یک فعال محیط زیست: ادعای صد کیلومتر کاهش مسیر تا شیراز، نادرست است، ساخت این جاده مانند جادۀ نیریز به خرامه، توجیه اقتصادی و محیط زیستی ندارد نمایندۀ نیریز در مجلس: هنوز اقدامی صورت نگرفته است.

«بختگان» در تیررس جاده‌سازان

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه پیام ما، یک‌بار دیگر صحبت‌ از ساخت جاده در پارک ملی بختگان به میان آمده است. منطقه‌ای حفاظت‌شده که می‌خواهند در آن با ساخت جاده‌ای سی کیلومتری، روستای «دوشاخ» شهرستان خرامه را به روستای «پیچکان» و «کوشکک» در شهرستان بختگان وصل کنند. صحبت‌ها برای ساخت این جاده درحالی مطرح می‌شود که در سال ۹۳ هم جاده‌ای غیرضروری در دل پناهگاه حیات‌وحش بختگان ساخته شد تا دو شهر خرامه و نیریز به یکدیگر متصل شوند. این دو شهر، جاده‌های دیگری هم در اختیار داشتند، اما جادۀ خرامه-نیریز با بهانۀ کوتاه‌شدن مسافت ساخته شد و نگرانی و مخالفت فعالان و حتی سازمان حفاظت محیط زیست برای ساخته نشدنش کفایت نکرد. حالا در روزهای اخیر بحث ساخت جاده‌ای دیگر به میان آمده است. جاده‌ای که یک سر آن روستای دوشاخ است. روستایی که در مصب رود کُر قرار گرفته است.

خبر ساخت جاده از قول یکی از نمایندگان مجلس مطرح شد. «فرهاد طهماسبی»، نمایندۀ مردم نیریز، استهبان و بختگان به یکی از سایت‌های محلی از فشارها و درخواست‌های مردمی برای ساخت جاده خبر داد و گفت «بنا به درخواست مردم بختگان و خرامه، بازدیدی از مسیر روستای بین روستای دوشاخ خرامه و روستای پیچکان و کوشکک بختگان انجام شد. این مسیر ۳۰ کیلومتری علاوه‌بر اینکه مسیر دسترسی شهرستان شیراز به بختگان را ۱۰۰ کیلومتر کاهش می‌دهد، در کاهش مصرف سوخت و استهلاک ماشین‌آلات نیز تأثیر بسزایی خواهد داشت.» کاهش مصرف سوخت و استهلاک ماشین‌آلات قرار است با تخریب پناهگاه حیات‌وحش و پارک ملی به سرانجام برسد. آن هم در منطقه‌ای که با خشکی گسترده و تخریب مداوم روبه‌روست. بختگان، دریاچه و اکوسیستم منحصربه‌فردی دارد. هم پارک ملی است، هم پناهگاه حیات‌وحش و هم تالاب بین‌المللی.

از سوی دیگر دومین دریاچۀ ایران از نظر وسعت ذخیره‌گاه زیستکره هم به حساب می‌آید، اما همۀ این شرایط دلیلی نبود تا از شر توسعه نامتوازن در امان باشد. ساخت چند سد در سال‌های گذشته باعث خشک‌شدن تالاب شده است و سال گذشته هم ساخت کارخانۀ فولاد در این منطقه خبرساز شد؛ کارخانه‌ای آب‌بر در مرز منطقه‌ تحت حفاظت سازمان محیط زیست که گفتند آب لازم برای آن از خلیج فارس تهیه خواهد شد و همین نکته هم نگرانی و تعجب بسیاری را به‌دنبال داشت. چرا که صنایع فولاد باید در نزدیکی خلیج فارس ساخته شوند نه در نقطه‌ای بی‌آب و بعد از خلیج فارس برای فعالیت آن آب آورده شود.
خشکی تالاب بختگان و طشک در سال‌های گذشته یکی از اصلی‌ترین معضلات محیط زیستی منطقه بوده و در کنار این موارد جاده‌سازی در منطقۀ حفاظت‌شده هم به یکی دیگر از مشکلات بدل شده است.
سال ۹۳ وقتی خبر ساخت جادۀ خرامه به نیریز آمد، هدف از ساخت این جاده بیرون‌راندن شهر خرامه از بن‌بست عنوان شد، اما ماجرا پیچیده‌تر از این بود. هدف از ساخت این جاده بیش از هر چیز ساخت راه ارتباطی برای استخراج سنگ آهن از منطقۀ حفاظت‌شدۀ بهرام گور بود که از دولت دهم در دستور کار قرار داشت. سرمایه‌گذار این جاده هم شرکت ایمیدرو وابسته به وزارت صنعت و معدن معرفی شد و مخالفت فعالان محیط زیست برای برداشت معادن در منطقۀ حفاظت‌شده هم راه به جایی نبرد.

سال ۹۳ وقتی خبر ساخت جادۀ خرامه به نیریز آمد، هدف از ساخت این جاده بیرون‌راندن شهر خرامه از بن‌بست عنوان شد، اما ماجرا پیچیده‌تر از این بود. هدف از ساخت این جاده بیش از هر چیز ساخت راه ارتباطی برای استخراج سنگ آهن از منطقۀ حفاظت‌شدۀ بهرام گور بود که از دولت دهم در دستور کار قرار داشت. سرمایه‌گذار این جاده هم شرکت ایمیدرو وابسته به وزارت صنعت و معدن معرفی شد و مخالفت فعالان محیط زیست برای برداشت معادن در منطقۀ حفاظت‌شده هم راه به جایی نبرد.

