به گزارش بی بی سی، گزینه بهداشت عمومی‌، تعداد آرای بیشتری نسبت به كشف آنتی‌بیوتیک‌ها،کشف DNA و داروی بی‌حسی که در میان پنج گزینه اول بودند، کسب کرد. سایر شاخص‌هایی که برای مقام اول در نظر گرفته شده بودند، شامل به‌وجود آمدن تکنیک‌های تصویربرداری  پزشکی، قرص‌های ضدبارداری وپیشرفت دانش ایمنی‌شناسی   می‌شدند.

از شرکت‌‌کنندگان در نظرسنجی خواسته شده بود بگویند به نظر آنها بزرگترین پیشرفت پزشکی از زمان بنیانگذاری نشریه پزشکی بریتانیا در سال 1840 چه بوده است.

پروفسور جان مکنباخ-  از مرکز پزشکی اراسموس در روتردام هلند- که یكی از افرادی است كه از گزینه بهداشت عمومی طرفداری می‌کند، می‌گوید: «بسیار خوشحالم که بسیاری از افراد بهداشت عمومی را به عنوان چنین شاخص مهمی به‌رسمیت شناخته‌اند.

درس کلی که هنوز می‌توان گرفت این است که اغلب محافظت غیرفعال در برابر خطرات بهداشتی بهترین شیوه برای بهبود سلامت جمعیت‌هاست.او معتقد است كه بهداشت عمومی هنوز نقش مهمی در بهبود بخشیدن بهداشت عمومی در حال و آینده دارد.»

به گزارش خبرگزاری رویترز بهبود دفع فاضلاب‌ها و سیستم‌های فراهم‌آوری آب پاک  در طول قرن گذشته بیماری‌هایی مانند وبا را کاهش داد. در واقع، پس از کشف یک دکتر انگلیسی با نام جان اسنو، در سال 1854 برخلاف تصور قبلی در مورد انتقال وبا از راه هوا، مشخص شد كه این بیماری از راه آب منتقل می‌شود و لندن یکی از اولین شهرهای مدرنی بود که با جدیت به حل مشکل دفع غیربهداشتی فاضلاب پرداخت.

با این وجود رعایت ناكافی اصول بهداشتی همچنان مشكلی در كشورهای در حال توسعه به‌شمار می‌رود و در مرگ میلیون‌ها نفر دست دارد، چنان‌که در سال  ۲۰۰۱ مصرف آب آلوده و رعایت نكردن اصول بهداشتی و نظافت در كشورهایی با درآمد كم و متوسط، موجب مرگ بیش از ۱/۵میلیون تن بر اثر ابتلا به اسهال شد.

در كشورهای فقیر، جنگ، مهمتر از آب است

یك توالت سیفون‌دار بهداشتی كه در اغلب كشورهای ثروتمند چیزی بدیهی به نظر می‌رسد، می‌تواند ابزاری ارزان‌ اما قدرتمند برای كاهش مرگ و میر كودكان و تقویت توسعه جهانی باشد.

بنا به گزارش آسوشیتدپرس، گزارش سالانه برنامه توسعه سازمان ملل، تحت عنوان «‌فراسوی كمبود: قدرت، سیاست و بحران جهانی آب» تصویر غمباری از نابرابری در جهان و عدم توجه به فراهم كردن آب پاك و دفع بهداشتی فضولات به عنوان اولویتی سیاسی ترسیم می‌كند.

این گزارش، اعلام می‌كند كه فقدان دسترسی به آب پاك و تسهیلات بهداشتی دفع فضولات هر سال تقریباً 2میلیون كودك كم‌سن در جهان را می‌كشد. این تلفات با آماری حدود 5000 مرگ در هر روز، در اغلب موارد ناشی از بیماری‌های قابل پیشگیری است.

این گزارش، به بررسی‌های دیگری در كشورهای پرو و مصر اشاره می‌كند كه نشان می‌دهند نصب توالت سیفون‌دار در خانه، احتمال زنده ماندن یك كودك تا یك‌سالگی‌اش را در پرو تا 60 درصد و در مصر تا 57 درصد  افزایش می‌دهد.

كوین واتكینز- نویسنده اصلی این گزارش- نیز معتقد است  عبارت عدم دسترسی به دفع بهداشتی فضولات كلمه‌ای مؤدبانه برای اشاره به این حقیقت است كه این افراد آب لازم برای نوشیدن، پختن غذا و شستن را از همان رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، نهرها و حوضچه‌هایی برداشت می‌كنند كه فضولات انسانی و حیوانی هم به آنها سرازیر می‌شود.

او می‌گوید: ممكن است به نظر نیاید كه توالت، عامل شتاب‌‌دهنده توسعه انسانی باشد، اما این گزارش شواهد فراوان و قدرتمندی ارائه می‌كند كه نشان می‌دهد چگونه توالت به رفاه انسانی كمك می‌كند.

مثلاً اسهال كه یكی از دلایل ابتلا به آن، نوشیدن آبهای آلوده به‌شمار می‌آید، دومین علت مرگ كودكان در جهان است. در حالی كه، آب هدر رفته به علت چكه شیرها در كشورهای ثروتمند، بیش از میزان آبی است كه هر روز در اختیار یك میلیارد تن از جمعیت كشورهای فقیر قرار می‌گیرد.

البته كارشناسان بهداشت در سطح جهانی، از كشورهای در حال توسعه هم انتقاد می‌كنند كه منابع ناچیزی را صرف آب و فاضلاب می‌كنند. اغلب كشورهای آفریقایی تنها 2/0 تا4 /0 درصد بودجه‌شان را صرف آب و فاضلاب می‌كنند و بودجه نظامی‌ اتیوپی 10 برابر و بودجه نظامی ‌پاكستان 47 برابر بودجه آب و فاضلاب آنهاست.

كاهش هزینه‌های درمانی

توجه و سرمایه‌گذاری به بهداشت محیط، آمار بیماریها و هزینه‌های درمانی وابسته به محیط را كاهش می‌دهد، چرا كه درصد زیادی از عامل بیماری‌های خونی، پوستی، فصلی، اعصاب، قلبی، روانی و گوارشی مربوط به محیط ناسالم است. چنان‌كه منشأ ۸۰ درصد از بیماریها، مربوط به ‌محیط زیست است.

در این میان، آلودگی آب، هوا، سیستم فاضلاب و آلودگی صوتی از جمله منابع اصلی بیماری‌هایی است كه از محیط بر انسان وارد می‌شود در حالی كه اگر به بهداشت محیط در موضوعات عنوان شده توجه شود این بیماری‌ها، كنترل و در بحث اقتصادی، باعث کاهش هزینه‌های دارو و درمان می‌شود.

البته با برگزاری برنامه‌های آموزشی در رسانه‌ها، مدارس و ادارات و دخیل كردن زنان و مردان كه اغلب آنها كارمندان دستگاههای دولتی هستند، می‌توان در داشتن محیط سالم نقش به‌سزایی را ایفا كرد.