تصادفات رانندگی رتبه سوم مرگ‌ومیر ایران را در اختیار دارد؛ آخرین آمار منتشر شده مربوط به فروردین امسال با بیش از ۱۳ هزار تصادف رانندگی منجر به جرح و مرگ در سفرهای نوروزی است!

مرگ و میرهای جاده‌ای در ایران را می توان پایان داد؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات آنلاین، تصادفات رانندگی سومین عامل مرگ‌ومیر در ایران به‌شمار می‌رود که باوجود خسارات جبران‌ناپذیر اقتصادی و اجتماعی، روند صعودی دارد.

همچنان تصادفات رانندگی رتبه سوم مرگ‌ومیر ایران را در اختیار دارد؛ آخرین آمار منتشر شده مربوط به فروردین امسال با بیش از ۱۳ هزار تصادف رانندگی منجر به جرح و مرگ در سفرهای نوروزی است!

آمارهای سال گذشته نیز وضعیت بحرانی کشور را به‌خوبی نشان می‌دهد؛ بنابر اعلام سردار سید تیمور حسینی، رئیس پلیس راهور فراجا، 20 هزار و 450 نفر در تصادفات سال 1402 جان خود را از دست داده‌اند. رقمی که گویای رشد پنج درصدی تلفات جاده‌ای کشور در 1402 نسبت به سال پیش از آن است!

بسیاری از کارشناسان، تصادفات جاده‌ای را متاثر از سه عامل جاده‌های پرخطر، عوامل انسانی و خودروهای ناایمن می‌دانند. اگرچه نمی توان نقش عامل انسانی را در تصادفات جاده ای نادیده گرفت اما نمی توان و نباید از کنار عوامل دیگر شامل جاده های پرخطر و خودروهای ناایمن به سادگی گذشت.

همچنان که در آذر سال گذشته شهریار افندی‌زاده، رئیس سازمان راهداری و دبیر کمیته امینی راه‌ها، از شناسایی 887 نقطه پرحادثه در جاده های ایران خبرد داد.

افزایش پنج درصدی تلفات جاده‌ای در سال گذشته و آمار تصادفات رانندگی فروردین امسال، بهترین ویترین برای عملکرد وزارت راه‌وشهرسازی و سازمان راهداری در اصلاح جاده‌های کشور به‌شمار می‌رود! آماری که چیزی از نگرانی‌ها و بی‌تدبیری‌ها کم نمی‌کند. به‌ویژه اینکه بر اساس گزارش منتشر شده در روزنامه فرهیختگان، هنوز 3 هزار و 392 نقطه حادثه‌خیز در کشور وجود دارد!

مشاهدات میدانی و گزارشات مردمی نشان می دهد که دستگاه ها و مراکز مسئول نیز برای کاهش روند مرگ و میر جاده ای چندان تحرکی از خود نشان نمی دهند. به عنوان مثال مراکز مسئول زیر بار تامین روشنایی جاده‌ها مگر به تشخیص خودشان و در نقاط انتخابی، نمی‌روند. در واقع تامین روشنایی را برعهده چراغ خودروها و رانندگان گذاشته‌اند!

بر اساس اعلام پلیس، بیشترین تصادفات رانندگی و حدود ۱۵ درصد حوادث و تصادفات رانندگی جاده ای در ساعات شبانگاهی روی می‌دهد.

علاوه‌بر این، با معضل خطرناک نبود یا خرابی علائم راهنمایی و رانندگی در جاده‌ها روبه‌رو هستیم؛ بسیاری از علائم مخدوش شده‌اند، افتاده‌اند یا حتی نقاطی از جاده ها نیز فاقد علائم هستند؛ ضمن اینکه خط‌کشی‌های جاده‌ها که ازجمله مهم‌ترین راهنمای رانندگان به‌ویژه در تاریکی محسوب‌ می‌شوند، محو شده‌اند و در بدترین حالت رانندگان را به مسیر اشتباهی هدایت می‌کنند.

در کنار همه این‌ها دست‌اندازهای خطرناک، فرورفتگی‌ها و گودال‌های بزرگ را نیز اضافه کنید که علاوه‌بر آسیب به سرمایه مردم، کنترل خودرو را نیز دشوار می‌کنند. جاده‌هایی که با کمی بارندگی، دچار آبگرفتگی، تجمیع آب و گل و البته ایجاد ترافیک می‌شوند.

از سوی دیگر، وضعیت جاده‌های برخی از استان ها در مقایسه با دیگر نقاط کشور نامطلوب است. همچنان که رئیس پلیس راهور فراجا اعلام کرد: «استان‌های «فارس»، «کرمان» و «خراسان رضوی» بیشتری فراوانی تصادفات و «خراسان رضوی»، «تهران» و «چهارمحال‌وبختیاری» بیشترین افزایش تصادفات را داشته‌اند.»

هرچند کارشناسان خطاهای انسانی را از دیگر عوامل بروز تصادفات مهمتر می دانند اما بر کسی پوشیده نیست که عوامل ناامنی جاده‌ها و کیفیت پایین خودروها هم بعضا از خطای انسانی پیشی گرفته است. یک مدعای این قضیه را نیز می‌توان اقدامات فرهنگی پلیس در راستای رانندگی ایمن دانست که تاکنون نتیجه مثبت قابل‌توجهی داشته است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha