مطالعات کنونی روی موش‌هایی که طی یک دوره 10 روزه چندین هفته قبل از جفت‌گیری در معرض مواد افیونی قرار گرفته‌اند انجام شد و هنوز روی انسان‌ها مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. با این حال، نتایج نشان می دهد که حتی اگر مادران قبل از باردار شدن مصرف مواد افیونی را متوقف کنند، اثرات آن بر نسل های آینده می تواند منجر به مشکلات سلامتی قابل توجهی شود.
در سال 2020 بیش از 142 میلیون نسخه داروهای مخدر در ایالات متحده تجویز شد و تخمین زده می شود از هر 3 آمریکایی 1 نفر از داروهای مخدر بانسخه استفاده کرده و 11.5 میلیون نفر از آنها از داروها سوءاستفاده می کنند. در خیلی موارد، داروهای تجویزی مخدر مانند اکسی کدون، هیدروکودون و مورفین می توانند بخش مهمی از مدیریت کلی درد باشند. اما سوءاستفاده همه گیر فعلی از مواد افیونی که منجر به اعتیاد می شود منجر به بحرانی شده که زندگی و خانواده‌ها را بدون توجه به سطح درآمد، نژاد، سن یا جنسیت درگیر می کند.
الیزابت برنز، استاد دانشکده کامینگز و عصب‌شناس، می‌گوید: «درصد جمعیتی که در معرض مواد افیونی نسخه‌ای قرار دارند در سال‌های اخیر افزایش یافته است. اعتیاد و مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد، به حدی رسیده که بزرگترین و مهمترین تمرکز بهداشت عمومی ما برای مبارزه با سوء استفاده از مواد افیونی تاکنون را منجر شده است. شاید نکته مورد توجه قرار نگرفته این است که مواد افیونی ممکن است اثرات قابل توجهی بر سیستم ایمنی و غدد درون ریز داشته باشند و همچنین بر متابولیسم افراد تأثیر بگذارند. آنچه تحقیقات نشان می دهد این است که این اثرات ممکن است به نسل های آینده نیز منتقل شود، حتی اگر مادر قبل از بارداری مصرف مواد را متوقف کند.»
محققان اثرات مصرف مواد افیونی را بر اعتیاد و سایر پیامدهای سلامتی در موش‌ها به عنوان دروازه‌ای برای درک بهتر اثر داروها در انسان بررسی می‌کنند. آنها این کار را به این دلیل انجام می‌دهند که موش‌ها سیستم‌های بیولوژیکی و سیستم پاداش مشابهی با انسان‌ها دارند، و می‌توانند در آزمایشگاه، تحت شرایط کاملاً کنترل‌شده، برای کشف تغییرات در مغز موش، در متابولیسم، و در سیستم‌های مختلف در پاسخ به استفاده نادرست از مواد افیونی، اعتیاد و ترک، مورد بررسی قرار گیرند. یافته‌هایی که ارزش کاوش بیشتر را دارند، می‌توانند در انسان مورد مطالعه قرار گیرند.
در مطالعات منتشر شده، محققان موش های نر متولد شده از مادرانی را که در نوجوانی به مدت 10 روز در معرض مورفین قرار داشتند اما حداقل سه هفته قبل از جفت گیری فاقد مواد مخدر بودند، بررسی کردند. فرزندان در رحم در معرض قرار نگرفتند. فرزندان گروه شاهد از مادرانی متولد شدند که به جای مورفین محلول نمکی دریافت کردند. موش‌های صحرایی نر از هر دو گروه به مدت شش هفته با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شدند. مردانی که از مادران در معرض مورفین به دنیا آمدند، غذای بیشتری مصرف کردند، وزن بیشتری اضافه کردند و به هیپرگلیسمی ناشتا (قند خون بالا) و هیپرانسولینمی (سطوح بالای انسولین در گردش خون) مبتلا شدند. این نشان داد که این گروه از موش‌ها کمتر قادر به تنظیم تبدیل غذا به انرژی شده‌اند، که می‌تواند منجر به چاقی، دیابت نوع 2 و انواع دیگر مشکلات سلامتی شود که دیابت نوع 2 ایجاد می‌کند.
محققان یک رژیم غذایی پرچرب به مدت هشت و دوازده هفته یا یک رژیم غذایی کنترل شده را در موش‌هایی که مادرانشان در معرض مورفین قرار گرفته بودند و آنهایی که فقط سالین دریافت کرده بودند، مقایسه کردند. نتایج برای موش‌های نر که مادرانشان در معرض مورفین قرار گرفته بودند و رژیم غذایی پرچرب به آنها داده شد، از یافته‌های قبلی حمایت کرد - آنها وزن بیشتری اضافه کردند و سطوح بالاتر قند خون ناشتا و انسولین در گردش را در مقایسه با مردانی که مادرانشان دریافت کرده بودند نشان دادند. با طولانی تر کردن رژیم غذایی، محققان دریافتند که موش های صحرایی نر در هر دو گروه رژیم غذایی کنترل شده و پرچرب که مادرانشان قبل از بارداری در معرض مورفین قرار گرفته بودند، دچار اختلال در تحمل گلوکز شدند که نشانه اولیه دیابت نوع 2 است. . آنها همچنین دارای ناهنجاری های کبدی و دیگر ناهنجاری ها بودند.
برنز گفت: «حتی اگر فرزندان در معرض رژیم غذایی پرچرب قرار نگیرند، خطر ابتلا به دیابت و سایر مشکلات سلامتی در آنها وجود دارد، اگرچه ممکن است ظهور آنها دیرتر شروع شود.»
محققان قصد دارند در ادامه بررسی کنند که مورفین چه تأثیری بر فرزندان ماده داشته تا ببینند آیا این اثرات مشابه یا متفاوت از تأثیرات روی فرزندان پسر است.
چاقی، سندرم متابولیک و دیابت نوع 2 با افزایش خطر بیماری قلبی، سکته مغزی، بیماری‌های کلیوی و سایر بیماری ها مرتبط هستند. برنز می‌گوید: «با چنین سطح استفاده گسترده از مواد افیونی در سطح آمریکا و جهان، ما باید در مورد تمام راه‌هایی که مواد مخدر نه تنها بر نسل کنونی، بلکه بر نسل‌های آینده هم تأثیر می‌گذارند، آزمایش و بررسی انجام دهیم.»
نظر شما