به گزارش سلامت نیوز، در حالی که انتظار می رفت شخص وزیر بهداشت به این مسئله ورود کند اما با پیگیری های خبرنگار سلامت نیوز از فائزه مومنی خبرنگاری که در این حادثه از ناحیه دست به شدت مصدوم شده است، مشخص شد هیچ تماسی از سوی مسوولین وزارت بهداشت با وی گرفته نشده و تنها مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با وی تماس گرفته و گفته است که دکتر زالی رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی می خواهد از شما دلجویی کنیم.

سکوت وزارت بهداشت در قبال ضرب و شتم خبرنگار

سلامت نیوز:روز گذشته انتشار خبر کتک زدن و شکستن دست خبرنگار روزنامه صبح نو توسط حراست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی موجی از انتقادات را به مجموعه وزارت بهداشت به دنبال داشته است.


به گزارش سلامت نیوز، در حالی که انتظار می رفت شخص وزیر بهداشت به این مسئله ورود کند اما با پیگیری های خبرنگار سلامت نیوز از فائزه مومنی خبرنگاری که در این حادثه از ناحیه دست به شدت مصدوم شده است، مشخص شد هیچ تماسی از سوی مسوولین وزارت بهداشت با وی گرفته نشده و تنها مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با وی تماس گرفته و گفته است که:« دکتر زالی رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفته ما می خواهیم از شما دلجویی کنیم و حضوری بیایید که من هنوز نرفته ام.»


باید از مسوولین وزارت بهداشت و شخص وزیر بهداشت آقای دکتر نمکی پرسید آیا حتما باید جان یک انسان گرفته شود تا مسوولین به خودشان بیایند؟ آیا شکسته شدن دست یک خبرنگار آن هم در دانشگاه زیر مجموعه وزارت بهداشت آنقدر اهمیت ندارد که از دیروز تاکنون کوچکترین واکنشی از سوی مسئولین این وزارتخانه نشان داده نشده است و همگی سکوت کرده اند؟

آیا این سکوت به معنای عدم توجه این وزارت خانه به رسانه نیست؟ وزارت خانه که روابط عمومی اش ستاره روابط عموم ها در ایران میشود نباید واکنشی داشته باشد؟

جای بسی شگفتی است که این اتفاق در مجموعه ای بیفتد که اکثریت اعضایش قسم برای حفظ جان انسانها خورده اند نه اینکه شخصی مخصوصا از اصحاب رسانه که تلاش میکند مردم را تشویق به واکسیناسیون و ابهام زدایی کند را مورد ضرب شتم قرار دهد .

آیا کارکنان این وزارت خانه اینقدر آگاهی ندارند که در کلیدی ترین وزارت خانه ای که حافظ جان انسانهاست مشغول به خدمت هستند؟


هرجای دنیا این اتفاق برای یک خبرنگار آن هم در حوزه سلامت و در شرایط بحران کرونا رخ می داد به سرعت این حمله فیزیکی محکوم میشد  اما در ایران متاسفانه حقوق خبرنگاران چندان جدی گرفته نمی شود. گزارش میدانی گرفتن آن هم در شرایط کرونایی به اندازه کافی جان خبرنگار را به خطر می اندازد حالا باید از این به بعد نگران حملات اینچنینی نیز باشیم!


بیش از یک سال است که خبرنگاران از همان زمان شیوع کرونا پا به پای کادر درمان در صحنه حضور داشته و در راه اطلاع رسانی از هیچ تلاشی فروگذار نکردند.وزارت بهداشت از ابتدای شیوع کرونا اقدام به برگزاری نشست های خبری آنلاین کرد اما در نیمه های راه هرجا که اوضاع کرونا در کشور بحرانی میشد خبری از این نشست ها نبوده و  در این راه گاه خبرنگاران به دلیل پاسخگو نبودن مسوولین مربوطه به در بسته می خوردند و به همین دلیل برای پیگیری حقوق مردم بخصوص بعد از شروع واکسیناسیون کرونا اقدام به تهیه گزارش های میدانی می کردند.


این نگرانی وجود دارد که انفعال وزارت بهداشت در این قضیه باعث تکرار برخوردهای اینچنینی شود.
ناگفته نماند که علی خضریان سخنگوی مجمع نمایندگان تهران در گفت و گویی با ایسنا خواستار رسیدگی وزیر بهداشت به این مسئله شده و تاکید کرده اگر با متخلفان برخورد نشود و گزارش شفافی به کمیسیون بهداشت و مجلس داده نشود، حتما مجلس با این موضوع به طور جدی‌تر برخورد می‌شود.

سلامت نیوز به عنوان یک رسانه تخصصی در حوزه بهداشت و درمان حمایت همه جانبه خود را از این خبرنگار اعلام میکند و از وزارت بهداشت میخواهد برای جلوگیری از روال شدن چنین اقدامات خشونت امیزی ،قاطعانه جلوی این تخلف را بگیرد .


اما ماجرای کتک زدن و شکسته شدن دست خبرنگار روزنامه صبح نو چه بود؟
فائزه مومنی خبرنگاری که در این حادثه دچار مصدومیت شدید از ناحیه دست شده است، ماجرای این درگیری را چنین توضیح می دهد که :« صبح روز یکشنبه برای تهیه گزارش درباره مشکلات کادر درمان و چالش های آنان به یکی از مراکز تزریق واکسن در محدوده میدان سپاه مراجعه کردم. یکی از سالن های ورزشی متعلق به شهرداری تهران را به امر اختصاص داد و تیم پزشکی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی در آن مستقر شده بودند.»


او می گوید که از یکی از پزشکان که مدام با مردم وبازرسان وزارت بهداشت صحبت میکرد با نشان دادن کارت خبرنگاری درخواست مصاحبه می کند که این پزشک وی را به بازرس وزارت خانه معرفی کرده و گفته است:«ایشان از همه چیز مطلعند،سوالاتتان را از اوبپرسید» بازرس وزارت خانه اما در ابتدا به خبرنگار می گوید که اسم من را نباید منتشر کنی. که مومنی به او اطمینان خاطر می دهد که در صورت رضایت مصاحبه شونده نام منتشر خواهد شد. مومنی می گوید:«این بازرس به پرسش ها جواب سربالا داده و مشخص بود نمی خواهد اطلاعات  زیادی ارائه دهد و به دلیل اینکه سوالاتش بدون پاسخ مانده است به سراغ همان دکتری که ناظر مرکز بود می رود که وی به سوالات هرچند ناقص اما صریح تر پاسخ داد.»


وی می گوید متوجه می شود که خانم دکتر با حراست مجموعه و بازرسی ها در حال صحبت مخفیانه بود لذا احساس کرده بهتر است محل را ترک کند اما وقتی قصد خروج داشته حراست جلوی وی را گرفته و از او خواسته تلفن همراهش را به او بدهد تا مصاحبه ها را پاک کند اما وی مخالفت می کند و زمانی که قصد خروج داشته حراست جلوی وی را گرفته و وی را به عقب هل داده است و دست خبرنگار را گرفته و وی را به سمت سالن کشیده است و در راه دست وی را فشار داده که این خبرنگار بر اثر فشار و شدت درد متوجه می شود که انگشتش تا خورده و شکسته است. اما این پایان ماجرا نبود بلکه با وجود شکستن انگشت این خبرنگار، حراست که کیف او را گرفته بود از پس دادن کیف خبرنگار خودداری کرده و در نهایت با تماس با نیروی انتظامی و طرح شکایت از سوی خبرنگار کیف را پس گرفته و راهی کلانتری و پزشکی قانونی و بیمارستان شده است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha