گسترش بیماری آبله میمون - که قبلاً عمدتاً به کشورهای آفریقایی محدود می شد - در کشورهای غیر بومی این بیماری باعث نگرانی جهانی شده است.

تدروس آدهانوم گبریسوس، رئیس سازمان جهانی بهداشت اوایل این هفته گفت که از ماه مه بیش از 1000 مورد آبله میمون از 29 کشور غیر بومی گزارش شده، در حالی که هیچ مورد مرگ و میر ناشی از این بیماری ثبت نشده است. سازمان جهانی بهداشت به ویژه در مورد خطرات این ویروس در جمعیت های آسیب پذیر از جمله کودکان و زنان باردار نگران است. واکسن‌هایی برای این بیماری در دسترس هستند اما تعداد محدودی دارند. تدروس گفت سازمان جهانی بهداشت واکسیناسیون انبوه را توصیه نمی‌کند و اشاره کرد:«مایه تاسف است که جامعه بین‌المللی تنها در حال حاضر به این ویروس توجه می‌کند، حتی در شرایطی که آبله میمون‌ها چندین دهه است مردم را در آفریقا مبتلا می‌کند و می‌کشد.»

دکتر روزاموند لوئیس، کارشناس سازمان جهانی بهداشت، در ویدئویی که توسط سازمان بهداشت جهانی به اشتراک گذاشته شد، توضیح داد که چرا گفته می‌شود خطر ابتلا به این ویروس «متوسط» است.

در این ویدئو آمده:« بیشتر افرادی که به این ویروس مبتلا می شوند به طور جدی بیمار نمی‌شوند. با این حال، خطر متوسط ​​توصیف شده زیرا در حال سرایت به مکان هایی  از جهان است که قبلاً هرگز این بیماری از آن‌ها گزارش نشده است. این الگوی جدید گسترش نگران کننده است.  سازمان جهانی بهداشت حالا به دنبال پاسخ به این سئوالات است که در کجا ممکن است خطر باشد، و چه کسی ممکن است در معرض خطر باشد. این پیامی است که ارسال می کنیم - اگر ریسک خود را می شناسید، می توانید ریسک خود را کاهش دهید.» سازمان بهداشت جهانی دستورالعمل‌های خاصی ارائه کرده است. برخی از توصیه ها عبارتند از:

1.  اکثر موارد بیماری خفیف هستند. در موارد مشکوک یا تایید شده بیماری پس از یک ارزیابی خانگی توسط پزشک، فرد با بیماری خفیف بدون عارضه را در محیط خانه ایزوله کرده و مراقبت‌های لازم از او انجام شود.
2. هنگام تمیز کردن ملحفه ها، سطوح خانگی و هنگام دفع زباله باید مراقبت و احتیاط بیشتری انجام شود. و علائم در موارد خفیف باید مدام تحت نظر باشد.
3. براساس گفته‌های کارشناسان بیماران باید از نظر علائم اضطراب و افسردگی و در کل برای سلامت روان خود تحت نظر باشند.
4. به همه بیماران توصیه می شود تا زمانی که همه ضایعات پوستی پوسته پوسته نشده‌اند، دلمه ها افتاده و لایه ای تازه از پوست در زیر آن تشکیل شده است از رابطه جنسی خودداری کنند.
5. بیمارانی که در معرض خطر بالای عوارض هستند - مانند کودکان خردسال، زنان باردار و کسانی که دچار سرکوب سیستم ایمنی هستند - یا کسانی که عفونت شدید یا پیچیده دارند باید برای نظارت دقیق تر و مراقبت های بالینی تحت اقدامات احتیاطی و ایزوله مناسب برای جلوگیری از انتقال در بیمارستان بستری شوند.
6. نوزادان مادران آلوده باید به طور مداوم تحت نظر باشند و روش های تغذیه نوزاد، از جمله اینکه آیا باید شیردهی مادر آلوده به ویروس را متوقف کند یا خیر، باید به صورت موردی ارزیابی شود.