سلامت نیوز: رئیس انجمن نورویورولوژی ایران گفت: انگل هایی در آب های آلوده وجود دارند که در صورت مصرف اینگونه آب ها، این انگل ها جذب مثانه شده و باعث بروز سرطان می شوند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، مهری مهراد روز دوشنبه در نشست خبری دومین همایش بین المللی نورویرولوژی ایران بیماری مثانه عصبی را از دیگر بیماری های شایع دانست و افزود: این بیماری در ایران نیز شایع شده است اما در بسیاری از موارد تشخیص درست برای درمان آن داده نمی شود.
وی افزود: بیماران مبتلا به دیابت و ام اس به تدریج به بیماری مثانه عصبی نیز مبتلا شده و دچار بی اختیاری ادرار و عفونت های مکرر می شوند. بیماران مبتلا به پارکینسون، کودکان دچار اختلالات مادرزادی و مبتلایان به دیسک کمر نیز از مبتلایان به این بیماری هستند.
مهراد با بیان اینکه استان خوزستان یکی از مناطق ایران است که دارای شمار زیادی از مبتلایان به بیماری مثانه عصبی است، اظهار داشت: اختلالات مادرزادی در این منطقه از کشور شیوع قابل توجهی دارد که یکی از این موارد بیماری مثانه عصبی است که باید به موقع تشخیص و درمان شود.
این فوق تخصص مجاری ادراری اضافه کرد: این بیماران نیاز به استفاده از سوند یا باطری دارند تا ادرار آنها به موقع دفع شود. همچنین دچار مشکلات جنسی هستند که پزشکان باید درمان اساسی را برای آنها انجام دهند.
مهراد به برگزاری دومین همایش بین المللی نورویورولوژی اشاره کرد و گفت: این همایش روز دهم آبان ماه با حضور متخصصان داخلی و خارجی این حوزه از کشورهای ایتالیا، اتریش و ترکیه در تهران برگزار می شود.
مثانه عصبی (نوروژنیک) در بیماران مبتلا به پارکینسون، دیابت، ام اس، ضایعات و تومورهای نخاعی و دیسک‌های کمری بروز می‌کند که می توان از تحریک الکتریکی نخاع برای درمان این افراد استفاده کرد.
دیابت، ام اس، پارکینسون، پروستات خوش خیم و بدخیم، تروماهای نخاعی و بیماری های مادرزادی از جمله عوامل بروز مثانه نوروژنیک هستند.
در اثر بیماری دیابت، اختلال در سیستم عصبی مثانه رخ می دهد و احتباس ادرار و دفع ناکافی ادرار صورت می گیرد، بیماری ام اس نیز یکی از علایم اولیه احتباس ادرار است که در اثر آن مثانه پر و دفع به صورت کامل صورت نمی گیرد و مقدار باقی مانده ادرار در مثانه سبب بروز عفونت اداری می شود.
این بیماری ها و اقدامات درمانی که برای آنها صورت می گیرد مانند انجام جراحی برای درمان پروستات می تواند به قطع عصب نخاعی مثانه منجر شده و بیمار دچار مثانه نوروژنیک شود.