به گزارش سلامت نیوز به نقل ازوبگاه سایِنس اَلِرت،تا چند دهه پیش، صدساله‌شدن یک اتفاق نادر بود؛ اما اکنون، این گروه سنی به‌سرعت در حال افزایش است. آمارها نشان می‌دهد تعداد افراد بالای ۱۰۰ سال از دهه ۱۹۷۰ تاکنون، در هر دهه تقریباً دو برابر شده است. با این حال، پرسش اصلی همچنان باقی است: راز طول عمر این افراد چیست؟
بر اساس گزارشی از وب‌سایت علمی Science Alert، پژوهشگران مؤسسه کارولینسکا در سوئد، در مطالعه‌ای جامع تلاش کرده‌اند با بررسی نشانگرهای زیستی (Biomarkers) افراد سالمند، به بخشی از پاسخ این سؤال دست پیدا کنند.
بررسی داده‌های ۴۴ هزار نفر طی ۳۵ سال
در این پژوهش که نتایج آن در مجله Geroscience منتشر شده، اطلاعات سلامت حدود ۴۴ هزار نفر از شهروندان سوئدی بین ۶۴ تا ۹۹ سال جمع‌آوری و تا ۳۵ سال آینده آن‌ها پایش شده است.
از میان این افراد، ۱۲۲۴ نفر (حدود ۲.۷ درصد) موفق شدند تا ۱۰۰ سالگی یا بیشتر عمر کنند. جالب‌تر آن‌که ۸۵ درصد این گروه را زنان تشکیل می‌دادند.
نقش نشانگرهای زیستی در پیش‌بینی طول عمر
در این بررسی، ۱۲ نشانگر زیستی مهم از جمله قند خون (گلوکز)، کراتینین (شاخص عملکرد کلیه)، اسید اوریک، کلسترول، شاخص‌های کبدی و علائم کم‌خونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد افراد صدساله در سنین ۶۰ تا ۷۰ سالگی به‌طور معناداری سطح پایین‌تری از گلوکز، کراتینین و اسید اوریک نسبت به همسالان خود داشتند. به بیان ساده، آن‌ها در سنین میانسالی سلامت متابولیکی بهتری داشتند.
مقادیر بالا، شانس صدساله‌شدن را کاهش می‌دهد
برای مثال، درصد بسیار کمی از این افراد در دوران میانسالی، قند خون بالاتر از ۶.۵ میلی‌مول بر لیتر یا کراتینین بالای ۱۲۵ میکرومول بر لیتر داشتند. این داده‌ها حاکی از آن است که بالا بودن این مقادیر می‌تواند احتمال رسیدن به سنین بالای ۹۰ یا ۱۰۰ را کاهش دهد.
همچنین سطوح مناسب کلسترول تام و آهن، در میان صدساله‌ها دیده شده که می‌تواند نقش مثبتی در حفظ سلامت عمومی بدن ایفا کند.
سبک زندگی، ژنتیک یا هر دو؟
اگرچه این پژوهش رابطه‌ی واضحی میان نشانگرهای زیستی و طول عمر نشان می‌دهد، اما مشخص نمی‌کند که کدام عامل—ژنتیک یا سبک زندگی—عامل اصلی در ایجاد این تفاوت‌هاست.
با این حال، پژوهشگران احتمال می‌دهند که عوامل سبک زندگی از جمله تغذیه سالم، فعالیت بدنی، پرهیز از مصرف زیاد الکل یا دخانیات در شکل‌گیری این الگوها نقش مؤثری دارند.
توصیه‌های پژوهشگران برای افزایش طول عمر
بر اساس یافته‌های این مطالعه، پایش منظم این نشانگرهای زیستی در میانسالی می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از بیماری‌ها و افزایش احتمال عمر طولانی داشته باشد. پژوهشگران توصیه می‌کنند افراد با بالا رفتن سن، سطح گلوکز، کراتینین، اسید اوریک و شاخص‌های عملکرد کبد و کلیه خود را به‌صورت دوره‌ای بررسی کنند.
صدساله‌شدن تصادفی نیست. سطوح مناسب قند خون، اسید اوریک و عملکرد خوب کلیه در میانسالی، می‌توانند نقشی کلیدی در افزایش طول عمر داشته باشند. گرچه ژنتیک عامل مهمی است، اما سبک زندگی سالم، رژیم غذایی متعادل و مراقبت مستمر از سلامت، احتمال رسیدن به صدسالگی را بیشتر می‌کند.
نظر شما