مهلت ده روزه استانداری مازندران برای تعیین تكلیف باغ گیاهشناسی نوشهر تمام شده و دوباره كابوس بلدوزرها بر درختان این باغ ارزشمند سایه افكنده است.
كابوسهای محیطزیست و میراث فرهنگی
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ تصمیمهای دولتمردان در روزهای پایانی خود به كابوسهای بیپایانی در حوزه محیطزیست و میراث فرهنگی كشور كه از جمله حوزههای پرآسیب كشور هستند، تبدیل شده است. دولت در یكجا به رئیس سازمان میراث فرهنگی اجازه میدهد كه بخشی از امور تصدیگری یك سازمان دولتی را به بخش خصوصی واگذارد. تصمیمی كه مجلسیها از آن به یك عملكرد غیرقانونی یاد میكنند اما كوچكترین تاثیری روی این تصمیمگیریها ندارد.
از سوی دیگر استانداری مازندران هم به یكباره تصمیم میگیرد تا در روزهای پایانی دولت قضیه جادهای كه مدتها باغ گیاهشناسی را تهدید میكند را تمام كند تا دولت بعدی در عمل انجام شده قرار گیرد. هرچند برخی از نمایندگان مجلس میگویند كه تصمیمهای دولت در این حوزه قابل بازگشت است اما این سوال بیپاسخ میماند كه آیا بعد از تخریب یك باغ 80 ساله؛ میتوان دوباره آن را برگرداند؟ سوالی كه قطعا پاسخ امیدواركنندهای ندارد.
باغ گیاهشناسی را 10 روز فعالان حوزه محیطزیست نجات دادند. آنها درست روزی كه بلدوزرهای استانداری برای قلع وقمع درختان باغ آماده میشدند از شهرهای مختلف كشور خود را به در باغ رساندند و توانستند جلوی تخریب آن را بگیرند. اما این به معنای پایان كار نیست. دكتر محمد امینی با تشریح موقعیت و ارزش طبیعی باغ مشخص میسازد كه بلدوزرهای استانداری از هرسمتی كه وارد شوند از روی قانون رد شدهاند، با این وجود تجربه ثابت كرده است كه برنده ماجرا دولتیها هستند كه به قربانی شدن یك محیطزیست ومنابع ملی منجر میشوند. به گفته او طبق مصوبه هیات دولت تامین زمین برای احداث این جاده باید طبق ضوابط كشاورزی انجام گیرد كه بر اساس این ضوابط از آنجا كه این باغ یكی از عرصههای ذخایر ژنتیكی است تابع قوانین حفاظت از ذخایر ژنتیكی شده و تخریب آن ممكن نیست.
او همچنین میگوید: «علاوه بر آن چون این باغ در عرصه مرتعی است طبق قوانین منابع طبیعی وزارت جهاد كشاورزی باید در این زمینه تصمیم بگیرد و نیز از آنجا كه باغ گیاهشناسی یك ایستگاه تحقیقاتی است تنها هیات امنای آن باید تصمیم نهایی را بگیرد.»
اراضی ملی؛ سنگ مفت، گنجشك مفت
استانداری مازندران آنطور كه امینی میگوید پیش از اینكه تبر بردارد و به جان گونههای ارزشمند باغ گیاهشناسی بیفتد ابتدا باید خانههای مردم را به تملك در میآورد. به گفته او همچنین از آنجا كه در مسیر موقعیت مكانی پروژه ابتدا باید در چند قسمت، اراضی متعلق به مردم تملك شود حتی اگر باغ هم تخریب شود، ممكن است مردم زمینهایشان را نفروشند كه مسئولان پیش از انجام این كار نمیتوانند برای تخریب باغ اقدام كنند.
