به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه پیام ما ،آن‍ها در این نامه از شورای عالی شهرسازی و معماری ایران خواستند حالا که دو سال از تصویب و ابلاغ این سند می‌گذرد به وظایفشان عمل کنند. این فعالان از معاون شهرسازی و معماری وزارت راه و شورای عالی شهرسازی و معماری ایران خواستند که عملکرد خود را از زمان تصویب و ابلاغ سند عام شهر دوستدار کودک تا کنون در گزارشی تفصیلی شفاف کند. کنشگران حوزه شهری امیدوارند بتوانند مدیریت شهری شهرها را تکانی دهند به این امید که شهر، برای همه به ویژه کودکان فضایی امیدبخش باشد.

دو سال از زمانی که فرزانه صادق‌مالواجرد، معاون وزیر راه به «پیام ما» گفت که مصوبات شورای‌عالی شهرسازی معماری ایران طبق ماده ۷ قانون تأسیس شورای‌عالی شهرسازی و معماری برای شهرداری‌ها لازم الاجرا است و حکم قانون را دارد، می‌گذرد. اما هنوز مصوبه‎ای که توجه ویژه به فضاهای بازی کودکان کرده بود به مرحله اجرا نرسیده است.

همین مسئله هم سازمان‌های مردم‌نهاد، گروه‌ها و کنشگران حوزه کودک و شهری را بر آن داشته است که در نامه‌ای از شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و معاون وزیر راه بخواهند که تحقق «سند الزامات و ضوابط عام شهر دوستدار کودک» در دستور کار قرار دهند.این فعالان که پیش از این هم در تصویب و ابلاغ این سند با رویکرد گسترش مشارکت در نظام برنامه‌ریزی شهری، نقش کلیدی بازی کرده بودند، حالا از متولیان شهر خواستند که نگذارند این سند هم کنار سایر اسنادی که به نتیجه نمی‌رسند، به یک کاغذ پاره زینتی تبدیل شود.

در بخشی از این نامه آمده است که شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و وزارت راه باید به وظایفشان عمل کنند تا بتوان به آینده اجرایی شدن و تبدیل شدن شهر به فضایی که پذیرای کودکان است، امید داشت.جمعی از کنشگران حوزه شهری: شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و وزارت راه باید به وظایفشان عمل کنند تا بتوان به آینده اجرایی شدن و تبدیل شدن شهر به فضایی که پذیرای کودکان باشد، امید داشت.

به وظایفتان پایبند باشید

فعالان حوزه شهری از این دو نهاد مسئول ایجاد شهرهای دوستدار کودک خواسته‌اند که گزارشی تفصیلی و شفاف از عملکرد شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و معاونت شهرسازی و معماری وزارت از زمان ابلاغ سند تاکنون ارائه دهند. آن‌ها در نامه خود به طور مشخص خواسته‌اند که این دو نهاد اقدامات اجرایی، نظارتی و ترویجی که برای تحقق‌پذیری شهر دوستدار کودک انجام داده‌اند را هر ۶ ماه یک بار ارائه کنند.

همچنین در بخش دیگری از این نامه آمده است که گزارش ارزیابی طرح‌های بررسی شده در کمیته‌های فنی و شورای عالی از منظر انطباق با چارچوب طرح‌های شهری و روستایی با ملاحظات شهر دوستدار کودک در بند ۹ سند ارائه شود. کنشگران این حوزه همچنین انتشار عمومی چک‌لیست هر طرح بررسی شده در کمیته‌های فنی و شورای عالی را وظیفه این متولیان دانسته‌اند.

در بخش پایانی نامه نیز تاکید کرده‌اند که برگزاری کارگاه آموزشی برای جامعه مهندسان مشاور ایران برای آشنایی با «سند الزامات و ضوابط عام شهر دوستدار کودک» الزامی است و ادارات کل استانی و شهرستانی وزارتخانه باید این آموزش اجباری و ضمن خدمت را در دستور کار خود قرار دهند. این سازمان‌های مردم نهاد ابلاغ «شیوه‌نامه تشکیل شورای مشورتی شهری کودکان و نوجوانان» توسط سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های وزارت کشور، اقدامات شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و معاونت شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی را دلیلی اصلی برای تحقق‌ هر چه سریع‌تر این سند می‌داند. فعالانی چون پیام روشنفکر، افخم صباغ، کریم آسایش، ساناز تبری، سید کاظم سیدمراد، سعید معنوی، مهرناز عطاران، محیا واحدی، زهرا نژاد بهرام و… این نامه را امضا کرده‌اند.

این نامه در حالی منتشر شده که پیش از این در کمیته ملی شهر دوستدار کودک، ۱۲ شهر به عنوان شهر پایلوت انتخاب شدند اما چندحوزه‌ای‌بودن موضوع کودکان، تقسیم مسئولیت‌های قانونی در اسناد داخلی و نبود سازوکار عملیاتی در سطوح اجرایی باعث شد که هیچ کدام از این شهرها نتوانند به اهداف خود برسند. از این بین موسی پژوهان، مدیر پروژه شهرهای دوستدار کودک نیز پیشتر تلویحا گفته بود که اقدامات صورت گرفته برای تبدیل شهرها به شهرهای دوستدار کودک متوقف شده و مهم‌ترین علت آن اولویت ندادن به قشر کودک و نوجوان در سیاست‌‎گذاری‌های کلان، میانی و خرد کشور است.