به گزارش خبرنگار مهر به نقل از «مدیسن‌نت»، پژوهشگران دریافته‌اند که روند تغییرات وزنی در سال‌های نخست زندگی، می‌تواند شاخصی مؤثر برای پیش‌بینی خطر چاقی در آینده باشد.
این تحقیق که با بررسی اطلاعات نزدیک به ۹۵۰۰ کودک انجام شده، نشان می‌دهد کودکانی که بین سنین ۱ تا ۶ سالگی کاهش طبیعی در شاخص توده بدنی (BMI) ندارند، احتمال بیشتری دارد تا سن ۹ سالگی به چاقی کامل کودکی مبتلا شوند.
یافته‌های کلیدی پژوهش:
بر اساس نتایج، در حدود ۱۱ درصد کودکان، شاخص BMI از سن ۱ تا ۳.۵ سالگی تقریباً بدون تغییر می‌ماند و سپس از ۳.۵ تا ۹ سالگی به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. این الگوی غیرمعمول، زنگ خطر مهمی برای آینده وزنی کودکان محسوب می‌شود.
دکتر چانگ لیو، استادیار روان‌شناسی دانشگاه ایالتی واشنگتن و نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید:«توانایی شناسایی الگوهای پرخطر از ۳.۵ سالگی، اهمیت فوق‌العاده دوران کودکی را در پیشگیری از چاقی نشان می‌دهد.»
عوامل خطر مؤثر:
مطالعه همچنین برخی عوامل زمینه‌ای را که با افزایش احتمال چاقی در کودکان مرتبط است، شناسایی کرده که شامل موارد زیر می‌شود:
-
وزن بالای نوزاد هنگام تولد
-
سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری
-
شاخص BMI بالا در مادر، قبل یا در حین بارداری
دکتر لیو تأکید می‌کند:«پیشگیری مؤثر از چاقی دوران کودکی باید از قبل از تولد آغاز شود؛ با آموزش و حمایت از زنان باردار برای ترک سیگار، حفظ وزن سالم و نیز پایش رشد کودکان از همان سال‌های ابتدایی.»
نتایج این پژوهش بیانگر آن است که نظارت زودهنگام بر شاخص BMI کودکان، به‌ویژه در سال‌های پیش‌دبستانی، می‌تواند به والدین و پزشکان کمک کند تا با مداخلات به‌موقع، از چاقی در سنین بالاتر جلوگیری کنند. پیام واضح این تحقیق: پیشگیری زود شروع می‌شود، حتی پیش از تولد.
نظر شما