریج طی 12 روز كاملا برطرف میشود. از دیگر علامتهای اسهال مسافرتی میتوان به این موارد اشاره كرد:
* دلپیچه و نفخ: بیمار بعد از دل پیچه و دفع مدفوع برای مدتی آرام میشود، اما این حالت تكرار میشود. همراه با این حالت نفخ نیز دیده میشود. تورم معده و رودهها، باد گلو و... از نشانههای نفخ است.
* تهوع: بیماری میتواند با حالت تهوع همراه باشد، اما بیمار غذایی را از معده برنگرداند، بیماری بیشتر با استفراغ همراه بوده و بیمار غذای خوردهشده را برمیگرداند.
* تب: این نشانه میتواند به صورت خفیف ظاهر شده یا بیمار اصلا تب نكند.
* تكرر ادرار و ضعف: علاوه بر افزایش دفعات دفع، تكرر ادرار نیز دیده میشود. به دلیل تحلیل رفتن ذخیره غذایی بیمار، ضعف نیز بر عوارض بیماری افزوده میشود.
خط خطر
همه افراد اگر نكتههای بهداشتی را رعایت نكنند، هر لحظه در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند اما برخی روی خط خطر این بیماری قرار دارند. كودكان و افراد مسن از گروههای در معرض خطر هستند، اما افراد دچار ضعف سیستم ایمنی، افراد مبتلا به دیابت، افراد درگیر با مشكلات التهابی روده و بیمارانی كه به هر دلیل آنتیبیوتیك مصرف میكنند، بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به اسهال مسافرتی قرار دارند.
بسته ایمنی در سفر
همراه داشتن برخی كمكهای اولیه برای آنكه بتوانیم تا رساندن بیمار به مراكز درمانی اقدامهای اولیه را انجام دهیم، مهم است. یكی از این موارد، همراه داشتن پودر خوراكی او. آر.اس است. سرم خوراكی كه برای جبران از دست رفتن آب بیماران مبتلا به اسهال استفاده میشود، مهمترین نكته جبران آب از درست رفته فرد مبتلا به اسهال است. طرز تهیه و دفعات مصرف آن روی بسته نوشته شده است.
گاهی بیغذایی بهتر است
فرد مبتلا به اسهال نباید لبنیات بخورد. بیمار نباید غذاهای خام اعم از سالاد، سبزی و غذاهای گوشتی مصرف كند. رژیم غذایی مناسب توسط پزشك معالج به بیمار توصیه خواهد شد. گاهی لازم است برای 24 تا 48 ساعت بیمار فقط از طریق سرم تغذیه شود.
نظر شما