سلامت نیوز:بحث امواج پارازیت و تأثیرات آن بر سلامتی، بحث جدیدی نیست؛ اما چند وقتی است که جنبه‌های سلامتی پارازیت‌ها به کنار گذاشته شده و با بحث داغ خشکسالی در هم آمیخته است.
به گزارش سلامت نیوز، صبح نو نوشت: مقالاتی که درباره کاهش بارندگی و رابطه مستقیمی که با پارازیت‌ها دارند، سریع‌تر در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود. این بار با حربه خشکسالی و دست گذاشتن روی نگرانی‌هایی که بر مسأله جوی کشور وجود دارد، نگاه‌های نگران مردم جلب شد؛ اما آیا این مقالات درست هستند و واقعاً رابطه‌ای بین خشکسالی و پارازیت‌ها وجود دارد؟
بارش‌های چند هفته اخیر برف و باران، صورت مسأله خشکسالی و کمبود منابع زیرزمینی را پاک نکرده است. با این حال در تمام این سال‌ها بحث پارازیت‌ها و اثرات آن مطرح بوده و همواره یکی از موضوعات و دغدغه‌های رایج مردم بوده است. دغدغه ای که گفته می شود تیمی متشکل از سازمان محیط‌زیست و وزارت بهداشت و بررسی پارازیت‌ها و تأثیرات آن بر زندگی مطالعه کرده و نتایج آن را در اختیار مقامات و نهادهای مربوط قرارداده‌اند.
ادعایی که دلیل علمی ندارد
دکتر سید حسین موسوی دانشیار و عضو هیأت علمی دانشگاه زنجان در رشته اقلیم‌شناسی است. او در گفت‌وگو با «صبح نو» در رابطه با پارازیت و کاهش بارندگی می‌گوید: «واقعیت این است که پارازیت‌ها امواجی هستند که ایجاد اختلال در امواج صوتی و مخابراتی می‌کنند. منتها آن سیستمی که باعث تولید ابر می‌شود و اتفاقی که در تولید ابرها می‌افتد، سطحش خیلی بالاتر از امواج پارازیتی است؛ بنابراین به نظر من این پارازیت‌ها نمی‌تواند دخالتی در سیستم تشکیل ابری داشته باشد. غیر از بحث تراکم و صعود هوا که منجر به تولید بارش می‌شود، هیچ جای دیگری تأثیرات پارازیتی نمی‌تواند تأثیری در بارش ابرها داشته باشد. بنابراین این موضوع پایه علمی ندارد.» موسوی با اشاره به نگرانی‌هایی که بعد از انتشار مقاله‌های کاهش بارندگی و پارازیت‌ها در جامعه به وجود آمده است، توضیح می‌دهد: «در جامعه این اتفاق‌ها می‌افتد.
بعضاً ادعاهایی مطرح و بعد از اینکه پایه علمی آن بررسی می‌شود، مشخص می‌شوند که پایه علمی دقیقی ندارد. البته هرازگاهی همچنین بحث‌هایی در همه رشته‌های علمی به وجود می‌آید. مهم‌ترین نکته این است که کسی بیاید و این مسائل را به صورت علمی و ریشه‌ای بررسی و واقعاً در مقاله خود اثبات کند که در شرایط آزمایشگاهی، این نظریه‌ای که وجود دارد، اینکه پارازیت‌ها به عنوان مثال بر بارش تأثیرگذار است، به اثبات برسد و واقعاً موج‌های پارازیت‌ها به ابرها می‌رسند و تراکم و صعود هوا را می‌گیرند. با این آزمایش و با اثبات این موضوع، این مقاله می‌تواند قابل‌قبول باشد؛ اما مسأله اینجاست که از نظر علمی چنین اثباتی در مقاله آورده نشده است؛ بنابراین این‌ها همه ادعایی بیش نیستند.»
