به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همشهری، فعالان محیط‌زیست و پرنده‌نگرهای جهان سراغ این گونه به‌شدت در معرض خطر را در شبکه‌های اجتماعی از همدیگر می‌گیرند. آنها از جمهوری آذربایجان تا روسیه و ایران نگران شده‌اند که نکند مثل سایر هم‌قطارانش در سال‌های دور شکار شده یا به‌دلیل «فرسودگی ناشی از تنها سفر کردن» از پای افتاده باشد. با این حال یک روزنه امیدبخش وجود دارد؛ اینکه او در مسیر مهاجرت به ایران در حال استراحت و تجدید قوا در سواحل شمالی خزر، در دلتای رود ولگا باشد.
امید به زنده بودن امید
امین یوقورتجو اوقلو، پرنده‌شناس ترکیه‌ای: در انتظار یک امید بزرگ هستم؛ انتظار رسیدن آخرین درنای گله غربی سیبری به ایران! امید قرار است از سیبری بازگردد. سال گذشته، مهاجرت خود را با یک درنای ماده دیگر که از مرکز پرورش درنا در بلژیک آورده شده بود، شروع کرد ولی رویا، درنای ماده این سفر را کامل نکرد.
ما در حال حاضر نمی‌دانیم که آیا امید، آخرین جمعیت غربی درنای سیبری زنده است یا خیر؟ اگر امید زنده نباشد و به ایران بازنگردد، شاهد انقراض جمعیت غربی درنای سیبری خواهیم بود. این پرنده همیشه اواسط اکتبر تا اوایل نوامبر (آبان و آذر) به ایران می‌رسید، تخمین زده می‌شود که اکنون در سواحل شمالی دریای خزر مشغول تجدید قوا برای ادامه پرواز باشد. امید ردیاب ندارد و دقیقا نمی‌دانیم کجاست.
دلایلی برای نیامدن «امید» به ایران
ایمان ابراهیمی، پرنده‌شناس و عضو کمیسیون مناطق حفاظت شده IUCN: درناها مسیر مهاجرت خود را ناگهان عوض نمی‌کنند. صدها سال این فرایند طول می‌کشد. گزارش‌هایی استثنایی از مهاجرت نکردن درناها وجود دارد. یعنی ممکن است امید در محل بهار و تابستان خود باشد. چه به‌صورت استثنایی و چه به‌دلیل گرمایش جهانی، رفتار کنار گذاشتن مهاجرت و یا کوتاه کردن فاصله مهاجرت را در بسیاری از پرندگان به‌خصوص لک‌لک‌ها می‌بینیم.
اگرچه پژوهش‌ها در مورد تأثیر گرما بر مهاجرت درناها کم است، ولی در مجموع می‌دانیم در سال‌هایی که هوا گرم‌تر است تمایل به مهاجرت در پرندگان کمتر است. در مورد امید علاوه بر این باید به فرسودگی بدن این پرنده که به‌دلیل مهاجرت به تنهایی ایجاد شده هم توجه کرد. یعنی ممکن است امید زنده و در استراحتگاه بین راهی در شمال خزر(جلگه رود ولگا) در حال تجدید قوا باشد.
نظر شما