به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،سازمان جهانی بهداشت (WHO) در تازه‌ترین گزارش خود نسبت به کاهش قابل توجه بودجه‌های بهداشتی در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط هشدار داد. این سازمان پیش‌بینی کرده است که کمک‌های بهداشتی خارجی تا پایان سال ۲۰۲۵ به میزان ۳۰ تا ۴۰ درصد نسبت به سال ۲۰۲۳ کاهش یابد که می‌تواند تاثیرات شدیدی بر خدمات بهداشتی این کشورها بگذارد.

در بیانیه‌ای که این سازمان منتشر کرده است، آمده است که کاهش شدید و ناگهانی بودجه‌های بهداشتی موجب اختلال در خدمات کلیدی مانند مراقبت‌های مادران، واکسیناسیون، نظارت بر بیماری‌ها و آمادگی‌های اضطراری در برخی کشورها شده است. بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده در ماه مارس، دسترسی به این خدمات در برخی کشورهای آسیب‌پذیر حتی تا ۷۰ درصد کاهش یافته است.

داده‌های بدست‌آمده از ۱۰۸ کشور نشان می‌دهد که بیش از ۵۰ کشور با چالش‌هایی نظیر از دست دادن شغل در میان کارکنان بهداشتی و وقفه در برنامه‌های آموزشی مواجه شده‌اند.

آثار بحران مالی بر سیستم‌های بهداشتی کشورهای آسیب‌پذیر

دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، دکتر تدروس آدهانوم قبریسوس، در این باره گفت: "کاهش ناگهانی و برنامه‌ریزی نشده کمک‌های بهداشتی، بسیاری از کشورها را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. این بحران نه تنها جان انسان‌ها را به خطر انداخته بلکه دستاوردهای بهداشتی حاصل از تلاش‌های سال‌ها را به مخاطره انداخته است."

وی افزود: "با این حال، این بحران فرصتی فراهم می‌کند تا کشورهای آسیب‌پذیر از وابستگی به کمک‌های خارجی به سمت خوداتکایی پایدار بر اساس منابع داخلی حرکت کنند."

چالش‌های اقتصادی و ساختاری در سیستم سلامت کشورهای کم‌درآمد

این سازمان همچنین اشاره کرده است که کاهش بودجه‌های بهداشتی در سال جاری، به مشکلات ساختاری مزمن در تأمین مالی حوزه سلامت اضافه خواهد کرد. افزایش بدهی‌های عمومی، تورم، عدم قطعیت اقتصادی، هزینه‌های بالای پرداخت از جیب مردم و کمبود بودجه سیستماتیک برخی از چالش‌هایی هستند که کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

سازمان جهانی بهداشت از سیاست‌گذاران خواسته است که حتی در شرایط بحرانی، سلامت را به عنوان یک اولویت سیاسی و مالی در بودجه‌های دولتی در نظر بگیرند. همچنین تأکید شده است که هزینه‌های سلامت باید نه تنها به عنوان یک هزینه اضافی، بلکه به عنوان سرمایه‌گذاری در ثبات اجتماعی، کرامت انسانی و تاب‌آوری اقتصادی تلقی شود.

این هشدار از سوی سازمان جهانی بهداشت نشان‌دهنده نیاز فوری به تغییر نگرش در نحوه تأمین مالی و تخصیص منابع به حوزه سلامت است، به ویژه در کشورهای با منابع محدود. تقویت زیرساخت‌های بهداشتی و حرکت به سمت خوداتکایی می‌تواند به این کشورها کمک کند تا در برابر بحران‌های جهانی، از جمله پاندمی‌ها و بیماری‌های همه‌گیر، مقاوم‌تر شوند.