این‌ها دوره‌ای هستند
موسوی توضیح می‌دهد که البته خشکسالی و کاهش بارندگی‌ها دلایل علمی دارند. او توضیح می‌دهد: «بارش‌ها معمولاً از بارش متغیری که نوسانات جوی بالا می‌رود به‌وجود می‌آید. در چند سال اخیر نسبت به تاریخ ایران، سیستم‌های بارش و نوسانات خیلی شدیدی نسبت به قبل داشته‌ایم. به دلیل اینکه آمار و ارقام بیشتر از 80-70سال نیست، نمی‌توانیم اطلاعات آماری را بررسی کنیم. به لحاظ دیرینه‌شناسی و در ریشه‌های زمین‌شناسی، وجود لایه‌های خشک و سیستم‌های خشک در دوره‌هایی از تاریخ آب و هوایی ایران وجود دارد و قابل اثبات است. از نظر عامه این خشکسالی در مقیاس بیست ساله یا سی ساله، یک چیز غیرعادی است ولی در طول تاریخ زمین‌شناسی ایران، دوره‌های خشکسالی خیلی شدیدتر از این هم وجود دارند. مقایسه زمانی آن البته به سن بشریت و به لحاظ تجربه به عمر نمی‌رسد.» عضو هیأت علمی دانشگاه زنجان البته معتقد است که سبک زندگی و استفاده از تکنولوژی می‌تواند بر خشکسالی و کاهش بارش‌ها تأثیرگذار باشد: «آنتروپی در علم اقلیم‌شناسی بحثی است که کاملاً به اثبات رسیده است. آنتروپی درواقع اختلال سیستمی است که در محیط‌زیست توسط انسان ایجاد می‌شود؛
بنابراین ایجاد این اختلال‌های محیطی ناشی از آنتروپی و تأثیر آن بر بارش، تغییر اقلیم و دما کاملاً به اثبات رسیده است. بر اساس همین آنتروپی، اگر به صورت دوره‌ای هم به تغییرات دما نگاه کنیم، در یک مقیاس مشخص، دما در اکثر نقاط ایران، افزایش داشته و البته این‌ها بر بارش هم تأثیر دارد. آنتروپی بر متغیرهای متفاوتی تأثیرگذار است؛ اما اینکه تا کجا ادامه پیدا و چه شرایطی ایجاد خواهد کرد، مدل‌ها تا سال 2010 خیلی اطلاعات را در اختیار گذاشته‌اند. منتها مدل‌ها قطعی نیستند و شبیه‌سازی از فضای میدانی است.» موسوی تأکید می‌کند: «آنتروپی و تأثیرات آن کاملاً علمی است و در دهه‌های اخیر، خیلی خود را روی آب‌و‌هوا نشان داده است. هر چند این‌ها ممکن است مقطعی باشند. سیاست‌ها و مدیریت‌ها می‌تواند بر همه این‌ها تأثیرگذار باشند، به اضافه اینکه خیلی بحث‌ها و المان‌های دیگر هم می‌تواند روی آب و هوا تأثیرگذار باشد.» موسوی توضیح می‌دهد که شرایط خشکسالی مقطعی در همه کشورها و با هر اقلیمی وجود دارد. آنها البته با کشور ما در چیزی متفاوت‌اند: «من تجربه‌ای در یک پایگاه بین‌المللی در خصوص خشکسالی و بارش‌ها داشتم. درکشوری مانند اندونزی و مالزی که در منطقه استوایی هم قرار دارند و میانگین بارشی معادل 6 تا 7 متر است، این میزان بارش 20 تا 30 درصد بالاتر از متوسط بارش کشور ماست.
با این‌ها اما آنها کارهای مدیریتی زیادی در زمینه مدیریت منابع آبی خود انجام داده‌اند. به عنوان مثال، پشت‌بام خانه‌های آنها ایزوگام است و با دریچه‌هایی آب را به تانکرهایی منتقل می‌کنند. آب جمع شده در این تانکرها، برای فضای سبز، استحمام و تمام مصارف غیر نوشیدنی، استفاده می‌شوند. آنها با وجود اینکه منابع آبی قابل توجهی دارند، مدیریت آبی را هم مهم دانسته‌اند.» او مشکل کشور را تنها کمبود بارش نمی‌داند: «در کشور ما مشکل اصلی مدیریت نادرست منابع آبی است و همین مسأله فشار بیش از حدی به منابع آبی‌مان می‌رساند. بحث تغییرات دوره‌ای که اتفاق افتاده، همراه مدیریت نادرست، خشکسالی و اتفاقات اینچنینی را رقم زده است.» باید توجه داشت که برای انتشار مقاله‌ها و جوسازی‌های مسائلی مانند، خشکسالی و اثرات پارازیت که به طور مستقیم روی زندگی تأثیرگذار است و برای آحاد مردم هم مهم هستند، باید دقت بیشتری به خرج داد. شاید اگر دولتی‌ها و دستگاه‌های ذی‌ربط، مردم را هم محرم خود می‌دانستند، بسیاری از مشکلات اینچنینی به وجود نمی‌آمد.
نظر شما