به گزارش سلامت نیوز، از۱۹سالگی در کنار درس خواندن کار کرده ام.خبرنگاری؛با همان دستمزد بخور و نمیرش!
بعد از فراغت از تحصیل با وجودی که طبق قانون باید از خدمت سربازی معاف می شدم یا در بدترین حالت خدمتم را در شهر خودم می گذراندم؛اچون رانت نداشتم من را به یک هنگ مرزی فرستادند. دوران سربازی با حقوق ماهی ۵۸ هزار تومان ،شب‌هایی که کشیک نداشتم؛پزشک فرودگاه بودم!آخر هفته ها هم می شدم پزشک قطار!از مشهد به تهران؛از تهران به خرمشهر؛تبریز؛قم؛کاشان،بندرعباس و برعکس.
داخل قطار مقاله پژوهشی می نوشتم.ستونی در این روزنامه ، گزارشی برای آن مجله.درس هم می خواندم...
گذشت و با وامی مطبی اجاره کردم.در این ۹ سالی که مطب دارم ۵ بار محلش را عوض کردم.چون صاحب ملک تا به اصطلاح جا می افتادم ناگهان اجاره را آنقدر بالا می برد که ناچار به تعویض مطب می شدم.
حالا ندر آستانه میانسالی، تنها سرمایه ام اعتماد بیماران و همکارانم است...
جناب«ایمانیه»!آقای دکترِ استاندار!
من تنها یک نمونه کوچک از اکثریت بدون پارتی و رانت جامعه پزشکان این کشورم
من مادر و پدری معلم داشتم که اگر پزشکی قبول نمی شدم نمی توانستند فرزندشان را با رانت و سهمیه پزشک و عضو هیات علمی کنند!
والی ولایت فارس!
شما و امثال شما خیلی بیشتر از یک«بلیط هواپیما»به ما،به جامعه پزشکان این سرزمین بدهکارید!
نظر شما