سلامت نیوز:در كلینیك بیمارستان مشغول ویزیت بیماران بودم؛ خانمی میانسال كه كمربندی فلزی بر تن داشت در وضعیت خمیده، یك دست در دست دخترش و دست دیگر به كمر، با قدم‌هایی كوتاه و نالان وارد شد و روی صندلی نشست. بیمار خودم بود كه كمتر از یك ماه قبل عمل شده بود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،پرونده او را نگاهی انداختم: جراحی سرخوردگی مهره كمر به صورت جااندازی و استفاده از پروتز. از علت نالیدن و آهسته قدم برداشتن و حال عمومی او پرسیدم. گفت كه به شدت درد كمر دارد و حركت برایش مشكل است؛ زیرا محل عمل او عفونت كرده! اما می‌دانستم كه بخیه‌هایش را دو هفته قبل كشیده و زخمش جوش خورده بود؛ پس از او خواستم به اتاق معاینه برود.

زخم كاملا ترمیم شده و تمیز بود و در معاینه، دردی بیش از آنچه بعد از یك ماه از عمل جراحی او انتظار می‌رفت نداشت. مجدد به پشت میز بازگشتم و بعد از چند سؤال متوجه شدم حدود یك هفته قبل به دلیل درد به یكی از همكاران مراجعه كرده و ایشان درخواست ام‌آر‌آی کرده‌اند و او پس از آن برای نشان دادن عكس‌ها مراجعه كرده است.

اما تشخیص عفونت بعد از عمل از كجا منشا گرفته؟ تكنسین تصویربرداری بعد از انجام ام‌آر‌آی این تشخیص را داده و به بیمار توصیه كرده كه هر چه سریع‌تر به جراحش مراجعه كند.عفونت پس از عمل از عوارض شناخته شده هر جراحی بوده و امكان دارد اتفاق بیفتد، اما تشخیص آن نیازمند اخذ شرح حال كامل، معاینه بیمار، انجام آزمایش‌ها و تصویربرداری است. نه تنها عفونت بعد از عمل، كه هیچ بیماری و عارضه دیگری نباید بدون كنار هم قرار دادن همه یافته‌ها و آن هم فقط توسط پزشك معالج تشخیص داده شود.

قطعا پرسنل بخش‌های تصویربرداری به‌دلیل برخورد مكرر با تصاویر بیماران مختلف در كنار دانش خویش، تجربه‌ای از تشخیص‌های متعددی به‌دست می‌آورند كه می‌تواند برای راهنمایی صحیح بیمار در ادامه روند درمانی كمك‌كننده باشد، اما بیان قطعی یك تشخیص و ایجاد نگرانی و تشویش در ذهن بیمار بدون تكمیل بررسی‌ها به هیچ عنوان رفتاری حرفه‌ای نیست.

این بیمار دچار عفونت محل جراحی نشده بود؛ گرچه هنوز در محل عمل درد داشت، اما درد او نسبت به مراجعه قبلی كمتر شده و روند كاهشی منطبق با انتظار ما در یك ماه پس از این عمل جراحی سنگین را طی می‌كرد. در ام‌آر‌آی هم تنها شواهد مختصری التهاب در محل عمل دیده می‌شد كه طبیعی بود. در نهایت با ایجاد اطمینان در خاطر او از این‌كه مشكلی جدی وجود ندارد، در زمان خروج از كلینیك نیازمند كمك دخترش نبود و راحت‌تر قدم بر‌می‌داشت.