عدم تصویب طرح «افزایش حداقل سن ازدواج» همچنان قربانی می‌ گیرد. آن چنان که در سال گذشته ۷۸‌هزار و ۹۷۲ واقعه ازدواج در استان تهران به ثبت رسیده است که از این تعداد ۱۴۸۱ ازدواج مربوط به کودکان زیر ۱۵ سال است. حال تصور کنید که این رقم در کل کشور چقدر خواهد بود!

عدم تصویب طرح «افزایش حداقل سن ازدواج» همچنان قربانی می‌ گیرد/ازدواج نزدیک به ۱۵۰۰ کودک در تهران

سلامت نیوز: عدم تصویب طرح «افزایش حداقل سن ازدواج» همچنان قربانی می‌ گیرد. آن چنان که در سال گذشته ۷۸‌هزار و ۹۷۲ واقعه ازدواج در استان تهران به ثبت رسیده است که از این تعداد ۱۴۸۱ ازدواج مربوط به کودکان زیر ۱۵ سال است. حال تصور کنید که این رقم در کل کشور چقدر خواهد بود!

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه آرمان در ادامه نوشت: با این حال فراکسیون زنان مجلس در سال ۱۳۹۵ کمیته‌‌ای را برای افزایش سن قانونی ازدواج و ممنوعیت ازدواج دختران زیر ۱۸ سال تشکیل داد که هنوز به نتیجه قطعی نرسیده است. طیبه سیاوشی، عضو فراکسیون زنان مجلس درباره طرح افزایش حداقل سن ازدواج در گفت‌و‌گو با «آرمان» می‌گوید: خوشبختانه اکنون برای افزایش حداقل سن ازدواج اصلاحیه بر ماده ۱۰۴۱ خورده است و با توجه به پژوهش کارشناسان و نظرات نمایندگان در جلسات کارشناسی متعدد این اجماع نظر پیش آمده که ماده ۱۰۴۱ اصلاح شود. چندی پیش هم خانم سلحشوری، رئیس فراکسیون زنان مجلس خواستار این بود که حداقل سن ازدواج برای دختران ۱۶ سال و برای پسران ۱۸ سال اعلام شود.

لطفا از آخرین وضعیت طرح اصلاح قانون سن ازدواج دختران بگویید. این طرح تاکنون چه روندی را طی کرده است؟

تقریبا یک سال و نیم است که روند طرح اصلاح قانون سن ازدواج دختران طول کشیده و ما هم دائما در مورد آن صحبت می کنیم. منتها خوشبختانه اکنون برای افزایش حداقل سن ازدواج اصلاحیه بر ماده 1041 خورده است و با توجه به پژوهش کارشناسان و نظرات نمایندگان در جلسات کارشناسی متعدد این اجماع نظر پیش آمده که ماده 1041 اصلاح شود. چندی پیش هم خانم سلحشوری، رئیس فراکسیون زنان مجلس خواستار این بود که حداقل سن ازدواج برای دختران 16 سال و برای پسران 18 سال اعلام شود. این در حالی است که قانون مدنی اولیه سن ازدواج را برای دختران 15 و برای پسران 18 سال اعلام کرده بود که بعدا در سال 1353 سن ازدواج برای دختران به 18 سال و برای پسران به 20 سال رسید، ولی بعد از انقلاب 9 سالگی برای حداقل سن ازدواج دختران اعلام شد که دوباره به چنین رویکردی در مجلس ششم اصلاحیه خورد و سن ازدواج دختران به 13 سال افزایش پیدا کرد. از این رو افت و خیزهای زیادی در مورد حداقل سن ازدواج اتفاق افتاد که باعث شد ما میانگین را در نظر بگیریم. بنابراین با توجه به مقتضیات زمان و مکان و صحبت‌هایی که با مراجع فقهی و حقوقی داشتیم به این نتیجه رسیدیم که روی سن 16 و 18 سال برای ازدواج دختران و پسران اجماع نظر شود. امیدواریم این طرح بعد از بررسی کمیسیون حقوقی و قضائی به صحن علنی مجلس بیاید.

تصویب قانون در جلوگیری از ازدواج های کودکان کافی نیست و در بسیاری شرایط ازدواج‌ها در سنین پایین ثبت نمی شود ...

بحث این است که همه حقوقدانان معتقد هستند که قانون فرهنگساز است. در واقع وجود قانون بازدارنده و مانع است. البته قطعا این رویکرد نمی تواند تمام قضیه باشد. باید آموزش هایی داده و فرهنگسازی هایی در این راستا انجام شود. اگر رسانه های ملی و مکتوب به ما کمک کنند و فضای مدارس این قدرت را داشته باشند که آموزش دهند ازدواج یک سنت حسنه است، اما باید زمانی انجام شود که حداقل افراد از قدرت عقلی برخوردار و به بلوغ رسیده باشند، بسیار کارساز است. در این زمان است که افراد می توانند ازدواج کنند. معمولا کودک همسری به‌صورت عشیره‌ای و قومی و قبیله‌ای است یا در برخی موارد دختر‌بچه‌ها وادار به ازدواج می شوند و حتی به‌نوعی به فروش می رسند. بدترین تبعات آن این است که این کودکان از سیکل آموزشی خارج می شوند، مهارت‌های لازم را نمی بینند و نمی توانند مادران خوبی باشند. متاسفانه در پدیده کودک‌همسری موارد زیادی را داشتیم که منجر به طلاق شده است. در واقع این کودکان مهارت کافی را برای ادامه زندگی مشترک ندارند. ما تلاش می کنیم که در مجلس قانونگذار باشیم و بر حسن اجرای قوانین نظارت کنیم. همچنین افراد در دفاتر ازدواج آموزش ببینند و دخترانی را به عقد در بیاورند که در سن ازدواج باشند.

