سلامت نیوز: بر اساس آزمایش ها و آنالیزهای به عمل آمده آلودگی میکروبی آب دریای خزر بیش از حد استانداردهای زیست محیطی است.بیش از ۹۵ درصد فاضلاب ها وارد رودخانه ها و به دنبال آن وارد دریای خزر می شود

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ابتکار، گذراندن یکی دو روز در نزدیکی دریای مازندران می تواند بهترین روش برای به در کردن خستگی پس از یک هفته کاری باشد. سواحل این دریا از زیباترین نقاط ایران است، هرچند زیبایی و شادابی این دریا تنها گوشه ای از بخشندگی های آن به انسان است. تورهای ماهیگیری و شالیزارهای برنج همه حکایت از وابستگی شدید زندگی خیل عظیمی از مردم به این دریاچه دریا صفت دارد. چند سالی است که آلودگی شدید دریای مازندران کمر همت بسته است به تبدیل تمام این زیبایی و سخاوت به خاطره ای شیرین. د

ر همین راستا عباس رجایی رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس روز جمعه گفت: «کشورهای منطقه باید نسبت به جلوگیری از افزایش آلودگی ها در خزر متعهد باشند، اما متاسفانه آلودگی های این دریا بیش از حد قابل تصور بوده و فاضلاب ها و پساب ها باعث خروج خزر از وضعیت مطلوب خود شده است؛ البته همین معضل باعث کاهش ذخایر غذایی و تنوع زیستی این دریا نیز شده است.»

چند روز پیش از این سخنان، علی درویشی رییس اداره محیط زیست شهرستان رودسر در مراسم پاکسازی سواحل رودسر از زباله دریای مازندارن را گنجینه تنوع زیستی و میراثی ارزشمند دانست و گفت: «مهمترین تهدید و بحران زیست محیطی دریای خزر، ورود فاضلاب های صنعتی، خانگی، زباله ها، سموم کشاورزی و آلودگی نفتی است. این آلودگی ها توسط کشورهای حاشیه دریای خزر صورت می گیرد که سهم ساکنین جنوب دریای خزر در خصوص آلاینده ها مربوط به فاضلاب خانگی است.» به گفتـــه درویشی بر اساس آزمایش ها و آنالیزهای به عمل آمده آلودگی میکروبی آب دریای خزر بیش از حد استانداردهای زیست محیطی است. وی افزود: «بیش از ۹۵ درصد فاضلاب ها وارد رودخانه ها و به دنبال آن وارد دریای خزر می شود.»

همسایگان آبی متخلف
اسماعیل کهرم، کارشناس محیط زیست در این خصوص به خبرنگار اجتماعی روزنامه ابتکار می گوید: کنوانسیونی تحت عنوان CEP یا برنامه محیط زیست دریای مازندران، بین پنج کشور ساحلی ایجاد شد. طبق این کنوانسیون مقرر شد که به محیط زیست دریای مازندارن توجه شود. جلساتی در شهرهایی از این کشورها برگزار گردید. ولی متاسفانه این جلسات و نشست ها هیچ دردی از مشکل دریای مازندران دوا نکرده است. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کشورهایی فقیر استقلال یافتند. این کشورها شروع کردند به برداشت بی رویه از خاویار و کلیکلا و استخراج نفت با وسایل باستانی به گونه ای که متخصصین خارجی در این باره می گویند به ازای هر یک لیتر نفتی که توسط جمهوری آذربایجان استخراج می شود، یک لیتر نفت هم به درون آب می ریزد. همچنین فاضلاب شهر چهار میلیونی باکو مستقیم درون آب دریای مازندران می ریزد. در مورد ماهی های خاویاری هم می شود گفت که تنها کشوری که حق برداشت دارد ایران است زیرا که تنها ایران هر ساله ده میلیون ماهی به درون دریا می ریزد. ولی کشورهای دیگر به صورت قاچاقی از این خاویارها برداشت می کنند. چشمه تور را آنقدر کوچک می کنند که ریزترین و غیر بالغ ترین ماهی ها را هم شکار کند. الان شما در رستوران های هر چهار کشور دیگر کناره دریای مازندارن می توانید ماهی اوزون برون را سفارش دهید. مساله دیگری که برای دریای مازندران مشکل ساز شده است، کانال 101 کیلومتری ولگا است که دریای شمال را به دریای مازندارن وصل می کند. در نتیجه رفت و آمد کشتی ها، موجوداتی به نام تاژک داران وارد این دریا شده اند که از کلیکاها تغذیه می کنند. ماهی های کلیکا هم که غذای ماهی های خاویار هستند.

لزوم تصفیه فاضلاب ها
کهرم در ادامه می افزاید: در مورد کشور خودمان مشکلات به گونه ای دیگر وجود دارد. استان مازندارن رتبه یک یا دو را در زمینه مصرف کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات نباتی دارد. این سموم و کودها به همراه نفتی که کشورهای دیگر وارد آب کرده اند، مخلوط می شود. این آمیخته شدن انواع آلودگی به هم بسیار خطرناک است اگرچه در این جا تقریبا بخت با کشور ما یار است چون که عمق دریای مازندران در نزدیکی سواحل ایران بیشتر از جاهای دیگر است. عمقی حدود 900 متر. همین امر باعث می شود که میزان آلایندگی اثر کمتری بر سواحل ایران داشته باشد. در روسیه میزان آلودگی بیشتر است به گونه ای که جمعیت فک های خزری که تنها پستاندار این دریا هستند به ده درصد کاهش پیدا کرده است. یکی دیگر از مشکلاتی که از جانب کشور ما برای دریای مازندران ایجاد شده است، ورود فاضلاب های خانه ها به رودخانه ها است. رودخانه ها هم امانت دار هستند و این آلودگی ها را مستقیم به دریا می برند. ورود این مواد آلاینده به آب کلیکاها را از بین می برد. باید سیستمی راه اندازی شود که این فاضلاب ها ابتدا تصفیه شود و سپس به داخل دریا راه پیدا کند. چنین سیستمی در مورد دریای مازندارن اصلا وجود ندارد.

کاهش ورود گردشگران
سواحل دریای مازندارن یکی از نخستین مقاصد مسافران است. آب و هوای مطبوع، سرسبزی، نشاط و زیبایی همه از عوامل جذب گردشگران به این خطه است. محمد مصباح، فعال گردشگری در این باره به خبرنگار اجتماعی روزنامه ابتکار می گوید: ما در ایران استفاده از دریا را به آن معنایی که در کشورهای دیگر وجود دارد، نداریم. به همین دلیل آلودگی دریای مازندارن تاثیر آن چنانی در ورود گردشگران خارجی به کشور ندارد. ولی در مورد گردشگران داخلی این پدیده نه تنها باعث کاهش ورود مسافران به سواحل این دریا می شود بلکه انتقال بیماری ها را نیز به همراه دارد. این مساله باعث می شود که گردشگران هیچ بهره ای از زیبایی دریا نبرند و در مقابل هزینه های زیادی هم به خاطر دریافت خدمات درمانی متحمل شوند.

چیزی برای نسل آینده نمی ماند
دست های انسان سرنوشت دریای مازندارن را به روزهایی نزدیک کرده است که نه زیبایی اش چشمها را پر خواهد کرد و نه بخشندگی اش نان بر سر سفره ساحل نشینانش می آورد. شاید اگر امروز جلوی زوال آن گرفته نشود، نسل های آینده تنها میراث دار یک گندآب به مساحت دریای مازندارن باشند. سال هاست که از آلودگی این دریا می گویند. ولی فقط خبر است و خبر. هرچند در لابلای این اخبار از راه حل هایی که در این خصوص ارائه شده است چیزاهایی می شنویم ولی گویا زمان ترتیب اثر دادن فرا نرسیده است و تمام اقدامات به نام گذاری روز 21 مرداد، به عنوان روز دریای مازندارن خلاصه شده است.