همه این کودکان سرچهاراه‌ها فال و گل نمی‌فروشند و کارشان جمع آوری زباله‌های شهری قابل بازیافت است

سلامت نیوز:بدسرپرستی یا نبود سرپرست باعث شده تا کودکان زیادی در شهرهای ایران برای زنده ماندن، مجبور شوند تا روش‌های نامتعارفی را برای کسب روزی خود به‌کار برند که یکی از این روش‌ها زباله‌گردی همراه با ابتلا به بیماری‌های مختلفی است که قابلیت انتقال دارند.

به گزارش سلامت نیوز، صبح نو نوشت: با توجه به اینکه بر اساس آمارهای منابع رسمی و همچنین اطلاعاتی که از کانال‌های غیر رسمی مطرح می‌شوند، تعداد کودکان کار در تهران حدود ۲۰ هزار نفر تخمین زده می‌شود اما به دلیل اینکه اغلب کودکان کار، هیچ گونه ثبت هویتی ندارند آمار دقیقی در این زمینه مشاهده نشده است.


همه این کودکان سرچهاراه‌ها فال و گل نمی‌فروشند و کارشان جمع آوری زباله‌های شهری قابل بازیافت است. این کار شاید ظاهر بهتری از ایستادن سرچهارراه داشته باشد اما نه زمانی که بدانیم این کودکان با خودروهای کامیونت زباله‌بر به محل‌های مختلف شهر آورده شده و مأموریت آنها شروع می‌شود.


این کودکان تنها یک گونی دارند که باید تا شب و با دست خالی آن را از زباله‌های قابل بازیافت از سطل‌های شهر  پر کنند. در این مأموریت کثیف اهمیتی به سلامت جسمی کودکان داده نمی‌شود. وجود سطل‌های زباله همیشه پر و حیوانات موذی نظیر موش که خود ناقل بیماری‌های مختلف و خطرناک است، باعث شده تا بیشتر این بچه‌ها مبتلا به بیماری باشند که بعضاً خودشان نیز خبر ندارند.

شکست یک اقدام


اعلام برنامه‌های منطقی و اصولی در راستای کاهش کودکان کار و به ویژه مصادیق پر خطر نظیر زباله گردی و اجرای برنامه‌ها به طور جدی و به دور از شعارزدگی در کوتاه مدت و حمایت اجتماعی از کودکان کار می‌تواند بخشی از این مشکلات را برطرف کند.


در ماه‌های گذشته طرحی از سوی 11 دستگاه مختلف برای جمع آوری کودکان کار انجام شد که البته چندان موفق نبود ولی اقدامی بود که می‌توانست ادامه پیدا کند. طرحی که شامل جمع آوری، هویت بخشی، درمان و آموزش می‌شد. با شکست زودهنگام این طرح باز هم کودکان کار به خیابان‌ها برگشتند.  البته برخی از کارشناسان اجتماعی معتقدند که جمع‌آوری کودکان خیابانی راه‌حل نهایی و البته کارسازی برای از بین رفتن این معضل اجتماعی که دلایل مختلفی دارد نیست و باید ریشه این اتفاق که باعث به خطر افتادن سلامتی کودکان شده، شناسایی و خشکانده شود.

آقای حجت نظری، عضو کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران گفته بود: «با جمع‌آوری کودکان کار از سطح خیابان‌های شهر، این معضل مرتفع نمی‌شود بلکه پای آن‌ها به مکان‌هایی از جمله کوره‌های آجرپزی و کارگاه‌های تولیدی باز می‌شود.» شاید این حرف درست باشد اما نمی‌توان دست روی دست هم گذاشت و شاهد شیوع بیشتر این اتفاق بود.

زباله گرد یا خیابانی!


کودکان خیابانی و زباله گرد در تعاریف جداگانه‌ای از همه قرار می‌گیرند که اولی اوضاع بهتری دارد اما در مورد دسته دوم یا همان زباله گردها وضعیت بسیار وخیم است. گشتن بین همه سطل‌های زباله و برخورد با حیوانات موذی که خود ناقلند و می‌توانند بیماری زا باشند.