حالا ساخت جادۀ جدید بار دیگر توجه را به‌سمت منطقه برده و این درحالی‌است که فرهاد طهماسبی، نماینده مردم نیریز، استهبان و بختگان صحبت از ساخت این جاده را به‌دلیل درخواست‌های گستردۀ مردمی می‌داند و به «پیام‌ ما» می‌گوید: «هنوز اقدامی صورت نگرفته است. تقاضاهایی از گذشته بود، اما جمع‌بندی‌ای صورت نگرفته که آیا پروژه انجام بگیرد یا خیر. از سویی در پی راه‌های جایگزین هم هستیم که خارج از پارک ملی و منطقۀ حفاظت‌شده باشد.»

رسول حاجی باقری، فعال محیط زیست: اغلب این اتفاقات به‌دلایل سیاسی رخ می‌دهد. نمایندگان مجلس به‌دلایل سیاسی وعده‌هایی از این دست می‌دهند، پول بسیاری هزینه می‌شود، محیط زیست نابود می‌شود و درنهایت هم هیچ اثری در وضعیت مردم منطقه ندارد

ساخت جاده با امیال سیاسی


روستای «دوشاخ» در مصب رود کُر قرار گرفته. «رسول حاجی‌باقری»، فعال محیط‌ زیست و عضو انجمن نجات بختگان در استهبان استان فارس، می‌گوید زمانی‌که رود پرآب بود، در این منطقه به دو شاخه تقسیم می‌شد و بخشی از آب آن به سمت تالاب بختگان و بخش دیگر به سمت تالاب طشک می‌رفت. او که خبر ساخت جادۀ جدید را شنیده به «پیام‌ما» می‌گوید که ادعای صد کیلومتر کاهش مسیر تا شیراز، ادعای نادرستی است و ساخت این جاده مانند جاده نیریز به خرامه بدون هیچ توجیه اقتصادی و محیط زیستی است: «اغلب این اتفاقات به‌دلایل سیاسی رخ می‌دهد. نمایندگان مجلس به دلایل سیاسی وعده‌هایی از این دست می‌دهند، پول بسیاری هزینه می‌شود. محیط زیست نابود می‌شود و درنهایت هم هیچ اثری در وضعیت مردم منطقه ندارد.» او به سال‌های گذشته اشاره می‌کند؛ زمانی‌که یکی از نمایندگان مجلس تلاش کرد تا خط آهن شیراز به سیرجان تغییر مسیر دهد و از استهبان بگذرد، اما بعد از پایان دورۀ نمایندگی‌اش این کار رها شد. «هزینۀ بسیاری برای ساخت این خط آهن انجام گرفته بود، اما الان حتی نمی‌دانیم در چه وضعیتی است. آن نماینده دوره‌اش تمام شد و با اتمام دوره طرح هم پایان گرفت. حالا باز هم نمایندۀ دیگری آمده است و می‌گوید مردم درخواست ساخت جاده دارند.»
به گفتۀ او، ساخت این جاده مانند جادۀ خرامه به نیریز ممکن است به‌دلیل تلاش برای معدن‌کاوی در منطقۀ حفاظت‌شده باشد «ساخت این جاده هیچ توجیهی ندارد. راه‌های ارتباطی بین این شهرستان‌ها وجود دارد و اینکه می‌خواهند در قلب پارک ملی و پناهگاه حیات‌وحش جاده بسازند، نمی‌تواند دلیل درستی داشته باشد. این درحالی‌است که جاده‌سازی در حاشیۀ تالاب هم می‌تواند عواقب بسیاری داشته باشد. در حاشیۀ تالاب درختان گز بسیاری وجود دارد. این درختان باعث می‌شوند شوری و املاح تالاب به زمین‌های اطراف نرسد و آن زمین‌ها توانایی حاصلخیزی خود را از دست ندهند، اما با از بین بردن این گززارها، شاهد نفوذ املاح و نمک به زمین‌های دیگر منطقه خواهیم بود. علاوه‌براین، این منطقه زیستگاهی غنی برای پرندگان آبزی است و این تخریب برای منطقه جبران‌ناپذیر خواهد بود.»
بین دو روستای دوشاخ و پیچکان، جنگل متراکمی از بنه و بادام وحشی روییده است؛ جنگلی که سال‌هاست با همۀ ناملایمت‌های زیستی به حیاتش ادامه داده و نامش «ناانجیر» است. حاجی باقری می‌گوید با ساخت این جاده جنگل هم ویران خواهد شد و هرچند صحبت از ساخت جاده تنها از سوی یکی از نمایندگان مجلس مطرح شده، اما هیچکس از آسیبی که ممکن است منطقه از ساخت این جاده ببیند نمی‌گوید. هیچکس نمی‌گوید توجیه ساخت این جاده چیست و چرا دو روستا باید با خطی مستقیم به یکدیگر وصل شوند، درحالی‌که اتصالشان می‌تواند پارک ملی و پناهگاه حیات‌وحش بختگان را تحت تأثیر قرار دهد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha