اطلاعات مذکور از رادار MARSIS که یکی از تجهیزات جدید و پیشرفته آژانس فضایی ایتالیایی وابسته به ناسا به شمار می رود به دست آمده است.

بدون شک از آنجائیکه حیات موجودات زنده به آب وابسته است، پی بردن به تاریخچه پیدایش این آب ها و سرنوشت آنها در آینده، راهگشایی برای ادامه مطالعات در مورد وجود یا عدم وجود حیات در مریخ خواهد بود. MARSIS ضخامت لایه های منجمد نواحی شمال مریخ را نیز محاسبه نموده است.

جفری پلاوت (Jeffrey Plaut) از لابراتوار JPL کالیفرنیا در این باره اظهار داشته: "لایه های یخ موجود در قطب جنوب مریخ به آسانی ناحیه ای به وسعت تگزاس را پوشش می دهد. میزان آب مریخ پیش از این نیز به طور تخمینی محاسبه شده بود اما هیچگاه به اطمینان و حساسیتی که رادار فوق بدست آورد نبوده است."

جیوانی پیکاردی (Giovanni Picardi) مدیر ایتالیایی تحقیقات MARSIS می گوید: "به نظر می رسد این دستگاه ابزار کاملا قدرتمندی جهت انجام محاسبات مربوط به لایه های اعماق مریخ است و اهداف مورد نظر تیم تحقیقاتی ما را به طور کامل جوابگوست."

MARSIS نه تنها برای اولین بار امکان دیدن لایه های موجود در اعماق مریخ را برای دانشمندان میسر نموده است، بلکه از جزئیات حیرت آوری نیز پرده برداری کرده. اطلاعات بدست آمده سبب شده تا دانشمندان بتوانند درک بهتری از موقعیت و طرز قرارگیری لایه ها در سطح اصلی و سطوح زیرین مریخ داشته باشند.

لایه های یخی که در نواحی قطبی مریخ قرار دارند توسط رویه سفیدی از دی اکسید کربن منجمد شده و آب پوشیده شده اند. گرد و غبار بسیاری از لایه ها را تیره و تار نموده اما با این وجود قدرت انعکاس و نفوذ رادار توانسته در حدود 90 درصد این لایه ها را آب یخ زده تشخیص دهد.

به هر ترتیب دانشمندان مشغول بررسی این نکته هستند که آیا شرایط آب و هوایی بسیار سرد مریخ سبب شده که لایه های یخ به صورت آب مایع درنیایند؟

پلاوت (Plaut) در ادامه اظهاراتش می گوید: "شاید سرمای موجود در مریخ و در نتیجه سرد شدن لایه های داخلی، سبب شده سطح خارجی مریخ از سطح زمین سفت تر باشد."