به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،سوختگی، یکی از پرخطرترین و در عین حال قابل پیشگیریترین آسیبها در جهان است که سالانه هزاران نفر را در ایران دچار درد و رنج میکند. این حادثه نه تنها به سوختگی پوست و آسیبهای جسمی منتهی میشود، بلکه میتواند تأثیرات عمیقی بر زندگی فرد و خانوادهاش بگذارد. هزینههای سنگین درمان، کمبود تختهای استاندارد در بیمارستانها و نبود آگاهی عمومی از عواملی هستند که سوختگی را به یک بحران در کشور تبدیل کردهاند.
آمار نگرانکننده و وضعیت درمان:
طبق گزارشها، هر ساله حدود ۳۰۰ هزار نفر در ایران دچار سوختگی میشوند که از این میان، حدود ۳۰ هزار نفر نیاز به بستری در بیمارستان دارند. این در حالی است که بسیاری از این افراد به دلیل فقدان امکانات درمانی مناسب و ارجاع به روشهای درمانی سنتی، در آمار رسمی ثبت نمیشوند.
علیرضا جلالی، مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران سوختگی ققنوس، اظهار کرد: «در حال حاضر تنها ۳۵ مرکز تخصصی سوختگی با حدود ۱۴۰۰ تخت در کشور فعال هستند، در حالی که نیاز واقعی حداقل ۲۴۰۰ تخت استاندارد است.» به گفته وی، این کمبود تختها چالش بزرگی برای ارائه درمان مناسب و ایمن به بیماران سوختگی ایجاد کرده است.
چرا سوختگی بیشتر به اقشار کمدرآمد آسیب میزند؟
یکی از نکات مهمی که جلالی به آن اشاره کرد، تأثیرات اجتماعی سوختگی است. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، ۹۵ درصد از افراد مبتلا به سوختگی، از اقشار کمدرآمد جامعه هستند. استفاده از وسایل گرمایشی غیراستاندارد، پختوپز در فضای بسته و نبود آموزشهای ایمنی از عوامل اصلی بروز سوختگی در این گروهها به شمار میرود. علاوه بر این، بسیاری از قربانیان سوختگی، کودکان و نوجوانانی هستند که به دلیل یک حادثه ناگهانی، آیندهشان تحت تأثیر قرار میگیرد.
زمستان، فصل اوج حوادث سوختگی:
مصطفی دهمردهای، رئیس بیمارستان سوانح و سوختگی شهید مطهری، به ویژه بر خطرات فصل زمستان تاکید کرد و گفت: «در ماههای سرد سال، استفاده از بخاریهای غیراستاندارد و خطرات ناشی از آشپزی در فضای کوچک، آمار سوختگی را افزایش میدهد.» همچنین، او به کمبود تختهای استاندارد بهعنوان یک مشکل اساسی در درمان سوختگیها اشاره کرد.
هزینههای درمان سوختگی:
هزینههای درمان سوختگی در ایران به ویژه در بیمارستانهای خصوصی بسیار بالا است. درمان این بیماران نیاز به تجهیزات خاص، پانسمانهای ویژه و جراحیهای متعدد دارد که بار مالی زیادی به خانوادهها تحمیل میکند. گرچه در بیمارستانهای دولتی بخش عمدهای از هزینهها تحت پوشش بیمه قرار میگیرد، اما همچنان بسیاری از خانوادهها قادر به تأمین هزینههای درمان نیستند.
چهارشنبهسوری؛ زخمی تکراری هر ساله:
یکی از موارد پرخطر برای سوختگیها، حوادث چهارشنبهسوری است. به گفته دهمردهای، در بیمارستان شهید مطهری هر ساله بین ۱۵۰ تا ۱۶۰ مصدوم سوختگی ناشی از این مراسم پذیرش میشوند. این آمار نشان میدهد که فرهنگسازی در زمینه ایمنی و آموزش عمومی همچنان ناکافی است.
پیامدهای روانی سوختگی:
سوختگی تنها یک آسیب جسمی نیست. مهدی موسویزاده، فوق تخصص جراحی پلاستیک و ترمیمی، تاکید کرد که درمان سوختگی فراتر از جراحی و درمان فیزیکی است. «این فرآیند یک مسیر طولانی و چندمرحلهای است که شامل مراقبتهای اولیه، جراحیهای ترمیمی، پیوند پوست، توانبخشی جسمی و حمایتهای روانی است.» او همچنین خاطرنشان کرد که حتی با بهترین درمانها، بسیاری از بیماران هرگز به شرایط طبیعی قبل از حادثه بازنمیگردند.
راههای پیشگیری از سوختگی:
حدود ۹۰ درصد سوختگیها قابل پیشگیری هستند. آموزش عمومی، استانداردسازی وسایل گرمایشی و گازسوز، رعایت اصول ایمنی در خانه، مدرسه و محیط کار، و افزایش آگاهی مردم میتواند در کاهش آمار سوختگیها تاثیر بسزایی داشته باشد.
ضرورت نگاه جامع به معضل سوختگی:
با توجه به این که سوختگی در ایران نه تنها یک مشکل پزشکی، بلکه بحرانی چندوجهی با پیامدهای اجتماعی، روانی و اقتصادی است، نیاز به یک رویکرد جامع و جدی برای حل این مشکل احساس میشود. بهبود زیرساختها، افزایش تختهای استاندارد سوختگی، توسعه مراکز درمانی و کاهش هزینههای درمان، از جمله اقدامات ضروری برای مقابله با این بحران است.
در نهایت، هفته ملی پیشگیری از سوختگی باید فرصتی باشد برای آگاهیرسانی، فرهنگسازی و ایجاد تغییرات ملموس در سیاستها و رفتارهای اجتماعی بهمنظور کاهش حوادث سوختگی در کشور.
نظر شما