یکشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۳:۳۳
کد خبر: 73706

آمنوره (فقدان قاعدگی) می تواند در طی بلوغ یا پس از آن اتفاق افتد. آمنوره اولیه وضعیتی است که در آن تا سن ۱۶ سالگی هیچ عادت ماهیانه ای نداشته باشید.

چرا پریود نمیشوم؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، آمنوره، عدم قاعدگی است که اغلب به عنوان از دست دادن یک یا چند دوره قاعدگی تعریف می شود. آمنوره (فقدان قاعدگی) می تواند در طی بلوغ یا پس از آن اتفاق افتد. آمنوره اولیه وضعیتی است که در آن تا سن ۱۶ سالگی هیچ عادت ماهیانه ای نداشته باشید. آمنوره ثانویه زمانی اتفاق می افتد که شما سابقا عادت ماهیانه داشته اید اما اکنون متوقف شده است. با قطع عادت ماهیانه ممکن است اولین فکر شما وقوع حاملگی باشد. اما دلایل متعددی وجود دارد که شما عادات ماهیانه منظمی ندارید.

درمان آمنوره بستگی به علت زمینه ای دارد.

علائم آمنوره

بسته به علت آمنوره، ممکن است علائم یا نشانه های دیگری را همراه با فقدان قاعدگی تجربه کنید، مانند:

  • ترشحات شیری از نوک پستان
  • ریزش مو
  • سردرد
  • تغییر در بینایی
  • موهای زائد صورت
  • درد لگن
  • آکنه

علل آمنوره

آمنوره می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از آنها طبیعی هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است یک عارضه جانبی دارو یا نشانه ای از یک مشکل پزشکی باشند.

آمنوره طبیعی

در طول دوره طبیعی زندگی خود، ممکن است به دلایل طبیعی دچار آمنوره شوید، مانند:

  • بارداری
  • شیر دادن
  • یائسگی

داروهای ضد بارداری

برخی از افرادی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند ممکن است پریود نشوند. حتی پس از قطع قرص های ضد بارداری، ممکن است مدتی طول بکشد تا تخمک گذاری منظم و قاعدگی برگردد. داروهای ضد بارداری که تزریق یا کاشته می شوند نیز ممکن است باعث آمنوره شوند، مانند برخی از انواع دستگاه های داخل رحمی.

داروهای دیگر

برخی از داروها می توانند باعث توقف دوره های قاعدگی شوند، از جمله:

  • داروهای ضد روان پریشی
  • شیمی درمانی سرطان
  • داروهای ضد افسردگی
  • داروهای فشار خون
  • داروهای آلرژی

عوامل سبک زندگی

گاهی اوقات عوامل سبک زندگی در ایجاد آمنوره نقش دارند، به عنوان مثال:

  • وزن کم بدن: وزن بسیار کم بدن (حدود 10٪ در وزن طبیعی) بسیاری از عملکردهای هورمونی در بدن را مختل می کند و به طور بالقوه تخمک گذاری را متوقف می کند. زنانی که دارای اختلالات تغذیه ای مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی هستند، اغلب به دلیل این تغییرات هورمونی غیرطبیعی پریود نمی شوند.
  • ورزش بیش از حد: زنانی که در فعالیت‌هایی شرکت می‌کنند که نیاز به آموزش دقیق دارند، مانند باله، ممکن است دوره‌های قاعدگی‌شان قطع شود. عوامل متعددی در کاهش قاعدگی در ورزشکاران نقش دارند، از جمله چربی بدن کم، استرس و مصرف انرژی زیاد.
  • فشار: استرس ذهنی می تواند به طور موقت عملکرد هیپوتالاموس شما را تغییر دهد، ناحیه ای از مغز شما که هورمون های تنظیم کننده چرخه قاعدگی شما را کنترل می کند. در نتیجه ممکن است تخمک گذاری و قاعدگی متوقف شود. معمولاً پس از کاهش استرس، دوره های قاعدگی منظم از سر گرفته می شود.

عدم تعادل هورمونی

بسیاری از انواع مشکلات پزشکی می توانند باعث عدم تعادل هورمونی شوند، از جمله:

  • سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): سندرم تخمدان پلی کیستیک به جای سطوح نوسانی که در چرخه طبیعی قاعدگی دیده می شود، باعث سطوح نسبتاً بالا و پایدار هورمون ها می شود.
  • اختلال در عملکرد تیروئید: پرکاری تیروئید یا کم کاری غده تیروئید می تواند باعث بی نظمی قاعدگی، از جمله آمنوره شود.
  • تومور هیپوفیز: یک تومور غیر سرطانی (خوش خیم) در غده هیپوفیز می تواند در تنظیم هورمونی قاعدگی اختلال ایجاد کند.
  • یائسگی زودرس: یائسگی معمولا در حدود 50 سالگی شروع می شود. اما برای برخی از زنان، تخمک تخمدان قبل از 40 سالگی کاهش می یابد و قاعدگی متوقف می شود.

مشکلات ساختاری

مشکلات مربوط به خود اندام های جنسی نیز می تواند باعث آمنوره شود. این مشکلات عبارتند از:

  • جای زخم رحم: سندرم آشرمن، وضعیتی که در آن بافت اسکار در پوشش رحم ایجاد می‌شود، گاهی اوقات ممکن است پس از اتساع و کورتاژ (D&C)، سزارین یا درمان فیبروم‌های رحمی رخ دهد. جای زخم رحم از تجمع و ریزش طبیعی پوشش داخلی رحم جلوگیری می کند.
  • کمبود اندام های تناسلی: گاهی اوقات مشکلاتی در طول رشد جنین ایجاد می‌شود که منجر به از دست رفتن بخش‌هایی از دستگاه تناسلی مانند رحم، دهانه رحم یا واژن می‌شود. از آنجایی که سیستم تولید مثل به طور کامل رشد نکرده است، سیکل های قاعدگی در مراحل بعدی زندگی امکان پذیر نیست.
  • ناهنجاری ساختاری واژن: انسداد واژن ممکن است از خونریزی قابل مشاهده قاعدگی جلوگیری کند. ممکن است یک غشاء یا دیواره در واژن وجود داشته باشد که خروج خون از رحم و دهانه رحم را مسدود می کند.

یائسگی پیش از موعد

یائسگی به طور متوسط در سن ۵۱ سالگی روی می دهد. اگر پیش از ۴۰ سالگی دچار یائسگی شوید، زودرس تلقی می شود. فقدان عملکرد تخمدانها، همراه با یائسگی میزان استروژن در گردش در بدن شما را کاهش می دهد. که به نوبه خود مخاط رحم را تحلیل برده و به قاعدگی های شما پایان می دهد. یائسگی زودرس می تواند ناشی از عوامل ارثی یا بیماریهای خود ایمنی باشد اما اکثرا دلیلی برای آن یافت نمی شود.

عوامل خطر آمنوره

عواملی که ممکن است خطر آمنوره را افزایش دهند عبارتند از:

  • سابقه خانوادگی: اگر زنان دیگری در خانواده شما آمنوره را تجربه کرده اند، ممکن است استعداد ابتلا به این مشکل را به ارث برده باشید.
  • اختلالات اشتها: اگر یک اختلال خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی دارید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آمنوره هستید.
  • تمرینات ورزشی: تمرینات ورزشی سخت می تواند خطر آمنوره را افزایش دهد.
  • سابقه برخی از اقدامات زنان و زایمان: اگر D&C، به ویژه مربوط به بارداری، یا روشی به نام روش برداشتن حلقه الکترودیاترمی (LEEP) داشته اید، خطر ابتلا به آمنوره در شما بیشتر است.

