به گزارش سلامت نیوز به نقل از wionews، مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد که طول انگشتان مردان می‌تواند اطلاعات قابل توجهی درباره‌ی میل جنسی، رفتارهای جنسی و حتی عملکرد نعوظ آن‌ها ارائه دهد. این بررسی که توسط پژوهشگران دانشگاه اوکایاما ژاپن روی موش‌ها انجام شده، نشان داده که نسبت طول انگشت دوم به چهارم (نسبت ۲D:4D) می‌تواند شاخصی بیولوژیکی برای پیش‌بینی تمایلات و فعالیت‌های جنسی باشد.
همه‌چیز از رحم مادر آغاز می‌شود
محققان معتقدند نحوه‌ی پاسخ‌دهی مغز به هورمون‌هایی مانند آندروژن (هورمون‌های جنسی مردانه) در دوران جنینی، نقش مهمی در تعیین رفتار و گرایش‌های جنسی فرد در بزرگسالی دارد. با این حال، تاکنون روشی برای اندازه‌گیری مستقیم این تأثیرات وجود نداشته است.
به همین دلیل، تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور «هیروتاکا ساکاموتو» و دکتر «هیمکا هایاشی»، با مطالعه روی موش‌ها به بررسی این موضوع پرداختند. نتایج آن‌ها در مجله‌ی علمی Experimental Animals در تاریخ ۱۴ مه ۲۰۲۵ منتشر شد.
نسبت ۲D:4D چیست؟
نسبت ۲D:4D به مقایسه‌ی طول انگشت اشاره (دوم) با انگشت حلقه (چهارم) اشاره دارد. تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که این نسبت معمولاً در مردان کمتر از زنان است: به بیان ساده یعنی انگشت اشاره در مردان کوتاه‌تر از انگشت حلقه است.
نتایج جدید: مردانی (یا در این مورد، موش‌هایی) که انگشت اشاره‌ی کوتاه‌تری دارند، میل جنسی بالاتری از خود نشان می‌دهند.
موش‌هایی با انگشت کوتاه‌تر، فعال‌تر بودند
در آزمایش‌ها، موش‌های نر با انگشت دوم کوتاه‌تر:
-
در اولین مواجهه جنسی، سریع‌تر انزال داشتند
-
میل جنسی بیشتری از خود نشان دادند
-
عملکرد نعوظ قوی‌تری داشتند
-
تمایل واضح‌تری به بوی موش‌های ماده داشتند
در یکی از آزمایش‌ها، دو بستر در قفس قرار گرفت؛ یکی با بوی ماده و دیگری با بوی نر. موش‌هایی که انگشت دوم کوتاه‌تری داشتند، به‌طور چشمگیری زمان بیشتری را در بستر ماده صرف کردند.
مغز جنسی پیش از تولد برنامه‌ریزی می‌شود
تحقیق نشان داد که شکل‌گیری رفتارهای جنسی در مغز، از دوران جنینی آغاز می‌شود. قرارگیری در معرض هورمون‌ها در رحم، نه‌تنها مغز را شکل می‌دهد، بلکه نسبت انگشتان را نیز تعیین می‌کند که همین نسبت می‌تواند آینه‌ای از گرایش‌ها، میل جنسی و پیوندهای عاطفی باشد.
پروفسور ساکاموتو می‌گوید:«نتایج ما پیوند عمیقی بین بدن و ذهن نشان می‌دهند، که پیامدهای علمی و بالینی قابل‌توجهی دارند. شاید روزی تنها با نگاه کردن به انگشتان‌مان بتوانیم برخی گرایش‌های رفتاری را تشخیص دهیم.»
نکته مهم:
لازم به ذکر است که این پژوهش فعلاً فقط روی موش‌های نر انجام شده و نمی‌توان نتایج را به‌طور قطعی به انسان یا به جنس مؤنث تعمیم داد. همچنین، نسبت انگشتی یک عامل احتمالی است — نه یک قانون قطعی.
نظر شما