کمبود منابع مالی، روند ساخت بیمارستان‌ها را کند کرده و دسترسی مردم به خدمات درمانی را دشوارتر از همیشه ساخته است. پروژه‌های بیمارستانی نیمه‌کاره، کمبود تخت‌های بستری، فشار مضاعف بر کادر درمان و افزایش هزینه‌های درمان، تنها بخشی از پیامدهای این بحران هستند. در این شرایط، آیا سلامت مردم اولویت دولت خواهد بود؟
نگرانی‌های جهانی پس از کشف ویروس کرونای جدیدی به نام HKU5-CoV-2 در خفاش‌های چین توسط دانشمندان چینی افزایش یافته است. این ویروس که شباهت‌های نگران‌کننده‌ای با SARS-CoV-2، عامل همه‌گیری کووید-19، دارد، ترس از یک همه‌گیری جهانی دیگر را برانگیخته است.
«آینده اقتصاد و اتفاقات مثبت در رفاه اجتماعی کشور باید به وسیله بخش خصوصی درستکار و خوش‌حساب باشد». این جمله‌ای است که بهروز محبی نجم آبادی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در گفت‌وگو با سلامت نیوز می‌گوید. در شرایطی که حوزه بهداشت و درمان کشور با چالش‌های متعددی روبه‌روست و در کنار این مسائل و چالش‌ها، فهرستی بلندبالا از بیمارستان‌های نیمه‌کاره دولت وجود دارد که نیازمند بودجه‌های کلان هستند. نماینده سبزوار در مجلس می‌گوید که راهکار برون‌رفت از این وضعیت کمک هرچه بیشتر به حوزه بهداشت و درمان و ورود بخش خصوصی بزرگ است.
در حالی که بیمارستان‌های برتر جهان در سال ۲۰۲۵ با پیشرفته‌ترین تجهیزات و خدمات پزشکی، استانداردهای جهانی را ارتقا می‌دهند، بیمارستان‌های ایران با معضلاتی همچون فرسودگی گسترده، کمبود تجهیزات، و ضعف مدیریتی روبه‌رو هستند. میانگین عمر مفید بیمارستان‌های کشور تنها ۳۰ تا ۴۰ سال است و بسیاری از مراکز درمانی در ساختمان‌هایی فرسوده و غیراستاندارد فعالیت می‌کنند. آیا این شکاف خطرناک، سلامت مردم را به بحران عمیق‌تری سوق خواهد داد؟
در حالی که نیاز مبرم به امکانات بهداشتی و درمانی در کشورمان بیش از پیش احساس می‌شود، بسیاری از پروژه‌های ساخت بیمارستان در سراسر ایران با مشکلات عدیده‌ای مواجه و به صورت نیمه‌کاره رها شده‌اند. این وضعیت نه تنها به کیفیت زندگی مردم آسیب می‌زند بلکه به اعتبار نظام سلامت کشور نیز لطمه وارد می‌کند.
