معاون سلامت سابق وزارت بهداشت با انتقاد از ساختار تشكیلاتی جدید وزارت بهداشت در عین حال گفت: مشكل نظام سلامت مشكل ساختاری و وابسته به فرد نیست، بلكه مشكل در زیرساختهاست و تا زمانی كه زیرساختهای لازم برای ارایه خدمات مناسب (سیستم نظام ارجاع با محوریت پزشك خانواده) فراهم نشود، توفیقی حاصل نخواهد شد.
وی با بیان اینكه آیا پس از جداسازی بهداشت و درمان باید در انتظار جداسازی آموزش پزشكی از بهداشت و درمان و تحویل آن به وزارت علوم (برگشت به 20 سال پیش) باشیم؟ افزود: این شیوه كار آسیب جدی به بحث برنامهریزی خواهد زد و تفكیك دو بخش بهداشت و درمان نه تنها در جهت تقویت بلكه در جهت تضعیف نظام سلامت است.
وی همچنین با بیان اینكه در شكل ادغام یافته معاونت بهداشتی و درمانی (معاونت سلامت) هماهنگی بین این دو بخش به دشواری انجام میشد، گفت: حال این سوال مطرح است كه این هماهنگی در فرم تفكیك شده چگونه به درستی انجام خواهد گرفت؟
معاون سلامت سابق وزارت بهداشت با بیان اینكه دیگر وقت آزمون و خطا گذشته است، یادآور شد: در یك برنامه ریزی صحیح برای تهیه و تدوین چارت تشكیلاتی از تجربیات كارشناسان سازمانی استفاده میشود نه آن كه چارتی از خارج به درون سیستم تحمیل شود كه در این صورت در اجرا با مقاومت افراد روبرو خواهد شد.
علویان با طرح این موضوع كه چنانچه دو تا سه كارشناس حوزه سلامت با این تغییر چارت تشكیلاتی موافق باشند من حاضرم سخنان خود را باز پس بگیرم، در ادامه با انتقاد از وجود زیرمجموعههای بیشمار حوزه وزارتی این شكل از ساختار را مانعی برای انجام كار برای وزیر در حوزه برنامهریزی و سیاست گذاری برشمرد و افزود: مشكل نظام سلامت مشكل ساختاری و وابسته به فرد نیست، بلكه مشكل در زیرساختها است و تا زمانی كه زیرساختهای لازم برای ارایه خدمات مناسب (سیستم نظام ارجاع با محوریت پزشك خانواده) فراهم نشود توفیقی حاصل نخواهد شد.
وی پاسخگوی نهایی در این ساختار طراحی شده را (با قرار گیری اكثر مجموعهها در زیرمجموعه حوزه وزارتی) شخص وزیر عنوان كرد و یادآور شد: در این ساختار دفاتر متعددی چون كارآفرینی و حتی آزمایشگاه رفرانس در مجموعه وزارتی قرار دارد، این در حالی است كه ساختاری منطقی و علمی به شمار میآید كه تا حد امكان كارها به سازمانهای مستقل و پاسخگو واگذار شود.
علویان با بیان اینكه شاید بهانه تفكیك و جداسازی معاونت سلامت به دو بخش بهداشت و درمان، الزام وجود پنج معاونت در وزارت بهداشت بوده است، گفت: وزارت بهداشت به بیش از 3 معاونت اعم از معاونت سلامت با وظیفه سیاستگذاری، نظارت و اعتباربخشی حوزه سلامت، معاونت دانشگاهی شامل بخشهای آموزشی، پژوهشی، امور دانشجویی و فرهنگی و معاونت پشتیبانی برای حمایت 2 معاونت دیگر نیاز ندارد.
رییس شبكه هپاتیت ایران سخنان خود را این گونه ادامه داد كه آیا وظایف وزارت بهداشت چیزی جز اشراف به امور، تولیت نظام سلامت در حوزه سیاستگذاری، پایش نظام سلامت و ایجاد فراهم آوری امكانات برای دسترسی به خدمات برای همه اقشار جامعه است یا این كه وظیفه اصلی وزارت بهداشت صرفا اجراییات است. این كه در محلی بیمارستانی احداث و به اداره آن بپردازد؟
وی گفت: تدوین ساختار تشكیلاتی اگرچه براساس پاسخ به دو سوال فوق متفاوت است، اما این ساختار باید با توجه به اهداف عالی وزارت بهداشت تهیه شود.
علویان یكی از مشكلات و چالشهای اساسی نظام سلامت را كمبود بودجه عنوان كرد و یادآور شد: این در حالیست كه با اجرای مناسب سیستم ارجاع با محوریت پزشك خانواده با هزینه اثر بخشی بیشتر، جلوی بسیاری از هدررفت منابع گرفته میشود.
وی نگاه درمانگر را آسیبرسان به نظام سلامت برشمرد و افزود: اگر مشكلات زیر ساختی نظام سلامت با اجرای برنامههایی پیشگیرانه و بهداشتی چون پزشك خانواده اصلاح نشود، همچنان شاهد نارضایتی مردم از دریافت خدمات بهداشتی درمانی با وجود افزایش سهم بهداشت از تولید ناخالص ملی از 5/6 درصد در سال 84 به بیش از 7 درصد در سال 87 خواهیم بود.
نظر شما