عوارض آمنوره

علل آمنوره می تواند مشکلات دیگری را نیز ایجاد کند. این شامل موارد زیر است:

  • ناباروری و مشکلات بارداری: اگر تخمک گذاری نداشته باشید و قاعدگی نداشته باشید، نمی توانید باردار شوید. هنگامی که عدم تعادل هورمونی علت آمنوره است، این امر همچنین می تواند باعث سقط جنین یا سایر مشکلات بارداری شود.
  • استرس روانی: نداشتن دوره‌هایی که همسالان شما دوره‌هایشان را سپری می‌کنند، می‌تواند استرس‌زا باشد، به‌ویژه برای جوانانی که در حال گذار به بزرگسالی هستند.
  • پوکی استخوان و بیماری های قلبی عروقی: این دو مشکل می تواند ناشی از کمبود استروژن باشد. پوکی استخوان عامل تضعیف استخوان ها است. بیماری قلبی عروقی نیز، شامل حمله قلبی و مشکلات عروق خونی و عضله قلب می شود.
  • درد لگن: اگر یک مشکل آناتومیکی باعث آمنوره شود، ممکن است باعث درد در ناحیه لگن نیز شود.



چه وقت باید به دنبال توصیه پزشکی بود؟

در موادر آمنوره اولیه و ثانویه در صورت وجود موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

  • تا سن ۱۶ سالگی هیچ قاعدگی برایتان رخ نداده است
  • قبلا قاعده می شدید ولی دو مورد یا بیشتر از قاعدگی هایتان اتفاق نیفتاده است.


غربالگری و تشخیص

اگرچه آمنوره به ندرت از مشکلات تهدید کننده زندگی ناشی می شود، می تواند ترکیبی از مشکلات هورمونی را باعث شود. یافت مشکل زمینه ای می تواند وقت گیر بوده و به انجام بیش از یک مورد آزمایش نیاز داشته باشد.
ابتدا پزشک شما برایتان یک آزمایش حاملگی درخواست می کند. در ضمن ممکن است یک معاینه لگنی برای بررسی حاملگی یا هر مشکل دیگری دراندامهای تناسلی تان انجام دهد. قدم بعدی ممکن است شامل آزمایشات خونی برای بررسی وضعیت هورمونها مثل آزمایش عملکرد تیرویید یا ارزیابی سطح پرولاکتین انجام دهد.
بسته به علائم و نشانه های شما و نتیجه آزمایشات خونی تان، تستهای دیگری درخواست می گردد.



درمان آمنوره

اینکه چه نوع درمانی نیاز دارید، بستگی به علت ایجاد آمنوره دارد. پزشک ممکن است پیشنهاد دهد که تغییراتی در شیوه زندگی خود بر اساس وزن، میزان فعالیت بدنی و استرستان انجام دهید. اگر سندرم تخمدان پرکیست یا آمنوره ورزشی داشته باشید، پزشک امکان دارد برای درمان مشکل قرصهای خوراکی پیشگیری از بارداری را تجویز نماید. آمنوره ای که به دلیل اختلالات تیروییدی یا هیپوفیزی ایجاد می شود، می تواند با دارو درمان شود.



مراقبت از خود

  • بهترین راه برای جلوگیری از قطع چرخه قاعدگی اجرای یک شیوه زندگی سالم است.
  • برای به دست آوردن یک وزن مناسب تغییراتی در رژیم غذایی و ورزش خود ایجاد کنید.
  • بکوشید که تعادل سالمی بین کار، سرگرمی و استراحت خود بر قرار کنید.
  • موارد استرس و تضاد را در زندگی خود شناسایی کنید. اگر نمی توانید خودتان استرس را کم کنید، از خانواده دوستان یا پزشک کمک بخواهید.
  • از تغییرات چرخه قاعدگی خود آگاه باشید و اگر دچار نگرانی می شوید با پزشک خود مشورت کنید. زمان قاعدگی های خود را ثبت کنید. تاریخی که اتفاق افتاده مدتی که طول کشیده و هر مشکلی که تجربه کرده اید را یادداشت نمایید.
  • با مادر، خواهر و سیار بستگان زن خود صحبت کنید. آیا فرد دیگری در خانواده شما مشکل مشابه دارد؟ جمع آوری این اطلاعات می تواند به پزشک شما کمک کند که چه عاملی برایتان ایجاد آمنوره کرده است.
  • آمنوره می تواند باعث ایجاد اضطراب شود اما با همکاری با پزشک می توانید، علت را مشخص کنید و راهی برای منظم کردن قاعدگی تان پیدا نمائید.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha