پنجشنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۱:۰۱
کد خبر: 351289

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) یک وضعیت سلامت روان است.ASPD باعث می شود افراد بدون اینکه فکر کنند چگونه بر دیگران تأثیر می گذارند عمل کنند. فرد مبتلا به ASPD ممکن است قوانین را زیر پا بگذارد. آنها اغلب پشیمان نیستند و مسئولیتی بر عهده نمی گیرند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD)

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مای کلیولند کلینیک، اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) یک وضعیت سلامت روان است. افراد مبتلا به ASPD نسبت به دیگران بی احترامی نشان می دهند. آنها از هنجارها یا قوانین پذیرفته شده اجتماعی پیروی نمی کنند. افراد مبتلا به ASPD ممکن است قانون را زیر پا بگذارند یا به اطرافیان خود آسیب جسمی یا روحی وارد کنند. آنها ممکن است عواقب را نادیده بگیرند یا از پذیرفتن مسئولیت اعمال خود امتناع کنند.

ASPD یکی از بسیاری از اختلالات شخصیت است. اختلالات شخصیت بر نحوه تفکر یا رفتار افراد تأثیر می گذارد.

آیا داشتن اختلال شخصیت ضداجتماعی (ASPD) با یک جامعه شناسی یکسان است؟

گاهی اوقات اصطلاحات sociopath(جامعه ستیز) یا sociopathy (اجتماعی)، برای توصیف ASPD استفاده می شود. پزشک از این اصطلاحات به عنوان تشخیص بالینی استفاده نمی کنند. اما ویژگی‌های ASPD و sociopathy با هم همپوشانی دارند، از جمله کمبود کلی وجدان.

چه چیزی باعث اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) می شود؟

هیچ علت واحدی برای ASPD وجود ندارد، اما عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به این اختلال را در فرد افزایش دهد:

  • بیولوژی: افراد مبتلا به ASPD ممکن است سطوح غیرعادی سروتونین داشته باشند. سروتونین یک ماده شیمیایی در مغز است که خلق و خو و احساس شادی ما را تنظیم می کند.
  • محیط: تروما یا سوء استفاده در اوایل دوران کودکی خطر ابتلا به ASPD را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد.
  • ژنتیک: ممکن است برخی از عوامل ژنتیکی وجود داشته باشد که می تواند برخی افراد را مستعد ابتلا به ASPD کند. با این حال، هیچ عامل ژنتیکی وجود ندارد که مسئول این بیماری باشد.
  • سبک زندگی: حدود نیمی از افراد مبتلا به ASPD با سوء مصرف مواد مخدر یا الکل نیز مشکل دارند.
  • جنسیت: مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به ASPD هستند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) در چه سنی ایجاد می شود؟

ویژگی های ASPD معمولا در اواخر دوران کودکی یا اوایل سال های نوجوانی ایجاد می شود. قبل از 18 سالگی، این بیماری به عنوان اختلال سلوک تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا به اختلال سلوک ممکن است دروغ بگویند، دزدی کنند، قوانین را نادیده بگیرند یا سایر کودکان را مورد آزار و اذیت قرار دهند.

گاهی اوقات والدین یا پزشکان علائم اختلال سلوک را از دست می دهند. علائم ممکن است با سایر شرایط مانند اختلال کمبود توجه، بیش فعالی (ADHD)، افسردگی یا اختلال نافرمانی مقابله ای همپوشانی داشته باشند.

هنگامی که کودکان زود تشخیص داده می شوند و درمان می شوند، این بیماری ممکن است تا بزرگسالی ادامه پیدا نکند. اگر این رفتار ادامه یابد، تشخیص در 18 سالگی به اختلال شخصیت ضد اجتماعی تبدیل می شود.

علائم و نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) چیست؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است:

  • از نظر فیزیکی پرخاشگر باشند
  • بی پروا رفتار می کنند
  • دیگران را به خاطر مشکلاتشان سرزنش می کنند
  • قانون شکنی می کنند
  • اموال را از بین می برند
  • به دستکاری یا فریب دیگران اقدام می کنند
  • اعمال آسیب رسان انجام داده و پشیمان نمی شوند

آیا آزمایشی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) وجود دارد؟

هیچ آزمایش خون یا آزمایش تصویربرداری وجود ندارد که بتواند ASPD را تشخیص دهد. یک پزشک سابقه سلامتی شما را در نظر می گیرد، یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و علائم شما را ارزیابی می کند.

