به گزارش سلامت نیوز به نقل ازپايگاه اينترنتي رويترز، يك مطالعه نشان داد كه خطر عادي ابتلا به پاركينسون در مزرعه داراني كه از علف كش رايج "پاراكوات" (نوعي سم قوي براي از بين بردن علف‌هاي هرز) استفاده كردند دو تا سه برابر بيشتر از ديگران بود. پاركينسون يك بيماري انحطاط مغزي است كه نهايتا موجب فلج شدن بيماران مي‌شود.
مطالعه دوم نشان مي‌دهد، در مغز حيواناتي كه در معرض پاراكوات قرار داشته‌اند، يك ساختار پروتئيني به نام "آلفا-سينوسلين" وجود دارد كه قبلا ارتباط آن با پاركينسون مشخص شده است.
قطعه سوم اين معما نشان مي‌دهد كه اين ساختار پروتئيني همان سلولهاي مغزي را از بين مي‌برد كه در مبتلا به پاركينسون از بين مي‌رود.
دكتر "ويليام لانگستون" بنيانگذار "موسسه غيرانتفاعي پاركينسون" به رويترز گفت، اكنون به نظر مي‌رسد كه تمام اجزاي اين معما رفته‌رفته دور هم جمع مي‌شوند.
مرگ سلولهاي مغزي توليدكننده دوپامين مشخصه بيماري پاركينسون است كه بيش از يك ميليون نفر را در آمريكا مبتلا كرده است.
دوپامين يك انتقال‌دهنده عصبي است كه با حركات بدن ارتباط دارد.
مصرف برخي داروها مي‌تواند علائم پاركينسون را براي مدتي به تاخير اندازند اما تاكنون هيچ درمان مناسب و راه علاجي براي اين بيماري عرضه نشده است.
مزرعه داران به شدت در معرض خطر ابتلا به پاركينسون قرار دارند اما مستند كردن ارتباط ميان آفت‌كش‌ها و ابتلا به پاركينسون مشكل است زيرا معمولا چندين سال طول مي‌كشد كه شخصي كه در معرض آفت كش‌ها قرار داشته به اين بيماري مبتلا شود.
دكتر "بئاته ريتس" از دانشگاه كاليفرنيا در لوس‌آنجلس و دكتر "كارولين تنر" از موسسه پاركينسون ۸۰هزار نفر را در دو ايالت آيووا و كاروليناي شمالي بررسي كردند و دريافتند خطر پيش‌بيني شده ابتلا به پاركينسون در طول زندگي مرزعه داراني كه در معرض پاراكوات قرار داشتند دو برابر بود.
اين مطالعه كه موسسه ملي علوم بهداشت محيط زيست بودجه آنرا تامين كرده است نشان داد كه قرار گرفتن در معرض آفت كش ديگري به نام "ديلدرين" نيز خطر ابتلا به پاركينسون را افزايش مي‌دهد.
مطالعه ديگري نيز تاثيرات مشابه‌اي را در مزرعه داران بخش مركزي كارولينا نشان داد.
