به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث کر دیجیتال، ما با بزرگترین اورژانس بهداشت عمومی نسل خود مواجه هستیم. لیست انتظار NHS به بالاترین حد خود رسیده است و 7 میلیون نفر را دورهم جمع کرده است. این ارقام بر تمام جنبه های خدمات بهداشتی ما تأثیر می‌گذارد و هاله ی جدیدی بر نابرابری‌ها و نقش پیشگیری انداخته است.

نابرابری های بهداشتی مورد عجیبی نیست و تازگی ندارد. آنها علل و وابستگی های متقابل پیچیده ای دارند و شواهدی در مورد میزان وسعت آن وجود ندارد. برای اجرای طرح‌های مؤثری که به نابرابری‌های بهداشتی رسیدگی می‌کند، درک زنجیره علت و معلول ضروری است: مسائل سیستمی و زیربنایی که باعث ظاهر شدن نتایج ضعیف می‌شوند.

برای مثال، ارقام نشان می دهد که افراد اوتیستیک برخی از بزرگترین نابرابری های سلامتی را در بین هر جمعیتی تجربه می کنند. آنها سه برابر بیشتر احتمال دارد مسائل اضطرابی را تجربه کنند و در معرض انجام برحی از رفتارهای خودآزاری هستند، به طوری که 66٪ به خودکشی فکر می کنند و 35٪ اقدام به خودکشی کرده اند. با این حال، بسیاری از این نابرابری‌ها را می‌توان با مداخله زودهنگام و حمایت متناسب با نیازهای فرد برطرف کرد.

علاوه بر این، آمار NHS نشان می دهد که تا دسامبر 2022، بیش از 140000 نفر در انتظار ارزیابی بالینی اوتیسم بودند، که به نسبت سال قبل 40٪ افزایش افزایش داشته است و 86٪ بیش از 13 هفته منتظر بودند. ( راهنمای NICE بیان می کند که ارزیابی ها باید ظرف سه ماه پس از ارجاع آغاز شود.)

دریافت تشخیص رسمی از طریق مسیرهای بالینی در حال حاضر دروازه اصلی دسترسی به پشتیبانی است، اما برای بسیاری همچنان یک مانع جدی و مهم است. کمتر از سه چهارم (74%) از افراد اوتیستیک دسترسی کمی به مراقبت های بهداشتی داشته اند.

زمان انتظار طولانی برای ارزیابی، جلوگیری از دریافت پشتیبانی مورد نیاز افراد بر اساس این که هنوز قادر به دسترسی به تشخیص نبوده اند، غیراخلاقی و بالقوه مضر است. بنابراین، اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه تر و ارائه دسترسی به پشتیبانی برای افراد قبل از تشخیص، به ویژه در زمانی که سیستم تحت فشار است، ارزش قابل توجهی دارد.

سیستم مراقبت های بهداشتی ما در معرض بحران است. NHS و مقامات محلی به نقطه شکست رسیده اند. جای خالی مراقبت های اجتماعی بزرگسالان با 52 درصد افزایش در سال 2021/22 به 165000 پست خالی رسید، با نرخ خالی 10.7 درصد و بالاترین تعداد افرادی که از زمان شروع ثبت در سال 2007 (7.2 میلیون) در حال حاضر در انتظار درمان هستند.

واضح است که زمان زیادی برای تغییر اساسی در نحوه ارائه خدمات گذشته است. بنابراین چگونه می توانیم این فشار را کاهش دهیم و دسترسی به حمایت را برای جامعه اوتیسم هموار کنیم؟

بیشتر بخوانید: فردابانک، نئوبانک هوشمند

دریافت مراقبت‌های بهداشتی به کمک فن‌آوری

بسیاری از افراد اوتیستیک می توانند مشکلات خود را مدیریت کنند و با حمایت کمی متناسب با نیازهایشان، مستقل تر زندگی کنند.

فناوری این قدرت را دارد که مراقبت‌های بسیار شخصی‌سازی شده را ارائه دهد و به افراد حق انتخاب بیشتری در مورد نحوه و زمان دریافت پشتیبانی بدهد. راه‌حل‌های دیجیتالی 24 ساعته و بر حسب تقاضا در دسترس هستند، می‌توانند دسترسی به پشتیبانی انسانی متناسب را در تمام ساعات شبانه روز برای حفظ رفاه فراهم کنند.

شواهد کمی برای حمایت از ابزارهای دیجیتال از نظر اثربخشی و کارآمدی، به ویژه در پرداختن به نابرابری‌های سلامت وجود داشته است؛ با این حال، یک مطالعه اخیر که توسط Cornwall Partnership NHS Foundation Trust انجام شد، نشان داد که Brain in Hand، یک ابزار پشتیبانی دیجیتال برای افراد اوتیستیک، تأثیر قابل توجهی بر کاهش اضطراب، رفتار آسیب‌رسان به خود و مشکلات حافظه و جهت‌گیری دارد.

این مطالعه همچنین افزایش خودآگاهی و اعتماد به نفس را نشان داد که منجر به استقلال بیشتر افراد شد.تقریباً 50 درصد از شرکت‌کنندگان پیش تشخیص بودند (نیاز به ارزیابی داشتند) که نشان می‌دهد پشتیبانی دیجیتال می‌تواند حتی زمانی که در لیست انتظار برای ارزیابی هستند، مؤثر باشد. این قدرت راه‌حل‌های خود مدیریتی را برای مقابله با مسائل قبل از اینکه به نگرانی‌های جدی‌تر سلامتی وارد شوند، نشان می‌دهد.

نتایج این مطالعه یک پیشرفت جدید و هیجان‌انگیز است که ثابت می‌کند چگونه فناوری مبتنی بر انسان می‌تواند تفاوت بزرگی برای افراد اوتیستیک ایجاد کند. این رویکرد دیجیتالی مدل سنتی ارائه خدمات را به سه طریق تغییر می دهد:

1. زمانی در دسترس است که کاربر بدون توجه به زمان یا روز کمک بخواهد.
2. آنها را تحت کنترل قرار می دهد و این فناوری در دسترس آنهاست که نیازهای خود را تعیین کنند.
3. پشتیبانی مداوم و عملی را به جای مداخلات محدود زمانی ارائه می دهد.

از آنجایی که کاربر پشتیبانی خود را کنترل می‌کند و نیازهای خود را در جایی که می‌تواند مدیریت می‌کند، کمترین بار بر دوش تیم‌های مراقبتی کشیده می‌شود. این تاکید بر رویکرد پیشگیرانه، به جای رفع مشکلات بعد از واقعیت، برای سیستم های بهداشتی بسیار مهم است زیرا آنها تلاش می کنند تا عقب ماندگی سیستمی را شکست دهند و از تاثیر طولانی مدت این همه گیری نجات پیدا کنند.

فناوری می تواند کمک زیادی به ارائه پشتیبانی برای افرادی کند که به آن نیاز دارند. فناوری یک ابزار و بسیار ارزشمند است، اما به حداکثر رساندن پتانسیل آن مستلزم تغییرات سیستمی گسترده‌تری است.

ایجاد دسترسی برای حمایت از اوتیسم

استفاده از ابزارهای دیجیتال یک فرصت منحصر به فرد و بسیار مورد نیاز برای دسترسی به جوامعی است که اغلب از خدمات پنهان هستند. چه از طریق یک برنامه یا دستگاه باشد، نه تنها افراد می توانند راهنمایی های کاربردی و مفیدی دریافت کنند، بلکه فناوری می تواند به رفع موانع دسترسی به پشتیبانی در ابتدا کمک کند.

همانطور که کانر وارد، حامی اوتیسم و سرپرست تولید مشترک در Brain in Hand، می‌گوید: «من نمی‌توانم به اندازه کافی تأکید کنم که دسترسی به خدمات چقدر دشوار است، اگر در لیست انتظار ارزیابی بالینی اوتیسم هستید یا متوسط به پایین دیده می‌شوید. کمبود بودجه نیز احساس می شود، به این معنی که افراد بیشتری قادر به دسترسی به پشتیبانی نیستند. بسیاری از افراد اوتیستیک فقط برای تشخیص بالینی از اضطراب و استرس رنج می برند، و پس از آن، اگر نیازهای ما به اندازه کافی پیچیده تلقی نشود، اساساً رها می شویم. ما با معیارهای حمایتی "تناسب" نداریم. پیام این است که ما باید یک بحران بهداشت روانی داشته باشیم فقط برای اینکه از پشتیبانی حمایت کنیم، در حالی که تنها چیزی که می خواهیم کمک برای دسترسی یافتن به دنیایی است که در حال حاضر در دسترس ما قرار ندارد.»

دولت و مراقبت های بهداشتی و اجتماعی به طور فزاینده ای قدرت فناوری را برای کمک به مردم برای دسترسی به پشتیبانی از طریق ارجاع خود محور تشخیص می دهند. در Brain in Hand، ما در حال کار با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و اجتماعی آینده نگر هستیم تا روش جدیدی را برای دسترسی به افرادی که به کمک نیاز دارند توسعه دهیم، آزمایش و اثبات کنیم: «ارتباط مستقیم با کاربران از طریق کانال های بازاریابی دیجیتال و تشویق آنها به مراجعه. برای دریافت پشتیبانی. با این رویکرد مبتنی بر جمعیت، ما از قدرت فناوری برای حذف موانع، دسترسی بیشتر به خدمات و ارائه کمک‌ به افراد نیازمند استفاده می‌کنیم.»

این پیشرفت‌های دیجیتالی در ارائه دسترسی به‌موقع و پشتیبانی مناسب، تلاش می‌کنند تا نابرابری‌های بهداشتی قابل پیشگیری را برطرف کنند اما این به تنهایی کافی نیست. استفاده حداکثری از فناوری متکی بر درک این موضوع است که چه کارهایی می تواند انجام دهد و چه کاری نمی تواند انجام دهد، برای چه کسانی بیشترین سود را خواهد داشت و چگونه می توان به آن افراد دسترسی پیدا کرد. این باید ابزاری در کیت هر سرویس پشتیبانی باشد. مانند هر ابزار دیگری، باید به درستی از آن استفاده شود. این به معنای تعبیه استفاده از پشتیبانی دیجیتال به عنوان یک روش استاندارد کار، با پشتوانه شواهد و آموزش برای اطمینان از افزایش خدمات است.

این اتفاق تحت یک تغییر بسیار گسترده تر در خود سیستم پشتیبانی قرار می گیرد. برای مقابله واقعی با این شکاف پشتیبانی، خدمات مراقبت های بهداشتی، مقامات محلی، NHS و ارائه دهندگان فناوری به طور یکسان نیاز به همکاری برای دستیابی به عرضه موثر راه حل های در دسترس دارند.

اگر تمام این اقدامات به درستی انجام شود، این نه تنها به افراد بیشتری کمک می‌کند تا به خدمات مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند، بلکه به آن خدمات کمک می‌کند تا از طریق توانمندسازی افراد بیشتر برای مدیریت نیازهای خود، مکانیزمی پایدار برای ارائه پشتیبانی بسازند (جایی که انجام این کار برای آنها ایمن و مناسب است).

ما باید به سمت یک سیستم مراقبت بهداشتی فراگیرتر برویم که عمیق‌تر عوامل پیچیده‌ای را که به نابرابری‌های سلامتی کمک می‌کنند را درک کرده و به آن رسیدگی کند و به برابری سلامت بیشتر برای همه بیانجامد.