ممکن است به یک پزشک مراجعه کنید که در زمینه اختلالات سلامت روان تخصص دارد. یک روانپزشک یا روانشناس رفتار شما را ارزیابی می کند. آنها به دنبال الگوهای زیر می گردند:

  • بی توجهی به حقوق دیگران
  • اقدامات تکانشی بدون نگرانی از عواقب
  • اقدامات غیرمسئولانه یا بی پروا

تشخیص افتراقی چیست؟

تشخیص افتراقی به معنای تمایز بین چندین بیماری با علائم مشابه است. برخی از اختلالات ممکن است شبیه به ASPD باشند، بنابراین برای پزشکی شما مهم است که تشخیص درست را انجام دهد. این اختلالات عبارتند از:

  • اختلال شخصیت مرزی، یا خلق و خوی ناپایدار و رفتار دستکاری
  • اختلال شخصیت خودشیفته یا احساس خود بزرگ بینی
  • اختلال سوء مصرف مواد یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل

درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) چیست؟

هیچ درمان مشخصی برای ASPD وجود ندارد. درمان هایی مانند دارو درمانی یا روان درمانی ممکن است به کنترل رفتارهای خاص کمک کند. مطالعات نشان می دهد که علائم ASPD در سنین 24 تا 44 سالگی به بدترین سطح خود می رسد ، سپس بعد از 45 سالگی بهبود می یابد.

آیا داروهایی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) وجود دارد؟

داروها معمولاً فقط به افراد مبتلا به پرخاشگری، افسردگی یا خلق و خوی نامنظم در کنار ASPD کمک می کند.پزشک شما ممکن است توصیه کند:

  • داروهای ضد افسردگی که می توانند سطح سروتونین را در مغز شما تنظیم کنند. به عنوان مثال می توان به سرترالین و فلوکستین اشاره کرد.
  • داروهای ضد روان پریشی که می توانند رفتار خشونت آمیز یا پرخاشگری را کنترل کنند. به عنوان مثال می توان به ریسپریدون و کوتیاپین اشاره کرد.
  • تثبیت کننده های خلقی، که به مدیریت تغییرات شدید در خلق و خو یا رفتار کمک می کنند. به عنوان مثال می توان به لیتیوم و کاربامازپین اشاره کرد.

چگونه روان درمانی می تواند به اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) کمک کند؟

درمان شناختی رفتاری نوعی مشاوره است که بر تغییر تفکر و رفتار فرد تمرکز دارد. درمان ASPD ممکن است به افراد کمک کند تا در مورد اینکه چگونه رفتار آنها بر دیگران تأثیر می گذارد فکر کنند. فرد مبتلا به ASPD ممکن است از درمان فردی، گروه درمانی یا خانواده درمانی بهره مند شود.

آیا می توان از اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) پیشگیری کرد؟

راهی برای جلوگیری از ASPD وجود ندارد. اما اگر اختلال سلوک در اوایل کودکی آشکار شود، درمان ممکن است از ایجاد ASPD در بزرگسالی جلوگیری کند.

آیا اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) از بین خواهد رفت؟

هیچ درمانی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد. مردم به طور کلی این بیماری را در طول زندگی خود مدیریت می کنند اما دارو و درمان می تواند به شما در مقابله با جنبه های خاصی از این اختلال کمک کند. درمان مناسب ممکن است به شما کمک کند رفتار خود را تنظیم کنید و آسیب به اطرافیانتان را کاهش دهید. حفظ روابط سالم و یک سیستم حمایتی از عوامل کلیدی در مدیریت ASPD بلند مدت هستند.

چه زمانی باید با پزشک خود در مورد ASPD تماس بگیرم؟

اگر شما یا کسی که می شناسید هر یک از علائم زیر را دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید:

  • تغییرات شدید خلق و خو
  • خودآزاری
  • افکار خودکشی
  • رفتار خشونت آمیز

ASPD باعث می شود افراد بدون اینکه فکر کنند چگونه بر دیگران تأثیر می گذارند عمل کنند. فرد مبتلا به ASPD ممکن است قوانین را زیر پا بگذارد. آنها اغلب پشیمان نیستند و مسئولیتی بر عهده نمی گیرند.

روان درمانی و برخی داروها ممکن است به افراد مبتلا به ASPD کمک کند. با درمان، آنها ممکن است بتوانند افکار و رفتار خود را کنترل کنند.پزشکان ، مانند روانپزشکان و روانشناسان، ارزیابی های کاملی را برای تشخیص ASPD انجام می دهند. آنها می توانند برنامه درمانی مناسب را توصیه کنند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha