به گزارش سلامت نیوز به نقل از میزان، محمد رئیس زاده در خصوص طرح‌های عمرانی دولت سیزدهم در مناطق محروم و اینکه آیا نیروی درمان و پزشکان متخصص برای این پروژه‌ها به اندازه کافی در اختیار است؟ گفت: بحث فقط نیروی متخصص نیست چرا که افزایش تعداد متخصصان لزوماً به معنای افزایش دسترسی به خدمات تخصصی نیست. هنگامی که در یک منطقه نان کم داشته باشید، صرفاً با افزایش تعداد نانوا مشکل حل می‌شود؟ هنگامی که در منطقه‌ای نان نیست، ده نانوا به آن منطقه بفرستید هم مشکل حل نمی‌شود، چون آرد، خمیر مایه و امکاناتی هم نیاز است.
وی افزود: در یک شهر چشم پزشک کم دارید، اینکه ۲۰ چشم پزشک به منطقه بفرستید، الزاماً به معنای افزایش خدمات چشم پزشکی نیست. چون چشم‌پزشک میکروسکوپ، اتاق عمل، بیهوشی و ... نیاز دارد. اتفاقاً اگر زیرساخت‌ها نباشد و فقط نیروی تخصصی را زیاد کنید آفت‌زاست و آسیب آن بیشتر است، بحثی به نام چگالی ارائه‌دهندگان یا مراقبین سلامت داریم و این‌ها باید با هم رشد کند و یعنی وقتی مرکز درمانی یا بیمارستانی می‌سازید باید به فکر پرستار، نیروی خدماتی، ماما، پزشک، دندانپزشک و ... هم باشید. در برخی مناطق مرکز درمانی ساخته شده، ولی پرستار کم دارند. ۲۰ متخصص هم به آنجا بفرستید این مرکز درست کار نمی‌کند؛ بنابراین عرض من این است آنقدر که به زیرساخت‌ها و تجهیزات، امکانات و ... اهمیت می‌دهیم به نیروی انسانی که راهبر این تجهیزات است اهمیت نمی‌دهیم که به معنای عدم تعادل در حوزه سلامت است.
رئیس سازمان نظام پزشکی ادامه داد: حتی اگر نیروی تخصصی را به زور و با الزام قرارداد و اجبار به منطقه ببریم و مستقر کنیم در خرید تجهیزات اینطور نیستیم چراکه اگر یکی از آن‌ها بسوزد نزدیک به سه میلیارد هزینه دارد و سر بزنگاه قطعاً ما را گرفتار خواهد کرد. برای اینکه پول خود را دربیاورند مجبور هستند مردم منطقه را ماهی دو بار ویزیت کنند، یا سی‌تی اسکن کنند، این پرداختن کاریکاتوری به حوزه سلامت ناشی از ازهم پاشیده شدن تولیت سلامت است. اگر تولیت سلامت را احترام نگذاریم منجر به ایجاد حوزه سلامت کاریکاتوری می‌شود یعنی در حوزه تجهیزات خرج می‌کنید و نیروی انسانی تخصصی را ندارید یا در حوزه‌ای که نیاز نیست تجهیزات را مستقر می‌کنید و این هدر دادن منابع کشور است.
رئیس زاده اظهار کرد: باید ارزیابی کنید که برخی از این بیمارستان‌ها که ساخته شدند چقدر مفید و موثر هستند و هزینه فایده آن‌ها چقدر است. اگر بیمارستانی نتواند خود را اداره کند و از نظر منابع کم بیاورد، مردم خدمت خوب نمی‌گیرند و در نهایت ایجاد نارضایتی می‌کند. درحالی که اگر به سمت تمرکزگرایی برویم یعنی برخی از خدمات سطح یک و دو را در منطقه‌ای ایجاد و همه تجهیزات را آنجا متمرکز کنید تا مردم آنجا بروند بهتر است، اینکه فکر کنید هر شهرستانی باید یک دانشکده پزشکی داشته باشد، هر بخش و روستایی باید یک بیمارستان داشته باشد، هر شهرستان کوچک باید سی‌تی اسکن و ام‌آرآی داشته باشد خلاف عقل است. دنیا از این فاصله گرفته است.
وی در پایان اضافه کرد: این‌ها کارهای پوپولیستی و هدر دادن منافع کشور در این وضعیت دشوار است، این ظلم به کشور در این شرایط است. ممکن است مردم منطقه خوشحال شوند و نماینده مردم هم خوشحال شود اما این روند باید متوقف شود، راه این است که همه دوستان و مسئولان تمکین به قانون کنند و تولیت را به عهده سلامت بگذارند و حوزه سلامت باید این تولیت را محکم در دستان خود نگه دارد. حوزه سلامت حوزه‌ای نیست که با آن شوخی کنیم و مسئولان این حوزه تحت فشارهای منطقه‌ای، سیاسی، لابی‌های غیرمعقول قرار گیرند. این اقدامی است که آسیب می‌زند و منابع ما را هدر می‌دهد. تولیت که نماینده حاکمیت در حوزه سلامت و بهداشت وزارت بهداشت است و باید این قدرت را محکم در دست بگیرد و به هیچ وجه از این امر کوتاه نیاید
نظر شما