به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ حاشیهنشینی یكی از بسترهای وسیع ناهنجاریهای اجتماعی است كه در صورت تداوم سیاستهای گذشته و فعلی، میتواند كشور را با بحران بزرگی روبهرو كند. بر اساس بررسیهای صورت گرفته آمار جرایم در این اسكانهای غیر رسمی افزایش یافته و به موازات آن سن مجرمان نیز كاهش یافته است. از نقطه نظر جامعه شناسان بزهكاری ممكن است در كسانی كه برای نخستینبار در مناطق حاشیه شهرها ساكن شدهاند بروز نكرده باشد و آن افراد نیز به قصد ترویج بزهكاری در مناطق حاشیه نشین ساكن نشده باشند.ولی كسانی كه به نسل دوم حاشیهنشینی رسیده و نتوانستهاند وضع اقتصادی خود را بهبود بخشند امكان بروز بزهكاری اجتماعی در آنها بیشتر وجود دارد.آنها با توجه به دامنه حاشیهنشینی در تهران وضع آن را نسبت به دیگر شهرها بغرنجتر ارزیابی میكنند و معتقدند به عنوان یك تهدید جدی برای شهر محسوب میشود.
رئیس مرکزمطالعات و پژوهشهای راهبردی وزارت ورزش و جوانان با یادآوری پژوهشی با عنوان علل و پیامدهای طرد اجتماعی جوانان از خانوادههای متوسط میگوید: جامعه آماری این طرح افراد 29تا 15 ساله بودند و سوالاتی که دراین پژوهش مطرح شد در حوزه طرد اجتماعی جوانان در بعد فردی، گروهی محلی و منطقهای بوده است.
محمد تقی حسن زاده در باره نتایج به دست آمده در پژوهش علل و پیامدهای طرد اجتماعی جوانان که در استان تهران انجام شده است، اظهار میكند: 46.4 درصد افراد مطالعه شده محرومیتهای چندگانه مزمن و شدید در بعد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی داشتهاند، به این معنا که این افراد طرد همه جانبه را تجربه کرده و در رنج و سختی بودهاند.
وی میافزاید:49.5 درصد هم بهطورنسبی زمینههای مختلف طرد اجتماعی را تجربه کردهاند و محرومیتهای چندگانه آنها متوسط یا نسبی بوده است. حسن زاده همچنین درباره 4.1 درصد افراد باقیمانده تاكید میكند:4.1 درصد از افراد باقیمانده در بین قطب متوسط محرومیتهای چندگانه داشتهاند.
رئیس مرکز مطالعات و پژوهش راهبردی وزارت ورزش و جوانان درتوضیح محرومیتهای چندگانه، میگوید: منظور از محرومیتهای چندگانه محرومیتهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که محرومیتهای اجتماعی شامل ناامنی در خانواده، آزارجنسی، کمبود مراقبت، حضور نداشتن دختران و زنان در اجتماع با توجه به محرومیتهایی که دارند و نیز عدم مشارکت در فعالیتهای رسمی است. وی در باره محرومیتهای اقتصادی و فرهنگی تصریح میكند: نداشتن شغل، مسکن و امکانات رفاهی از جمله محرومیتهای اقتصادی و دسترسی نداشتن به مراکز فرهنگی و فراغتی از جمله محرومیتهای فرهنگی مورد نظر دراین پژوهش است و طرد اقتصادی در شهرهای حاشیه تهران که اسلامشهر و پاکدشت به عنوان نمونمه انتخاب شده بودند به صورت معناداری بالاتر از شهر تهران است ولی در بعد اجتماعی و فرهنگی این اختلاف شدید نیست.
وی به دیگر نتیجهای که ازاین پژوهش حاصل شد اشاره كرده و میگوید: کسانی که طرد اجتماعی را در ذهن شان تصور میكردهاند دقیقا در زندگی عینی شان این طرد شدن ملموس بوده است.
رئیس مرکز مطالعات وزارت جوانان در مورد عوامل پدیده طرد میگوید: از میان عواملی که سبب میشوند پدیده طرد به وجود آید دوعامل خطرزای تبعیض درخانواده علیه فرزندان و میزان سواد و تحصیلات والدین به ویژه مادر نسبت به سایرعوامل، تاثیر و شدت بیشتری دارند و دو عامل محوری ضعف و سلامت عمومی و سکونت درمناطق شهری محروم و حاشیهای نیز به عنوان قویترین عوامل خطرزای طرد اجتماعی جوانان و نوجوانان شناخته شدهاند. حسن زاده همچنین به ابعاد آشکار و پنهان طرد جوانان اشاره کرده و میگوید: درمطالعه طرد اجتماعی جوانان عناصر چندگانه فقرمادی و مشکلات اقتصادی تنها یکی از بخشهای آشکار و مهم است؛ ولی ابعاد پنهانی نیز مانند حقوق اجتماعی، فرهنگی و انتظارات جوانان وجود دارد که در کیفیت زندگی مطلوب تاثیرگذارند.
رئیس مرکز مطالعات و پژوهشهای راهبردی وزارت ورزش و جوانان در مورد پیشنهادها و راهکارهایی که برای جلوگیری از طرد اجتماعی جوانان وجود دارد، تاكید میكند: صندوق جامعه نگری درخصوص نیازها، مسائل و مشکلات جوانان، فراهم کردن فرصتهای شغلی و توسعه و ارتقای سرمایه انسانی به ویژه دانش، اطلاعات و مهارتهای آموزشی ازجمله راهکارهای جلوگیری از طرد اجتماعی جوانان است.
نظر شما