سلامت نیوز:نجاتگران پایگاه امداد و نجات دریایی شهید حقانی از عملیات‌های نجات در دریا و ساحل می‌گوینددر عملیات‌های دشوار امداد و نجات دریایی حضور داشته‌اند. اگرچه مسئولیت امداد و نجات حوادث دریایی با سازمان بنادر و دریانوردی است اما آنها نیز به‌عنوان پشتیبان، دلگرمی مسافران وحشت زده قایق‌های تندرو و اتوبوس‌های مسافربری گرفتار در امواج متلاطم خلیج‌فارس بوده‌اند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از شهروند ،مثل فرشته نجات از راه رسیده‌اند و به افرادی كه نزدیك بود شنا كردن در ساحل خلیج، آخرین ایستگاه زندگی‌شان باشد، زندگی دوباره اهدا كرده‌اند. امدادگران و نجاتگران پایگاه شهید حقانی، در محدوده اسكله مسافربری بندرعباس كه تنها اسكله ویژه مسافربری در كشور است، عملیات‌های امداد و نجات متعددی را تجربه كرده‌اند. در این گزارش با نجاتگران این پایگاه دریایی گفت‌وگو كرده‌ایم و خاطرات تلخ و شیرین آنها را از عملیات‌های امداد و نجات دریایی و ساحلی شنیدیم.
آن نفس‌ها بهترین هدیه برای من بود
محمد امین آزادبخش سابقه عضویت: ٦ سال
محمد امین آزادبخش یكی از نجاتگران پایگاه دریایی شهید حقانی است كه با گذراندن دوره‌های آموزشی امداد و نجات ساحلی، سیلاب و... در بسیاری از عملیات‌های امداد و نجات این پایگاه حضور فعال داشته است. آزادبخش درباره عملیات‌های امداد و نجات پایگاه می‌گوید: «در محدوده اسكله مسافربری بیشترین حوادثی كه حضور نجاتگران را طلب می‌كند، دریازدگی مسافران و غرق شدن افرادی است كه برای شنا به ساحل می‌آیند. از آنجایی كه شناوران سازمان بنادر و دریانوردی به دلیل قدرت زیاد موتور امكان نزدیك شدن به ساحل و امدادرسانی در این محدوده را ندارند، درخواست‌های امداد و نجات به هلال‌احمر می‌رسد تا با شناورهای سبك به‌عنوان پشتیبان سازمان بنادر و نیز شهرداری بندرعباس عملیات جست‌وجو و نجات را به عهده بگیریم.» آزادبخش خاطره‌های بسیاری از عملیات‌های امداد و نجات در دریا و ساحل دارد. اما می‌گوید نجات جان یك كودك خردسال آنهم در مقابل دیدگان والدینش، بهترین خاطره‌ای است كه تا امروز از فعالیت در پایگاه دریایی داشته است: «تعطیلات عید نوروز بود. هلال‌احمر همراه با چند نهاد دیگر پست‌های نوروزی سیار برای خدمات‌رسانی به مسافران در محدوده ساحل و اسكله مسافربری بندرعباس ایجاد كرده بود. همراه با چند نجات غریق دیگر از فدراسیون نجات غریق استان، مشغول گشتزنی در ساحل بودم كه ناگهان فریادهای پی در پی یك زن توجهم را جلب كرد. كودكی خردسال وارد آب شده و غرق شده بود. پدر و مادرش در نقطه دیگری اتراق كرده بودند و از فرزندشان خبر نداشتند. با نشانی زن جوان، كودك را از آب بیرون آوردم. هوشیاری‌اش از بین رفته بود.
بلافاصله تنفس مصنوعی و احیای قلبی را آغاز كردم. پدر و مادرش كه به صحنه حادثه رسیدند باورشان نمی‌شد به همین سادگی دارند فرزندشان را از دست می‌دهند. خوشبختانه CPR موفقیت‌آمیز بود و كودك به زندگی برگشت. وقتی دوباره شروع به نفس كشیدن كرد، انگار تمام غم دنیا را از روی شانه‌های پدر و مادرش برمی‌داشتند. صدای نفس‌های دوباره آن پسربچه و اشك‌های شوق پدر و مادرش به یادماندنی‌ترین هدیه‌ای بود كه تا به حال از فعالیت در پایگاه گرفتم.»
