به گزارش سلامت نیوز، اسماعیل شریعتی، فعال صنفی حوزه پرستاری در طی یادداشتی نوشت: در شرایطی که پرستاری کشور با مشکلات عمیق و بنیادی مواجه است و پرستاران از بیتوجهی مسئولان و متولیان حوزه پرستاری گلایهمند هستند، اعتراضات صنفی در نقاط مختلف کشور بهروشنی بیانگر حجم بالای نارضایتی، فشار شغلی و احساس ناعدالتی در این حرفه است.
در این میان، مطالبهگران صنفی حوزه پرستاری و تشکلهای صنفی از جمله خانه پرستار، نقش پررنگتری در پیگیری مطالبات حرفهای ایفا کردهاند و بخش قابل توجهی از پرستاران تلاش دارند مشکلات خود را از این مسیر پیگیری کنند؛ مسیری که به دلیل استقلال نسبی و پیگیری مستمر، توانسته است اعتماد جامعه پرستاری را بیش از پیش جلب کند.
واقعیت این است که امروز سطح اعتماد جامعه پرستاری به مطالبهگران صنفی و تشکلهایی مانند خانه پرستار، در بسیاری موارد بیش از اعتماد به سازمان نظام پرستاری و حتی معاونت پرستاری وزارت بهداشت است. این وضعیت، بهجای آنکه تهدید تلقی شود، میتواند فرصتی ارزشمند برای سیاستگذاران و مدیران حوزه سلامت باشد تا از ظرفیت اعتماد ایجادشده استفاده کرده و با بهرهگیری از نظرات کارشناسی این گروهها، در مسیر حل مشکلات حرکت کنند.
با این حال، آنچه در عمل مشاهده میشود، خلاف این رویکرد است. مطالبهگری در حوزه پرستاری به فرآیندی پرهزینه، دشوار و همراه با فشارهای متعدد برای فعالان صنفی تبدیل شده است. مطالبهگران با عناوین مختلف تحت فشار قرار میگیرند، به استعفا وادار میشوند و در مواردی شاهد کنار گذاشته شدن آنان از هیئتمدیرههای نظام پرستاری در نقاط مختلف کشور هستیم.
بهعنوان نمونه، در مشهد شاهد کنار گذاشته شدن رئیس هیئتمدیره و یکی از اعضای آن بودیم. در شمال کشور، رئیس نظام پرستاری شهرستان رودسر تحت فشارهای گسترده مجبور به کنارهگیری شد. اخیراً نیز در شهرستان شاهرود، رئیس نظام پرستاری این شهر توسط هیئتمدیره کنار گذاشته شد؛ اقدامی که ابهامات آن زمانی بیشتر شد که مشخص گردید جلسه برکناری در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود و بدون اطلاع فرد کنار گذاشتهشده برگزار شده است.
اینگونه رخدادها، پرسشهای جدی درباره نحوه تعامل دانشگاههای علوم پزشکی با فعالیتهای صنفی ایجاد میکند. چگونه ممکن است جلسه استیضاح رئیس یک تشکل صنفی، بدون اطلاع وی و در فضای دانشگاه علوم پزشکی برگزار شود؟ چه نهادی هماهنگی این جلسه را بر عهده داشته و چه کسی فضای دانشگاه که محل آموزش، نظارت و ارائه خدمات درمانی است را در اختیار چنین فرآیندی قرار داده است؟
این اتفاقات، بهطور طبیعی شبهاتی را در ذهن جامعه پرستاری ایجاد میکند و این نگرانی را تقویت مینماید که فرآیند حذف فعالان صنفی، بهصورت مدیریتشده، هدفمند و با الگویی تکرارشونده و با مشارکت نهادهای مختلف در حال انجام است.
جناب آقای دکتر ظفرقندی؛ شما بهعنوان مدیری اخلاقمدار شناخته میشوید و جامعه پرستاری نگاه مثبتی به شما دارد. انتظار میرود اجازه داده نشود «دستهای پنهان» در حذف مطالبهگران صنفی حوزه درمان نقشآفرینی کنند. ورود جدی و شفاف به این موضوع، بهویژه بررسی چگونگی برگزاری جلسه استیضاح رئیس یک تشکل صنفی در دانشگاه علوم پزشکی بدون اطلاع رئیس نظام پرستاری شهرستان آن هم در حالی که هیئتمدیره دارای دفتر مستقل در شهرستان است میتواند گامی مهم در بازگرداندن اعتماد باشد.
امید است مسئولان با درک شرایط حساس و خاص جامعه پرستاری، بهجای حذف مطالبهگران، از سرمایه اجتماعی و اعتماد شکلگرفته پیرامون آنان برای عبور از بحرانها و حل مشکلات انباشته این حرفه حیاتی استفاده کنند.
نظر شما