به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث دی، تحقیقات نشان داده است که کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی معمولاً در مقایسه با همسالان خود که فاقد این اختلال هستند، در انعطاف پذیری شناختی مشکل بیشتری دارند.

این به توانایی افراد برای تغییر توجه از یک کار به کار دیگر و سپس بازگشت دوباره در زندگی روزمره اشاره دارد: آیا می توانید مقداری سوپ را روی اجاق گاز بگذارید، سپس یک ایمیل بفرستید و با بچه های خود چت کنید، بدون اینکه سوپ را فراموش کنید؟

ویلی لین، محقق ارشد این مطالعه جدید، گفت: چنین مهارت ذهنی در برقراری ارتباط نیز کلیدی است. افراد روش های بسیار متفاوتی برای صحبت با یک دوست، یک کودک یا یک همکار دارند و باید بتوانند به طور یکپارچه در بین این سبک ها تغییر کنند.

به طور خلاصه، لین، استاد پزشکی عصبی در دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل، گفت: «انعطاف پذیری شناختی برای زندگی روزمره بسیار مهم است.»

هنگامی که کودکان مبتلا به ADHD فاقد این انعطاف باشند، ممکن است با تکالیف مدرسه، روابط و به طور کلی «عملکرد اجرایی» توانایی‌هایی مانند برنامه‌ریزی، سازماندهی و تکمیل وظایف، مشکل داشته باشند.

برای مطالعه جدید، تیم Lin به یک سوال مرتبط نگاه کرد: «آیا کودکان مبتلا به ADHD شواهد عینی از انعطاف پذیری عصبی کمتری نشان می دهند؟ یعنی: آیا آنها چابکی کمتری در سیم کشی مغز دارند که امکان تفکر انعطاف پذیر و چندوظیفه ای را فراهم می کند؟»

برای کشف این موضوع، محققان 180 کودک و نوجوان مبتلا به ADHD و 180 کودک بدون این اختلال را انتخاب کردند و هر کدام تحت MRI عملکردی قرار گرفتند. این یک نوع تصویربرداری است که فعالیت مغز را با ترسیم جریان خون در سراسر مغز اندازه گیری می کند.

لین توضیح داد که در هر زمان، «شبکه‌های» مغزی مختلف با هم کار می‌کنند تا به افراد اجازه دهند فعالیت‌های روزانه خود را انجام دهند. برخی از این کار تیمی در طول زمان پایدار است، در حالی که برخی دیگر از روابط شبکه‌های مغزی انعطاف‌پذیرتر هستند و بسته به وظیفه در حال انجام آنلاین هستند.

بر اساس اسکن‌های fMRI، کودکان مبتلا به ADHD معمولاً نسبت به همسالان خود انعطاف‌پذیری عصبی کمتری از خود نشان دادند. این مطالعه نشان داد که این تفاوت‌ها در طیف وسیعی از نواحی مغز از جمله مناطقی که در توجه، عملکرد اجرایی و پردازش اطلاعات بصری و حسی نقش دارند، نشان داده شده است.

به گفته دکتر اریک هلندر، مدیر برنامه طیف اوتیسم و وسواس جبری در سیستم سلامت Montefiore در شهر نیویورک، این یافته این باور را تأیید می کند که ADHD شامل اختلال عملکرد در شبکه های مغزی متعدد است.

مشخص نیست که آیا عدم انعطاف عصبی علت اصلی ADHD است یا خیر. اما هولندر گفت که این احتمالاً یک علت است و نه یک اثر داشتن ADHD.

او گفت: «این انعطاف‌ناپذیری عصبی در اوایل رشد مغز اتفاق می‌افتد و با الگوی مشاهده شده در [کودکان] در حال رشد متفاوت است.»

هالندر همچنین به یافته دیگری از مطالعه اشاره کرد: وقتی تیم لین روی 46 شرکت‌کننده که از داروهای ADHD استفاده می‌کردند تمرکز کردند، آن بچه‌ها هیچ نقص واضحی در چابکی عصبی نشان ندادند.

هلندر این یافته را «جالب» خواند، زیرا نشان می دهد که داروی ADHD ممکن است انعطاف ناپذیری عصبی را اصلاح کند.

این مطالعه که اخیراً در مجله روانپزشکی مولکولی منتشر شده است، توسط مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده و کمک های مالی بنیاد تأمین مالی شده است. لین گفت که هیچ بودجه صنعتی دریافت نکرده است.

طبق آمار دولتی، حدود 10 درصد از کودکان و نوجوانان ایالات متحده به ADHD مبتلا شده اند. این تشخیص بر اساس ارزیابی بالینی است، جایی که یک پزشک اطلاعاتی را در مورد رفتار کودک از والدین، معلمان و مراقبان جمع آوری می کند.

لین امکان استفاده از انعطاف ناپذیری عصبی را که در fMRI شناسایی شد، به عنوان یک "بیومارکر" عینی ADHD مطرح کرد.

او گفت: «این به طور بالقوه می تواند برای تشخیص ADHD، نظارت بر پیشرفت آن و مشاهده اینکه آیا درمان موثر است یا خیر، استفاده شود.»

با این حال، او تاکید کرد که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. لین گفت گام بعدی یک مطالعه طولانی مدت است که کودکان را در طول زمان ردیابی می کند تا بررسی کند که آیا انعطاف پذیری عصبی نشانگر خوبی برای ADHD و پیشرفت آن است یا خیر.

با این حال، هالندر تردید داشت که نظارت بر انعطاف پذیری عصبی در تمرین روزمره عملی باشد.

او گفت: «فکر نمی‌کنم این کار در دنیای واقعی امکان‌پذیر باشد، زیرا MRI عملکردی گران است و بدست آوردن آن سخت است».

همچنین مشخص نیست که آیا علائم انعطاف‌ناپذیری عصبی در تصویربرداری مغز می‌تواند به طور خاص به ADHD اشاره کند یا خیر. هلندر خاطر نشان کرد که تفکر انعطاف ناپذیر می تواند در شرایط دیگری مانند اوتیسم و اختلال وسواس فکری- جبری نیز ظاهر شود.