سلامت نیوز: مدیرعامل انجمن «باور»: سازمان بهزیستی سیاست‌گذاری مشخصی برای تامین وسایل توانبخشی معلولان ندارد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تعادل،در تمام مناطق دنیا ممكن است افرادی به دلیل محدودیت عملكردهای فیزیكی، روانی، حسی یا وضعیت‌های طبی یا بیماری ذهنی دچار معلولیت شوند. معلولیت به معنی از دست دادن یا محدودیت فرصت‌های شركت در زندگی اجتماعی در یك سطح مساوی با دیگران است. این افراد را از آن‌رو توان‌خواه می‌خوانند كه به ملزومات توانبخشی و حمایت‌های معنوی عاری از تبعیض احتیاج دارند.
بنابراین توانبخشی به روندی گفته می‌شود كه هدف آن ارتقا عملكرد فیزیكی و اجتماعی فرد است و كمك می‌كند تا با تغییر و بهبود لوازم زندگی افراد معلول آنها را به سوی یك زندگی مستقل سوق دهد. موضوعی كه هدف آن برابرسازی فرصت‌ها در دستیابی به سرویس‌ها و فعالیت‌هایی است كه سایر افراد توان‌خواه امكان استفاده از آنها را دارند. در واقع همه فعالان انجمن‌های غیردولتی حامی معلولان و مسوولان سازمان بهزیستی به عنوان متولی اصلی رسیدگی به مطالبات معلولان تلاش می‌كنند تا معلولان دارای حقوق و تكالیف مساوی باشد با افراد سالم داشته باشندكه اگر غیر از این باشد به انزوای معلولان دامن‌زاده و مانعی جدی برای رشد آنان به حساب می‌آید. علاوه بر حمایت‌های معنوی و عاری از ترحم به افراد توان‌خواه، تلاش در راستای تامین وسایل كمكی می‌تواند در فرایند بهبود این افراد بسیار تاثیرگذار باشدچرا كه این وسایل از موثرترین و برجسته‌ترین عوامل در بازتوانی افراد دارای معلولیت به‌شمار می‌رود.
به‌گونه‌یی كه در صورت به‌كارگیری مناسب و به موقع وسایل و تجهیزات كمكی كیفیت زندگی این افراد به نحو بارزی ارتقا یافته و به عبارتی دیگر توانبخشی آنان پویا و توسعه یافته خواهد بود. در گام بعدی پس از تامین وسایل و ملزومات توانبخشی ارائه آموزش‌های لازم در زمینه استفاده صحیح وسایل كمكی از تشدید معلولیت و عوارض جبران‌ناپذیر آن كاسته و به فرد در به‌كارگیری شیوه‌های موثر دسترسی به خدمات و مشاركت در فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و اوقات فراغت كمك می‌كند و در نهایت مهارت‌های ارتباطی معلولان را ارتقا می‌دهد. سال گذشته با پیگیری و پیشنهاد ریاست‌جمهوری لایحه حمایت از معلولان به مجلس رفت. علاوه براین حسن روحانی علی ربیعی وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی را موظف كرده بود تا با رسیدگی به امور معلولان و توجه ویژه به مقوله پیشگیری و غربالگری هیچ معلول و كم‌توانی از وسایل توانبخشی محروم نباشد. در گزارش قبلی روزنامه «تعادل» كه چندی پیش با همین موضوع تهیه شده بود مطلع شدیم اتفاقات خوبی در سال95 پیش روی معلولان قرار دارد. افزایش چشمگیر دریافتی ماهانه این افراد و قرار گرفتن در ردیف برنامه‌های استخدامی از جمله آنها بود.
240میلیارد ریال برای ۱۰ استان محروم
«انوشیروان محسنی بندپی» معاون وزیر و رییس سازمان بهزیستی كشور با اشاره به اینكه رویكردهایی پیشگیرانه از آسیب‌های اجتماعی و معلولیت‌ها در دستوركار است، گفت: مهار آسیب‌ها، كاهش و كنترل روند رو به رشد آنها با استفاده از غربالگری، شنوایی‌سنجی و بینایی‌سنجی در دستوركار است.
به گزارش روابط عمومی سازمان بهزیستی، وی با اشاره به تامین اعتبارات مورد نیاز بهزیستی برای تهیه امكانات و تجهیزات معلولان در سال۹۵، خاطرنشان كرد: هم‌اكنون ۱۱هزار مسكن برای خانوارهای دو معلول به بالا در دست احداث است. وی همچنین خبر داد كه رویكرد دولت در برنامه ششم توسعه توجه به سلامت اجتماعی با رویكرد علمی است. بنابراین در بودجه سال95، 850میلیارد ریال برای تامین لوازم توانبخشی استان‌های كشور در نظر گرفته شده است. در همین راستا امسال برای 10 استانی كه در زمینه تامین وسایل توانبخشی با محرومیت بیشتری روبه‌رو بوده‌اند، 240میلیارد ریال تخصیص یافت.
فاصله معنادار رقم بودجه با تخصیص
در همین رابطه با سهیل معینی، مدیرعامل شبكه تشكل‌های نابینایان كشور گفت‌وگو كردیم. وی درباره بودجه اختصاص یافته به تامین وسایل توانبخشی معلولان گفت: «اگر مبلغ عنوان شده تخصیص یابد می‌تواند بسیاری از مشكلات را مرتفع كندو تا حدودی نیازهای آنان را بپوشاند. اما مهم‌تر از رقم بودجه تخصیص آن است. در سال‌های گذشته شاهد آن بودیم كه بودجه نسبتا خوبی تعیین می‌شد اما در نهایت تخصیص نمی‌یافت.»
معینی بزرگ‌ترین و پرهزینه‌ترین نیاز معلولان را تامین وسایل توانبخشی دانست و گفت: «مهم‌ترین چالش پیش‌روی معلولان در تامین وسایل توانبخشی فقدان سیاست‌گذاری سازمان بهزیستی است. باید مشخص شود كه ارقام تعیین شده بر اساس چه اولویت، دستورالعمل و ضوابطی تخصیص می‌یابد. باید دقت داشته باشیم كه گروه‌های مختلف براساس چه اولویتی مورد حمایت قرار می‌گیرند.
وی می‌افزاید: نه تنها در این حوزه سیاست‌گذاری روشنی نداریم بلكه كارشناسان در استان‌ها نیز از دانش كافی برخوردار نیستند و باید به دانش توانبخشی همگام با استانداردهای جهانی هماهنگ شوند. همچنین لازم است تا معیار و شاخص مشخصی برای تخصیص بودجه به معلولان گروه‌های مختلف تعریف شود. از آنجا كه میزان معلولیت افراد متفاوت است لازم است تا كارشناسان هر گروه سر فصلی از اولویت‌ها و نیازهای افراد زیر مجموعه خود ارائه كنند تا براساس آن بودجه و خرید لوازم صورت پذیرد. برای مثال پس از گذشت سال‌ها متاسفانه هنوز نابینایان از داشتن عصای سفید استاندارد كه می‌تواند سمبل استقرار آنان باشد محروم هستند. وی در نهایت تاكید كرد كه برآورد كارشناسان هر حوزه در تامین نیازهای دقیق معلولان می‌تواند موثر باشد. برخی گروه‌های معلول همچون معلولین كم‌توان ذهنی یا بیماران مبتلا به بیمارهای روحی و روانی نیاز چندانی به ابزارهای توانبخشی ندارند و این فرصت می‌تواند در اختیار سایر گروه‌ها قرار بگیرد. همچنین پراكندگی مناسب بودجه در همه حوزه‌ها از دیگر مواردی است كه باید مورد توجه قرار بگیرد. نه اینكه یك سال كلا عصای سفید بخریم و سال بعد عینك...»
سهم لوازم توانبخشی در افزایش اشتغال
به اعتقاد معینی میزان تخصیص بودجه با نیازهای معلولان تطبیق داشته باشد كه متاسفانه هم‌اكنون فاصله زیادی دارد. چرا كه منابع بسیار كمتر از نیازها بوده و سازمان با ضعف كلی مواجه است. سهیل معینی استفاده از وسایل توانبخشی را در ارتقا مهارت‌های توانبخشی معلولان موثر دانست و گفت: «وجود فناوری‌های پیشرفته IT و تناسب خط تولید كارخانه‌ها با شرایط معلولان می‌تواند نرخ مشاركت اقتصادی آنان را ارتقا دهد. این موضوع می‌تواند علاوه بر تامین شرایط یك زندگی عادی و توانمند در همه محیط‌های اجتماعی آنان را از داشتن مشاغل مناسب بهره‌مند كند».
مدیرعامل انجمن باور پیشنهاد كرد تا بیمه‌ها به عرصه تامین تجهیزات توانبخشی ورود كنند. در واقع سازمان بهزیستی منابع خود را صرف تامین بیمه‌ها كرده و از طریق آنان لوازم و توانبخشی معلولان مهیا شود. موضوعی كه در كشورهای توسعه یافته به جد پیگیری می‌شود اما كشور ما هنوز چاره‌یی در این بخش نیندیشیده است. معینی با اشاره به لایحه حقوق معلولان افزود: «پیشنهاد ورود بیمه‌ها به این حوزه در لایحه مطرح شده و در صورت تصویب می‌تواند بسیار كارگشا باشد.»
تیراژ فروش نداریم
از معینی درباره سهم تولید داخل از وسایل توانبخشی پرسیدیم كه اینگونه پاسخ داد: «آمار مشخصی در این رابطه وجود ندارد اما اولویت با تولیدات داخلی است. تولیدات داخل در یكسری از كالاها توانسته پاسخگوی نیاز معلولان باشد اما در برخی دیگر فاصله بسیاری با استانداردهای جهانی داریم.
به گفته وی نامشخص بودن سایت‌های خرید سازمان بهزیستی باعث شده تا كارخانه‌های تولید‌كننده نیز افق اقتصادی روشنی نداشته باشند و برای تولید در این حوزه سرمایه‌گذاری نكنند. بدون تیراژ فروش و عدم وجود سیاست‌های تشویقی نمی‌توان از تولید‌كننده داخلی انتظار مشاركت اقتصادی داشت.
نظر شما