اما آنچه كه امینی درباره آن چیزی نمیگوید برداشت دستگاههای دولتی از اراضی ملی است. آنها اراضی ملی را اراضی دولتی میدانند كه برای تملك آنها هیچ مانع از جمله موانع مالی وجود ندارد. بلكه در یك جلسه و با یك تبصره دولتی میتوانند هر باغ ارزشمند و پارك ملی كشور را از دم تیغ بگذارند؛ تا یك پروژه عمرانی افتتاح شود. مسئلهای كه در جنگل ابر اتفاق افتاده و یك جادهای غیر لازم به تصویب دولت رسید تا در نهایت رانش زمین را به جان مردم منطقه بیندازد.امروز هیچ یك از دستگاهها ونهادها چرایی این اتفاق را نمیپرسند و هیچكس هم بهدنبال مسئول خطری كه اهالی روستای ابر را تهدید میكند، نمیگردد.
این درحالی است كه مدافعان جادهسازی در جنگل ابر، یكی از دلایل عمده برای ساخت این جاده را مطالبات مردمی اعلام كرده بودند. همین تبصره دولتیهم بود كه بهرغم همه مخالفتها میانكاله را به بخش خصوصی داد تا پالایشگاه نفت در یكی از مهمترین مناطق محیطزیستی كشور تاسیس كند. آن هم در حالی كه وزارت نفت به عنوان اصلیترین متولی این حوزه، وزارتخانه را از این مسئله كنار كشید و اعلام كرد كه هیچ مسئولیتی در قبال این محدوده را به عهده نخواهد گرفت.
حالا هم جاده مورد نظر استانداری باید با خرید خانهها و املاك مردم مسیر خود را باز میكرد اما به گفته دكتر عیسی مومن، مسئول هماهنگی باغهای گیاهشناسی در سطح كشور از آنجا كه تنها قسمتی از این جاده از درون باغ گیاهشناسی نوشهر گذشته و مابقی آن از زمینهای كشاورزی و خانههای مردم میگذرد، افرادی كه برای احداث این جاده میلیاردها تومان پول گرفتهاند تخریب این باغ را ارزانترین راه دانسته و بر آن پافشاری میكنند. او میگوید: «این افراد باید پیش از هر چیز خانهها و زمینهای كشاورزی را میخریدند اما ازآنجا كه این كار هزینه بسیار بالایی داشته و پولی را كه گرفتهاند در جای دیگر خرج كرده یا میخواهند در جای دیگری هزینه كنند بهدنبال گرفتن زمینهای باغ گیاهشناسی هستند.»
مهلت 10 روزهای كه فعالان حوزه محیطزیست گرفتند
باغ گیاهشناسی را 10 روز پیش فعالان حوزه محیطزیست از دم تیغ استانداری نجات دادند. آنها آن روز كه كارگران استانداری بلدوزرهایشان را روشن میكردند با پلاكاردهایی دم باغ گیاهشناسی ایستادند تا از ورود آنها جلوگیری شود. استانداری یك بار پیشتر به بخشی از باغ گیاهشناسی شبیخون زده بود. آنها با خیال راحت هم محیط بانان را كتك زده بودند و درختان را هم قطع كرده بودند. اما شرایط این بار به نفع باغ گیاهشناسی بود.
فعالان حتی در نامهای به «حسن روحانی» پیش از آنكه پایش به پاستور برسد، خواستند تا جلوی تخریب این باغ بگیردد. آنطور كه از خبرها شنیده میشود حسن روحانی، هم دكتر معصومه ابتكار را كه در دولت خاتمی رئیس سازمان حفاظت از محیطزیست بود واسطه كرد تا جلوی این تخریب را بگیرد. تلاشها 10 روز كابوس درختان باغ گیاهشناسی را به عقب انداخت.
دكتر محمد امینی درخصوص نقش مردم و تشكلهای مردمی جهت جلوگیری از تخریب باغ گیاهشناسی نوشهر میگوید: «مطمئنا نقش مردم در این زمینه بسیار تعیین كننده بوده و نظرات آنها مورد احترام قرار میگیرد اما این نهادهای دولتیهستند كه تصمیم آخر را میگیرند» حالا باید دید كه دولت دهم آخر باغ گیاهشناسی را با بلدوزرهای جادهسازی مشخص میكند یا باغ گیاهی شناسی آنقدر شانس میآورد كه به دولت یازدهم میرسد و با توجه به دیدگاههای حسن روحانی درباره محیطزیست، پایانی بر كابوسهای چند سال گذشتهاش نوشته میشود.
نظر شما