یك روانپزشك گفت: احساسات كودكان بوسیله بازی بروز پیدا كرده و تنشها و اضطرابهای او تخلیه میشود.
این متخصص اعصاب و روان ادامه داد: بازی در سلامت كودك و رشد اجتماعی او نقش بسزایی دارد؛ به طوری كه ثابت شده است بازی میتواند یك نوع تجربه رقابت برای كودك باشد. پذیرش پیروزی و شكست را به او آموزش دهد. همچنین نوعی همانند سازی و الگو برداری، ابراز وجود، آموزش ارتباط با دیگران، كشف محیط پیرامون خود و ارضاء حس كنجكاوی كودك آموخته میشود.
این روان شناس با اشاره به تاثیر بازی در رشد ذهنی كودك تصریح كرد: یادگیری زبان، تقویت هوش و آموزش مفاهیم (یادگیری اشكال، فضا و حجم) از جمله این تاثیرات است. همچنین بازی سبب رشد عاطفی كودك میشود به عبارتی با بازی حس برتری جویی كودك ارضاء میشود، احساسات او بروز پیدا كرده و در نهایت كودك را برون گراتر میكند و تنشها و اضطرابهای كودك از طریق بازی تخلیه و نوعی كسب لذت، امتناع نیازها و افزایش اعتماد به نفس در كودك را ایجاد میكند.
وی گفت: بازی سبب تقویت ارتباط والدین با كودك میشود به شرط این كه پدر و مادر در بازی مشاركت كرده و دخیل باشند و در حین بازی سعی كنند مسئولیت پذیری و اصول اخلاقی و تربیتی را به فرزندشان آموزش دهند.
دستجردی، انواع بازیها را به بازیهای فیزیكی، تقلیدی، نمایشی، سمبلیك یا نمادی، آموزشی و خلاقیتی تقسیم كرد و در پایان توصیه كرد: والدین باید به بازی كودكان اهمیت بدهند، بازیها باید با فرهنگ و ارزشهای خانواده متناسب باشد، والدین در بازی دخالت نكنند بلكه بر آن نظارت كنند و بر مكان بازی از نظر امنیت فیزیكی و روانی توجه كرده و در انتخاب هم بازی و تنوع بازیها دقت نمایند.
نظر شما