به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ؛ اگر وسیله نقلیه عمومی از ایمنی کافی برخوردار باشد؛ اگر رانندههای وسایلنقلیه عمومی با تجربهتر باشند؛ اگر رانندهها با سرعت معقول رانندگی کنند؛ اگر نیروی انتظامی کنترل بهتری اعمال میکرد؛ اگر قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی بهتری وضع میشدند؛ اگر وسایل نقلیه عمومی از نظر فنی از وضعیت بهتری برخوردار میبودند، مثلا در وضعیت لاستیک، ترمز و سایر سیستمهای ایمنیشان دقت و نظارت بیشتری صورت میگرفت و بالاتر از همه، اگر دولت در قبال ساخت و نگهداری جادههای امنتر و مناسبتر برای استفاده مردم احساس وظیفه و مسئولیت بیشتری میکرد وبه جای هزینه برای خیلی از مخارج دیگر ، سرمایهگذاری بیشتری برای ایمن سازی جاده های کشور میکرد تا این قدر تلفات حوادث جادهای در ایران بالا نباشد شاید ما چنین تصادفات دلخراش و دردناکی در کشورمان را شاهد نمیشدیم یا دست کم این قدر مکرر این اتفاقات در ایران نمیافتادند.
ضمن آنکه همه این ملاحظات درست هستند و قطعا میشد و میشود و باید کارها و تلاشهای خیلی بیشتری از سوی مسئولان انجام گیرد که در یک بازه زمانی بلند مدت، کشور ما به جای آنکه صاحب یکی از رکوردهای جهانی از نظر تصادفات جادهای و بینشهری باشد، دست کم در جایگاه پایینتری قرار میگرفت. البته از این نکته هم نمیتوان غافل شد که با هر میزان سرمایه گذاری و مراقبت، همیشه حوادثی اتفاق میافتد. حتی در کشورهای پیشرفته هم چنین اتفاقاتی به وقوع میپیوندد. همین چند هفته پیش بود که از ریل خارج شدن قطاری در اسپانیا صدها کشته و مجروح بر جای گذاشت. ایضا سایر تصادفات سنگین و پرتلفات که در جوامع پیشرفته هم اتفاق میافتند. منتها دو سوال اساسی مطرح هستند: اول این که میزان یا تعداد اینگونه حوادث در اسپانیا چه تعدادی است و در ایران چه تعداد؟ ثانیا، در اسپانیا به ازای هر نفر چه میزان از بودجه عمومی کشور صرف گسترش راهآهن و ساخت و نگهداری جادههای آن کشور میشود و متقابلا در ایران به ازای هر نفر چه میزان برای جلوگیری از تصادف هولناک دیروز هزینه میشود.
نظر شما