سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ - ۱۲:۳۸
کد خبر: 269658

پركاری مثانه یك مساله رایج و معمول است كه افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باید در نظر داشت كه این مساله به‌هیچ‌وجه بیماری نیست، بلكه به مجموع نشانه‌های ادراری اطلاق می‌شود كه می‌تواند با احساس فوریت در نیاز به ادرار كردن یا گاهی بی‌اختیاری ادرار به‌صورت چند قطره همراه باشد.

آیا تكرر ادرار خطرناك است؟

سلامت نیوز:  پركاری مثانه یك مساله رایج و معمول است كه افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باید در نظر داشت كه این مساله به‌هیچ‌وجه بیماری نیست، بلكه به مجموع نشانه‌های ادراری اطلاق می‌شود كه می‌تواند با احساس فوریت در نیاز به ادرار كردن یا گاهی بی‌اختیاری ادرار به‌صورت چند قطره همراه باشد.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، این اختلال در موارد شدید باعث ناراحتی و استرس در شغل، زندگی اجتماعی، ورزش و خواب شما می‌شود. از نظر علمی دفع ادرار بیش از هشت بار طی بیداری شبانه‌روز، تكرر ادرار محسوب می‌شود. شایع‌ترین افراد درگیر، بانوان جوان هستند كه این اختلال در آنها، اغلب ناشی از ظرفیت پذیرش كم مثانه و انقباضات بیش از حد عضلات مثانه است و به‌خصوص با استرس و قرار گرفتن در معرض سرما تشدید می‌شود.

از سایر علل تكرر ادرار می‌توان به موارد ذیل اشاره كرد:
افسردگی و اضطراب، یبوست‌های طولانی و شدید و چاقی مفرط، مصرف زیاد نوشیدنی‌های محرك مثل نوشابه، قهوه و الكل، سیگار، عفونت ادرار، سنگ مثانه، اختلال در ساختار عضلانی لگن مثل افتادگی مثانه یا رحم، اختلالات اعصاب مركزی مثل دیسك ستون فقرات، بیماری ام‌اس(MS) ، پاركینسون، آسیب نخاع، سكته مغزی و آسیب اعصاب محیطی مثانه ناشی از دیابت یا جراحی‌های لگنی، تومور مثانه و تنگی مجرا و عدم تخلیه مناسب و بزرگی پروستات (در مردان) و... .

آیا تكرر ادرار خطرناك است؟
لازم است با مراجعه به اورولوژیست، شرح حال دقیق از بیماری‌های قبلی و عادات غذایی اخذ شود. در صورت تشخیص پزشك در نبود علامت خاص سایر بیماری‌ها، ابتدا برای شما آزمایش ادرار ساده (برای بررسی عفونت) و سونوگرافی سیستم ادراری با مثانه پر و خالی انجام می‌شود.

توصیه‌های مفید در برخورد با این اختلال:
مصرف مایعاتی كه مثانه را تحریك نمی‌كند مثل آب، كاهش وزن، درمان یبوست، ترك سیگار، تقویت عضلات كف لگن با استفاده از ورزش‌های مخصوص مانند ورزش KEGEL ، رفتار درمانی و آموزش مثانه (‌به این صورت كه با ثبت دفعات ادرار و حجم ادرار در هر بار، طی شبانه‌روز، دید دقیقی نسبت به وضعیت ادراری خود پیدا كرده و سعی كنیم به‌تدریج، طی چند هفته، فواصل بین ادرار كردن خود را زیاد كنیم. مثلا اگر در حالت ادراری مجبوریم هر 45 دقیقه ادرار كنیم، برای ماه اول این زمان را به یك ساعت برسانیم و سپس این زمان را زیادتر كنیم.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha