سلامت نیوز:این مجمع فوق‌العاده در دهه‌های گذشته هم تشكیل جلسه داده اما بسیاری از فعالان حوزه اعتیاد، منتقد سیاست‌هایی بوده‌اند كه در این جلسات درباره آنها تصمیم‌گیری شده و نقدهای بسیاری بر ناكارآمدی سیاست‌های جهانی در حوزه مواد مخدر ارایه كرده‌اند و معتقدند كه سیاست‌های پیشین، موفق نبوده و نتوانسته مشكل مواد مخدر را در سطح دنیا حل كند.
به گزارش سلامت نیوز، عباس دیلمی‌زاده-ماینده جامعه مدنی خاورمیانه، شمال آفریقا و آسیای مركزی در مجمع فوق‌العاده سازمان ملل متحد در روزنامه اعتماد نوشت: آوریل ٢٠١٦ مجمع فوق‌العاده سازمان ملل - به عنوان یك رویداد بسیار مهم در حوزه مبارزه با مواد مخدر - در نیویورك و با حضور تمام اعضای سازمان ملل برگزار می‌شود. در این مجمع فوق‌العاده قرار است سیاست‌های جهانی در حوزه مبارزه با مواد مخدر برای دهه آینده تعیین شود. البته این مجمع فوق‌العاده در دهه‌های گذشته هم تشكیل جلسه داده اما بسیاری از فعالان حوزه اعتیاد، منتقد سیاست‌هایی بوده‌اند كه در این جلسات درباره آنها تصمیم‌گیری شده و نقدهای بسیاری بر ناكارآمدی سیاست‌های جهانی در حوزه مواد مخدر ارایه كرده‌اند و معتقدند كه سیاست‌های پیشین، موفق نبوده و نتوانسته مشكل مواد مخدر را در سطح دنیا حل كند.
به همین دلیل طراحی سیاست‌های جدید در مجمع ٢٠١٦ و تغییراتی كه از این سیاست‌ها متاثر می‌شود نقطه عطفی برای دهه آینده خواهد بود به خصوص كه با پدیده مواد مخدر جدید و مدرن شدن مواد مخدر در دنیا مواجهیم. در حال حاضر، گروه مامور جامعه مدنی در تلاش است تا دیدگاه‌های جامعه مدنی را طی ماه‌های آینده از طریق بررسی‌ها و نشست‌های ملی، منطقه‌ای و جهانی به دست بیاورد. به نظر می‌رسد كه نهادهای مدنی تا حدی پیشروتر از سیاست‌های دولت‌ها در سطح دنیا عمل می‌كنند و حرف‌های جدیدتری می‌زنند. حرف‌هایی با این مضمون كه تمام نگاه‌ها توسط دولت‌های قدرتمند و سیاست‌های آنها دیكته نشود زیرا موضوع اعتیاد، موضوع بسیار پیچیده‌تری است كه عوامل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در آن بسیار دخیل است اما متاسفانه در گذشته این موضوع بسیار كمتر مورد توجه بوده و اگرچه، نگاه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی تا حدی در لایه‌های پنهان سیاستگذاری دولت‌ها نقش داشته اما برنامه‌ها و بیانیه‌ها چندان تمایلی به ابراز شفاف این موضوعات ندارد.
امروز هم شاهدیم كه بعضی دولت‌ها در تلاشند بیانیه‌های خود را آماده كرده و به سایر كشورها ارایه كنند با این هدف كه بقیه دولت‌ها با تكیه به دیدگاه‌های آنها سیاستگذاری كنند كه به نظر من قطعا این اتفاق در مجمع ٢٠١٦ توسط گروه مامورجامعه مدنی به چالش كشیده خواهد شد و با وجود آنكه هنوز هم سیاست‌های مقابله با مواد مخدر توسط دولت‌ها تنظیم می‌شود، جامعه مدنی به سادگی اجازه نخواهد داد كه دولت‌های قدرتمند بازهم دیدگاه‌های خودشان را بر سیاست‌های جهانی غالب كنند. نباید از یاد ببریم كه یكی از بازیگران اصلی مدیریت مواد مخدر، تولیدكنندگان و قاچاقچیان هستند. به همین دلیل در مجمع فوق‌العاده ٢٠١٦ گروه مامور جامعه مدنی به دنبال آن است كه دیدگاه‌های كشاورزان كه در تولید نقش دارند را نیز بشنود.
وقتی قرار است جامعه جهانی تصمیم جدیدی بگیرد باید صدای تمام بازیگران شنیده شود و ببینیم آنها چه می‌كنند و چطور فكر می‌كنند. البته من چندان خوشبین نیستم كه در سال ٢٠١٦ تغییر اساسی در سیاستگذاری‌ها داشته باشیم. اما به نظر می‌آید كه این‌بار نقطه شروعی است برای آنكه حرف‌ها و صداهای جدیدی مطرح شود و دنیا به فكر وادار شود تا شاید در اجلاس‌های آینده تغییرات بزرگ‌تری را شاهد باشیم. به یاد داشته باشیم كه ایران در منطقه جغرافیایی واقع شده كه كشت خشخاش در آن اتفاق می‌افتد و تریاك به دست آمده، به هرویین تبدیل می‌شود. شواهد جدیدی در منطقه خاورمیانه، شمال آفریقا و آسیای مركزی نشان می‌دهد كه خط تولید روانگردان‌های جدید هم فعال است و درصدی از مصرف‌كنندگان مخدرها را به سمت خود جلب كرده است. بنابراین، منطقه ما به‌شدت تحت تاثیر تولید مواد مخدر در افغانستان است و فكر می‌كنم ما حرف زیادی برای گفتن در مجمع عمومی سازمان ملل خواهیم داشت و انتظارمان از جامعه جهانی این است كه صدای ما باید بیشتر شنیده شود و در تلاشیم كه صدای بلندتری نسبت به سایر مناطق جهان كه با مشكلات كمتری رو به رو هستند، داشته باشیم چرا كه در مقایسه با این مناطق، مشكلات بیشتری داریم و سیاست‌های ما هم باید با سیاست سایر مناطق دنیا متفاوت‌تر باشد علاوه بر آنكه باید مدل‌های بومی خودمان را در حوزه كاهش تقاضا و مقابله داشته باشیم. یكی از موضوعات بسیار جدی در این مجمع، حقوق بشر است كه فكر می‌كنم حقوق بشر در حوزه اعتیاد در منطقه ما بسیار متفاوت با سایر مناطق دنیاست.
قاچاقچیان مواد در منطقه ما دارای امكانات بسیار وسیع و اسلحه‌های گرم هستند كه در اثنای ترانزیت مواد مخدر، به نوعی در حال جنگ مسلحانه با دولت‌ها هم هستند. ما باید این تفاوت‌ها را نشان بدهیم و از جامعه جهانی بخواهیم كه برای تمام كشورها نسخه واحدی طراحی نكنند. در حالی كه این مجمع به دهه آینده نظر دارد ما طی ١٠ سال آتی با چند موضوع مختلف در دنیا مواجه خواهیم بود. یكی از موضوعات، دسترسی كشورهای مختلف به داروهای جایگزین برای درمان اعتیاد است كه بخش اعظمی از كشورها به این داروها دسترسی ندارند. گروه مامور جامعه مدنی تلاش خواهد كرد سطح دسترسی مردم دنیا، به خصوص در برخی كشورهای منطقه خاورمیانه، شمال آفریقا و آسیای مركزی را به این داروها افزایش دهد و به نظر می‌رسد كه شرایط دسترسی در سال‌های آینده تسهیل می‌شود. موضوع مهم‌تر، حركت تدریجی جامعه جهانی به سمت واقع بینی در حوزه مواد مخدر است. به نظر می‌رسد كه آن نگاه پراگماتیك به حوزه اعتیاد، در سطح جهان در حال توسعه است و در آینده شاهد آن خواهیم بود كه دنیا به واقع‌بینی و نگرشی برگرفته از كاهش آسیب‌های اعتیاد نزدیك شود. هرچند این امكان وجود دارد كه سیاست‌های مقابله با مواد مخدر تغییر زیادی نكند و البته یكی از اتفاقاتی كه می‌تواند سیاستگذاری‌ها در مجمع ٢٠١٦ را متاثر كند، آزاد‌سازی مصرف مواد مخدر در برخی كشورهاست كه هر ساله به تعداد این كشورها افزوده می‌شود. شاید این فرمول برای منطقه ما مناسب نباشد و شخصا معتقدم كه حتی بسترهای لازم برای این اتفاق – آزاد‌سازی مصرف مخدرها- در دنیا هم فراهم نشده است.
در حالی كه قیمت مواد در این كشورها كاهش نیافته انحصار فروش مواد به وجود آمده كه جای تفكر و تامل بیشتری را خواهد داشت. رقابت بین مافیای مواد مخدر و انحصار فروش، صحنه رقابتی را در سال‌های آینده به وجود خواهد آورد كه احتمالا چالش‌های جدیدی را در بر خواهد داشت. در عین حال با چشم‌اندازی به وضعیت فعالیت مافیای مواد مخدر طی ١٠ سال آینده می‌توان گفت كه مناطق جغرافیایی مختلف، ذائقه‌های بسیار متفاوتی دارند و مواد مخدر هم براساس ذائقه مشتری طراحی می‌شود. اما همان‌طور كه تولید مخدرها به سمت محرك‌ها تغییر كرده، مصرف هم همچنان به سمت مواد محرك خواهد بود. ضمن آنكه روانگردان‌ها ارزش افزوده بیشتری برای تولیدكنندگان ایجاد می‌كنند و نكته‌ای كه كمتر در حوزه مبارزه با مواد مخدر به آن توجه شده این است كه تولید‌كننده و قاچاقچی به دنبال كسب ثروت و ارزش افزوده است و به سمت ثروت و ارزش افزوده بیشتر می‌رود.
نظر شما