ابداعات و ابتكارات او در زمينه درمان جراحي طيف وسيعي از بيماري‌هاو در پيدايش جراحي مدرن موثر بود.
بخش عمده‌اي از تحقيقات او بر روي روش‌هاي جراحي درمان بدخيمي‌ها، بويژه بدخيمي‌هاي دستگاه گوارش بود.
ميكوليچ، نخستين كسي بود كه درسال ۱۸۸۵يك زخم معده سوراخ شده را بخيه كرد.
ترميم جراحي بخشي از مري و جدا كردن قسمت سرطاني كولون (به سال (۱۹۰۳و همچنين شرح و توصيف "بيماري ميكوليچ" يا هيپرتروفي دو طرفه و مزمن غدد بزاقي ( پاروتيدواشكي) از ديگر فعاليت‌هاي او بود.
او همچنين در تكميل و پيشرفت ازوفاگوسكوپ و گاستروسكوپ نيز نقش داشت.
ميكوليچ، از طرفداران جدي استفاده از مواد ضد عفوني‌كننده بود و روش ليستر را عموميت بخشيد.
ميكوليچ در جراحي، ماسك به كار مي‌برد و از نخستين كساني بود كه حين جراحي از دستكش استفاده مي‌كرد.