نجات جان اعضای یك خانواده
فرهاد خانی سابقه عضویت: ١٨ سال
فرهاد خانی یكی دیگر از نجاتگران پایگاه امداد و نجات دریایی شهید حقانی اسكله مسافربری بندرعباس است. او كه با گذراندن دوره‌های تخصصی امداد و نجات ساحلی، دریایی و... از مربیان امداد و نجات و نیز از اعضای تیم ایثار و واكنش سریع كشور محسوب می‌شود، علاوه بر همكاری در پایگاه شهید حقانی و حضور در عملیات‌های امداد و نجات ساحلی و دریایی در پایگاه‌های امداد و نجات جاده‌ای هم خدمت‌رسانی می‌كند. خانی ماجرای نجات یكی از مسافران اسكله مسافربری بندرعباس را این‌طور تعریف می‌كند: «عید نوروز كه از راه می‌رسد، شمار مسافرانی كه گذرشان به اسكله مسافربری بندرعباس می‌افتد هم بیشتر می‌شود. آن روز مصدوم یك حادثه جاده‌ای را از حوالی پایگاه امداد و نجات جاده‌ای آب شیرین بندرعباس با آمبولانس به بیمارستان بندرعباس رساندیم. وقتی مصدوم را به بیمارستان منتقل کردیم از پایگاه شهید حقانی خبر رسید به دلیل وقوع یك حادثه در اسكله، نیاز فوری به حضور آمبولانس وجود دارد. بلافاصله از بیمارستان به سمت اسكله حركت كردیم.
جمعیت زیادی روی اسكله حضور داشتند و مثل بسیاری از روزهای دیگر محوطه شلوغ و پر از مسافر بود. گوشه‌ای از اسكله نجاتگران پایگاه را دیدم كه در نقطه‌ای جمع شده و مشغول امدادرسانی هستند. ٤ نفر از مسافرانی كه در انتظار سوار شدن به قایق‌های مسافربری تندرو بودند، در اثر ازدحام جمعیت تعادلشان را از دست داده و از روی اسكله به داخل دریا افتادند. عمق آب در آن نقاط گاهی به ١٠متر هم می‌رسد. نجاتگران پایگاه هم همه آنها را از آب خارج كرده و مشغول عملیات احیا بودند.» خانی مكثی می‌كند و ادامه می‌دهد: «از آنجایی كه تعداد مصدومان زیاد بود، نجاتگران آنها را‌تریاژ‌بندی كرده و تلاش می‌كردند ابتدا چند نفری كه امید نجات آنها بیشتر است را احیا كنند. توجهم در میان مصدومان به مردم میانسالی جلب شد كه هیچ حركتی نداشت و خانواده‌اش هم از او قطع امید كرده بودند. در واقع همه مصدومان از افراد یك خانواده بودند. مادر و پسر نوجوانش در گوشه‌ای اشك می‌ریختند و امیدوار بودند تا نجاتگران بتوانند ٣ عضو دیگر خانواده را نجات دهند. من اما به سرعت خودم را به مرد میانسال كه پدر خانواده بود رساندم. CPR را شروع كردم و در عین ناباوری بازماندگانش، با رسیدن نیروهای اورژانس توانستیم با شوك دادن مصدوم را احیا كنیم. وقتی شنیدیم همه اعضای آن خانواده پس از چند روز از بیمارستان مرخص شدند و همگی سالم هستند، آن روز تبدیل به یكی از بهترین خاطرات ما از سال‌ها تلاش و فعالیت در پایگاه شهید حقانی شد.»
شب سرد و سخت اسكله مسافربری
ابراهیم اكبرزاده سابقه عضویت: ١٨ سال
ابراهیم اكبرزاده یكی دیگر از نجاتگران پایگاه شهید حقانی ماجرای حادثه برای یك اتوبوس دریایی و حضور نیروهای هلال احمر به عنوان پشتیبان این عملیات را این‌طور برای‌مان تعریف می‌كند: «من هم قرار بود مسافر آن اتوبوس دریایی باشم. حوالی عصر بود و دریا هم داشت توفانی می‌شد كه اتوبوس دریایی از جزیره هرمز به طرف اسكله مسافربری بندرعباس حركت كرد. ظرفیت حدود ٢٢ نفره اتوبوس تكمیل شده بود و در نتیجه من هم به همراه چند مسافر دیگر كه جایی در آن اتوبوس پیدا نكردیم، با قایق دیگری راهی بندرعباس شدیم. وقتی به بندرعباس رسیدم، خبر رسید آن اتوبوس دریایی در میانه راه دچار نقص فنی و غرق شده است. ظاهراً ناخدا اتوبوس دریایی را به نزدیكی ساحل رسانده بود اما به دلیل وخامت اوضاع شناور و نیز امواج متلاطم دریا، از مسافران خواسته بود با جلیقه نجات خودشان را داخل آب بیندازند. اما تنها ٥ مسافر به داخل آب پریدند.»
اكبرزاده مكثی می‌كند و ادامه می‌دهد: «شناور SAR اداره بندر كه پیش از غرق شدن اتوبوس به آن رسیده بود، با توجه به متلاطم بودن دریا توانست همان ٥ مسافری كه به داخل آب پریدند را نجات دهد. دیگر كار از كار گذشته بود و آب از قسمت عقب اتوبوس وارد كابین شده و طولی نكشید كه اتوبوس به همراه دیگر مسافرانش به زیر آب رفت. پس از اینكه خبر غرق شدن اتوبوس دریایی اعلام شد، هلال‌احمر كه از قبل آماده‌باش و فراخوان تیم‌های عملیاتی خود را زده بود، تیم‌های جست‌وجو را در چند گروه به منطقه اعزام كرد.
با اعلام فراخوان، ما هم از پایگاه شهید حقانی به محل مورد نظر اعزام شدیم. دیگر نهادهای امدادی هم آمده بودند. حضور هلال‌احمر در این عملیات به‌صورت گشت‌های ساحلی و پشتیبانی عملیات بود. بهمن ماه بود و آب دریا هم بسیار سرد. سرمای آن شب و نیز آب سرد دریا با غرق شدن آن اتوبوس دریایی انگار سردتر شده بود.
لحظات حساسی بود و باید تا قبل از بالا آمدن آب دریا، تیم‌های جست‌وجو اتوبوس غرق شده را كه در اثر فشار زیاد جزر و مد جابه‌جا می‌شد، پیدا می‌كردند. یكی از تیم‌های جست‌وجوی هلال‌احمر در گشت‌های متعدد توانست اتوبوس غرق شده را پیدا كند و با بیسیم دیگر گروه‌های امدادی را باخبر كرد. همان لحظه دست به كار شدیم تا اجساد را از داخل شناور غرق شده خارج كنیم.
اتوبوس در گل و لای‌گیر كرده و واژگون شده بود. كار را با بریدن قسمت انتهایی اتوبوس آغاز كردیم و توانستیم با همكاری دیگر گروه‌های امدادی پس از چند دقیقه ٢ جسد را از شناور خارج كنیم. اما آب دریا شروع به بالا آمدن كرده بود. اگر ادامه می‌دادیم خطر جانی همه نیروهای امدادی را تهدید می‌كرد. محل را نشانه‌گذاری و عملیات را متوقف كردیم. حوالی ٦ صبح با پایین‌تر رفتن سطح آب، با حضور غواصان دیگر اجساد را هم از اتوبوس خارج و همراه با امدادگران آتش‌نشانی به ساحل منتقل كردیم.»
نظر شما