از این رو طرحی برای ساماندهی یا تعیین تکلیف کودکان زباله گرد از سوی سازمان بهزیستی شهر تهران پیشنهاد شده که قصد دارد در 40 روز آینده تصویری روشن‌تر از این پدیده در شهر تهران به نمایش دربیاورد. آقای احمد خاکی، معاونت امور اجتماعی بهزیستی استان تهران گفته است: «در پی اجرای طرح جمع آوری کودکان کار و خیابانی طی روزهای اخیر، یک تیم تحقیقاتی متشکل از پژوهشگران وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی در رابطه با کودکان زباله گرد و تعیین تکلیف وضعیت ساماندهی آن‌ها حساسیت نشان دادند.»

وی ادامه داد: «مبحث کودکان کار و خیابانی با مسأله کودکان زباله گرد با یکدیگر متفاوت است و تیم تحقیقاتی فوق در خصوص اینکه این کودکان چه تعداد و از چه کشورهایی هستند و همچنین برای تعیین سن و سال آن‌ها مشغول به تحقیق و تفحص هستند و سازمان بهزیستی با وجود اینکه وظیفه‌ای در این رابطه ندارد، این تیم تحقیقاتی را همراهی می‌کند.

 

متهم اصلی

از زمانی که پدیده کودکان کار در کشور ایجاد شده که تاریخ مشخصی هم ندارد، وجود دستان پشت پرده‌ای که از کودکان سوءاستفاده می‌کنند نیز وجود داشته است؛ اما هیچ زمانی دیده نشده که این دستان پشت‌پرده خود را نشان دهند و از قضا، ظاهراً آن‌قدر هم قدرت دارند که هیچ کس حریفشان نیست!


معاونت امور اجتماعی بهزیستی استان تهران ادامه داد: چند مسأله در رابطه با کودکان زباله گرد مطرح است و توجه به مسائلی از جمله اینکه این کودکان برای خود کار می‌کنند یا شخص خاصی در قالب پیمانکار آن‌ها را به کار گرفته است و موضوع دیگر اینکه آیا این کودکان ارتباطی با مراکز جمع آوری و تفکیک پسماند دارند یا خیر، امری ضروری است.

خاکی اضافه کرد: «عده‌ای از کودکان زباله‌گرد خانواده‌ای ندارند و برخی برای رفع نیازهای مالی و تأمین نیازمندی‌های خانواده خود مجبور به کارند و برخی نیز از سوی متخلفان اجیر شده و مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند. آمارهایی که تاکنون از تعداد و نقاط حضور کودکان زباله گرد اعلام شده، آمار دقیقی نبوده و با یکدیگر تناقض دارند و تا این لحظه آمار مشخصی از جزئیات این کودکان در دست نیست.»

 

پرده آخر

بهره‌کشی‌های غیرقانونی و وادار کردن آنها به انجام اموری که سلامتی آنها را به خطر می‌اندازد، باید روزی متوقف شود و شاید طرح‌هایی مثل جمع آوری کودکان کار یا شناسایی کودکان زباله گرد بتواند این معضل اجتماعی را برطرف کند و کودکان را به دل اجتماع برگرداند تا بهتر زندگی کنند.

شهرداری تهران نیز با تعبیه سطل‌هایی که امکان دستیابی به شکل امروز از سوی این کودکان را نداشته باشد، می‌تواند کمک زیادی به کاهش این معضل اجتماعی کند. آن گونه که سازمان‌های مردم نهاد فعال در حوزه حمایت از کودکان کار و زباله گرد می‌گویند، اغلب این کودکان به بیماری‌هایی چون هپاتیت، ایدز، سوء تغذیه، بیماری‌های پوستی، بیماری‌های روحی و روانی و غیره مبتلا هستند که باید هرچه زودتر برای آنها فکری کرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha