ابداعات و ابتكارات او در زمینه درمان جراحی طیف وسیعی از بیماری‌هاو در پیدایش جراحی مدرن موثر بود.

بخش عمده‌ای از تحقیقات او بر روی روش‌های جراحی درمان بدخیمی‌ها، بویژه بدخیمی‌های دستگاه گوارش بود.

میكولیچ، نخستین كسی بود كه درسال ‪ ۱۸۸۵‬یك زخم معده سوراخ شده را بخیه كرد.

ترمیم جراحی بخشی از مری و جدا كردن قسمت سرطانی كولون (به سال ‪ (۱۹۰۳‬و همچنین شرح و توصیف "بیماری میكولیچ" یا هیپرتروفی دو طرفه و مزمن غدد بزاقی ( پاروتیدواشكی) از دیگر فعالیت‌های او بود.

او همچنین در تكمیل و پیشرفت ازوفاگوسكوپ و گاستروسكوپ نیز نقش داشت.

میكولیچ، از طرفداران جدی استفاده از مواد ضد عفونی‌كننده بود و روش لیستر را عمومیت بخشید.

میكولیچ در جراحی، ماسك به كار می‌برد و از نخستین كسانی بود كه حین جراحی از دستكش استفاده می‌كرد.