یك جانباز شیمیایی 70 درصد گفت: با توجه به اینكه تاریخچهای در خصوص درمان افراد با ضایعات شیمیایی در دنیا وجود ندارد، اقدامات پزشكان برای درمان جانبازان شیمیایی تجربی است.
وی ادامه داد: حدود سه ماه بعد كمكم با تلاش پزشكلان بیناییام برگشت ولی تاولها خودشان را نشان دادند و این روند یك سال ادامه داشت.
این جانباز شیمیایی اظهار داشت: بعد از یك سال درمان، حالم خیلی خوب شد و فكر میكردم سلامتی خود را بازیافتم اما اكنون بعد از 20 سال عوارض چشمی و ریوی شدیدی به وجود آمده است.
وی به ویژگی جانبازان شیمیایی اشاره كرد و گفت: عارضه یك جانباز قطع نخاعیها مشخص است ولی وضعیت ما را هیچكس نمیداند حتی پزشكی كه ما را معالجه میكند از درونمان خبری ندارد.
محمدی به وضعیت درمان جانبازان در كشور اشاره كرد و افزود: با توجه به اینكه بیماریهای ناشی از گازهای شیمیایی شناخته شده نبود و پزشكان راه مقابله با آن را نمیدانستند، اقدامات انجام شده تجربی بوده و هست.
وی اضافه كرد: پزشكان درمان مشخصی برای چشم و ریه نمیدانند و كاری كه انجام میدهند، تحربی است. به عنوان مثال چند پیوند قرنیه انجام شده است. یك سری موفقیتآمیز بوده و یك سری نیز موفقیتی نداشته است. در حقیقت درمان قطعی برای جانبازان ریوی و چشمی شروع نكردند.
این جانباز توصیه كرد: همین درمانهای دورهای كه برای جانبازان برگزار میكنند، بسیار خوب است و امیدواریم مداوم باشد.
نظر شما