در ماده‌ قانون مدنی ۱۰۴۱ آورده شده است ازدواج افراد زیر سن قانونی منوط به اذن ولی به‌ شرط رعایت مصلحت و تشخیص دادگاه صالح است. این در حالی است که در بررسی دادگاه صالح برای صدور گواهی ازدواج نگاه سلیقه‌‌ای وجود دارد و قانون به‌صراحت مشخص نکرده است که دادگاه صالح باید چه مواردی را در صدور حکم ازدواج خود در نظر داشته باشد. آن چنان که شاهد ازدواج های اجباری دختران توسط پدرانشان یا وجود اختلاف سنی زیاد میان زوج و زوجه هستیم. برای اینکه رویه‌ای صحیح اتفاق بیفتد و نظارت بیشتری نسبت به صدور مجوز ازدواج از سوی دادگاه‌ها رخ دهد، چه تمهیداتی اندیشیده شده است؟

ما قصد داریم که ازدواج زیر سن 13 سال را ممنوع کنیم و ازدواج در سنین بین 13 تا 16 با اذن پدر باشد. الان یک معضل بزرگی وجود دارد. افرادی که روی ازدواج کودکان کار میدانی می‌کنند به ما اطلاع دادند که شاخص های دادگاه صالحه برای تشخیص بلوغ عقلی پیش پا افتاده است. با توجه به آگاهی ای که دختران و پسران امروزی دارند، حتی کودک هفته هشت‌ساله هم می تواند تشخیص دهد که فلان شیء طلا یا نقره است یا ارزش سکه و اسکناش چقدر است. بنابراین چنین مواردی نمی توانند ملاک ازدواج باشند. در واقع برخی‌ می‌خواهند یک کاری را صرفا انجام دهند و خودشان را از مشکلات و دغدغه‌ها رها کنند. این در حالی است که باید وضعیت به گونه‌ای باشد تا وجدان افراد درگیر این قضیه شود. باید در ابتدا به افرادی که در دادگاه‌ها و دفاتر ازدواج هستند، آموزش داده شود تا آنها با تصویب قانون بتوانند قدم به قدم جلو بروند. این در حالی است که ما نمی توانیم در هر مورد جرم انگاری کنیم. جرم انگاری راهگشا نیست. قطعا عوامل بازدارنده دیگری باید وجود داشته باشند.

برخی بر این باور هستند که افزایش حداقل سن ازدواج طرحی برای تشدید بحران پیری کشور است. دیدگاه شما در این‌باره چگونه است؟

امید به زندگی در کشور ما افزایش پیدا کرده است و حداقل 74 سال میانگین امید به زندگی در ایران است. بحث این است که خانم یا آقایی که در سن 16سالگی و 18 سالگی ازدواج می کنند، قطعا می توانند فرزندان سالم تری داشته باشند و به‌راحتی در سن جوانی آنها را آموزش داده و بزرگ کنند. این در حالی است که وقتی کودکانی خودشان کودکی نکرده و آموزشی ندیده‌اند، چطور می‌توانند والدین خوبی باشند؟ بارها ذکر شده که کودکان از حیاط بازی یا سر کلاس به محضر رفته‌اند. حالا چه کودکان مهاجر و چه کودکان غیرمهاجر. ما صرفا داریم کمیت قضیه را نگاه می کنیم. در واقع به کیفیت ازدواج افراد توجهی نداریم، اینکه می خواهیم ازدواج‌ها پایدار باشند یا نه؟ می خواهیم پیوندهای زناشویی عقلی باشند یا نه؟ می خواهیم میزان طلاق کاهش یابد یا نه؟ به عبارت دیگر ما روی میزان طلاق مانور می‌دهیم، ولی به عواملش نگاه نمی کنیم. کودکان ازدواج‌کرده بخشی از آمار طلاق هستند که به آن توجهی نمی شود. ما می ‌خواهیم مانع ازدواج هایی شویم که ناخواسته هستند یا ازدواج هایی که به‌نوعی براساس خرید و فروش و پیوندهای قومی و قبیله‌ای شکل می گیرند. از سوی دیگر، باید بگویم که صرفا دختران هم مدنظر نیستند. بسیاری از پسران هم بر اساس همین قواعد ازدواج می کنند. این در حالی است که شرایط اجتماعی در قرن 21 به گونه‌ای است که از طریق ماهواره و فضای مجازی آگاهی هایی به کودکان داده می شود که ناخواسته ازدواج هایشان پایدار نیست. ما برای ازدواج پایدار تلاش می کنیم نه برای هر نوع ازدواجی.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha