به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، محققان دانشگاه تگزاس A&M با استفاده از ساختارهای نانویی به شکل گل موفق شده‌اند عملکرد سلول‌های مغزی را بهبود دهند و از آن‌ها در برابر استرس اکسیداتیو محافظت کنند؛ دستاوردی که می‌تواند افق تازه‌ای در درمان بیماری‌های تحلیل‌برنده عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون بگشاید.
این ذرات که با نام نانوفلاور (Nanoflower) شناخته می‌شوند، از ترکیباتی مانند دی‌سولفید مولیبدن (MoS₂) و دی‌سلنید مولیبدن (MoSe₂) ساخته شده‌اند. بررسی‌های انجام‌شده روی سلول‌های عصبی و آستروسیت‌ها در محیط آزمایشگاهی نشان داده که تنها ۲۴ ساعت پس از استفاده از این نانوگل‌ها، میزان مولکول‌های مخرب موسوم به گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) کاهش یافته و کیفیت عملکرد میتوکندری‌ها ـ موتورهای انرژی سلولی ـ به طور چشم‌گیری بهبود یافته است.
دیمیتری کوروسکی، دانشیار بیوشیمی و سرپرست این پروژه، می‌گوید: «نانوفلاورها علاوه بر زیبایی ظاهری در زیر میکروسکوپ، توانسته‌اند عملکرد سلول‌های مغزی را از درون تغییر دهند و با کاهش آسیب‌های اکسیداتیو، شرایطی مناسب برای ترمیم سلولی فراهم کنند.»
محققان در ادامه آزمایش‌ها، از کرم‌های مدل آزمایشگاهی (Caenorhabditis elegans) استفاده کردند. نتایج حاکی از آن بود که این موجودات پس از درمان با نانوگل‌ها، طول عمر بیشتری داشتند و نرخ مرگ‌ومیر در مراحل اولیه زندگی‌شان کاهش یافت.
کوروسکی می‌افزاید: «حتی در سلول‌های سالم هم سطحی از استرس اکسیداتیو طبیعی است، اما این نانوذرات توانستند میزان آن را تقریباً به صفر برسانند. این یعنی یک ابزار بالقوه قوی برای مقابله با آسیب‌های عصبی در اختیار داریم.»
با وجود آنکه بسیاری از داروهای کنونی تنها علائم بیماری‌های عصبی را کنترل می‌کنند، این فناوری به‌طور مستقیم روی علت‌های زیربنایی بیماری مانند عملکرد میتوکندری تمرکز دارد؛ و همین موضوع آن را به گزینه‌ای بالقوه برای درمان‌های مؤثرتر تبدیل می‌کند.
در حال حاضر، تیم تحقیقاتی در حال برنامه‌ریزی برای بررسی ایمنی، پایداری و نحوه تأثیرگذاری نانوفلاورها در مدل‌های حیوانی پیچیده‌تر هستند و پرونده ثبت اختراع آن نیز در حال پیگیری است.
کوروسکی در پایان تأکید کرد: «ما امیدواریم این نانوذرات به یک گروه جدید دارویی تبدیل شوند. داده‌های اولیه بسیار امیدوارکننده‌اند، اما باید مطمئن شویم که این فناوری در مقیاس وسیع نیز ایمن و مؤثر است.»
نظر شما