سلامت نیوز:بیش از هر زمان دیگر پس از تاسیس سازمان ملل متحد انسان های بیشتری به گونه ای نومیدانه به کمک های انساندوستانه نیازمند هستند. طرف های درگیر در جنگ هایی بیشتر، بی شرمانه حقوق بین المللی بشر دوستانه را نقض می کنند. بیش از هر زمان دیگر، منابع بیشتری برای رفع نیاز های انساندوستانه فزاینده مورد نیاز است.
اینجانب به همین دلایل  و فراتر از آن، نخستین  اجلاس جهانی بشر دوستانه سران را در 23 و 24 مه در استانبول تشکیل می دهم و رهبران جهان، سازمان های بین المللی و دیگران  را به تعهد در ارائه کمک های بیشتر و بهتر به آنانی ترغیب می کنم که بیشترین نیازرا دارند.  زمانی برای از دست دادن باقی نمانده است.
  تغییرات اقلیمی بر زندگی و معیشت در سراسر سیاره آسیب پذیر ما در حال اثر گذاشتن است. درگیری های وحشیانه و خودسرانه، افراطی گری خشونت آمیز، جنایت فرامرزی و نابرابری های رو به افزایش، در حال نابود کردن زندگی میلیون ها مرد، زن و کودک است و همه مناطق را بی ثبات می نماید. از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون مردم بیشتری مجبور به ترک خانه های خود شده اند.
در سراسر جهان بیش از 125 میلیون نفر نیاز به کمک انساندوستانه دارند. اگر همه آنان در یک کشور جمع بودند، یازدهمین کشور بزرگ روی زمین، با سریعترین نرخ رشد را شکل می دادند.
امروزه چالش های پیچیده از مرز ها فراتر می روند. هیچ کشوری یا سازمانی به تنهایی نمی تواند این چالش ها را حل کند. نیاز داریم اعتماد را در توان نهاد های ملی، منطقه ای وبین المللی به منظور رویارویی با این چالش ها بازسازی کنیم.
حس انسانیت مشترک باید سیاست های ما را متحول و تصمیمات مالی را هدایت نماید. اینجانب پیش از اجلاس سران، دستور کاری  برای انسانیت را به عنوان چارچوبی برای اقدام، تحول و پاسخگویی دوجانبه تدوین کرده ام که پنج مسئولیت اساسی دارد.
نخست، رهبران باید تلاش ها برای یافتن راه حل های سیاسی جهت جلوگیری و خاتمه درگیری ها را تشدید نمایند. هزینه های گزاف انسانی و اقتصادی موجب گردیده درگیری ها بزرگترین مانع در برابر توسعه انسانی شوند. باید از مدیریت بحران به سوی جلوگیری از وقوع بحران حرکت کنیم.
دوم، کشورها باید معیارهایی را مورد حمایت قرار دهند که از انسانیت حفاظت می کند. این به معنای رعایت حقوق بشر و حقوق انساندوستی بین المللی است، همچنین به معنای توقف بمباران و گلوله باران اهداف و مکان های غیر نظامی است. این به معنای تعهد به عدالت ملی و بین المللی و جلوگیری ازگریز از مجازات است.
سوم، اجازه ندهیم هیچ کس عقب بماند و نخست به آن گروه دست یابیم که بیشتر عقب مانده اند. این به معنای تغییر زندگی آسیب پذیرترین افراد از جمله کسانی است که در درگیری و فقر شدید زندگی می­کنند و آنانی که با مخاطره بلایای طبیعی و بالا آمدن سطح آب به سر می برند. ما باید آوارگی اجباری را کاهش دهیم، فرصت­های قانونی و قاعده مندتری را برای مهاجرت فراهم کنیم، دختران و زنان را توانمند سازیم و آموزش با کیفیت را تضمین کنیم. ما نمی­توانیم بدون در نظر داشتن این افراد، به آرمان­های توسعه پایدار مصوب رهبران جهان در سپتامبر گذشته دست یابیم.
چهارمین مسئولیت اساسی، حرکت از کمک رسانی به سوی پایان بخشیدن به نیازهاست. ما به خاتمه شکاف توسعه­ انسان دوستانه برای همیشه نیازمندیم. همچنین، باید به جای انتظار برای وقوع بحران، قادر به پیش بینی بحران­ها باشیم. ما باید ظرفیت و رهبری محلی را تقویت کرده، آسیب­پذیری را کاهش داده و تاب آوری
مردم و جوامع را افزایش دهیم چرا که همیشه اولین و آخرین پاسخ دهندگان به بحران­ها هستند.
پنجم، باید شیوه­هایی هوشمندانه و خلاقانه­ برای بسیج منابع مالی بیابیم. این امر مستلزم تنوع بخشی و توسعه­ منابع و استفاده از ابزارهای تامین مالی متنوع­تر است. با همراهی  بانک جهانی به منظور شناسایی سازوکارهایی برای تامین مالی پاسخ به بحران­های طولانی، برنامه­­ مالی بین­المللی جدیدی پیشنهاد کرده­ام.
دستورکار برای انسانیت، اقدامات کلیدی و تغییرات راهبردی را فراهم می سازد که جهان برای کاهش نیازهای انسان دوستانه و مشارکت برای دستیابی به آرمان های توسعه پایدار نیاز دارد. اینجانب رهبران جهان را به حضور در  اجلاس جهانی بشر دوستانه دعوت می کنم که متعهد به ارتقای پیشرفت پایدار انسان و زندگی امن و با کرامت برای همه است.