سلامت نیوز: یکی از مهمترین چالش هایی که در کشورمان درباره محصولات تراریخته وجود دارد، ارزیابی خطر این دسته از محصولات است که آیا تراریخته های وارداتی و نیز آن دسته از محصولاتی که در داخل کشور کشت می شوند( که البته همچنان تولید انبوه و عرضه تراریخته های داخلی در بازار از سوی مسوولان مربوطه تکذیب می شود)، ارزیابی خطر در مورد آنها صورت می گیرد یا خیر؟ آیا آزمایشگاه های ایمنی زیستی کشورمان برای ارزیابی خطرات این دسته از محصولات به اندازه کافی مجهز هستند یا خیر؟ و آیا می توان به نتیجه ارزیابی های این محصولات اطمینان کرد یا خیر؟
به گزارش سلامت نیوز،مطابق ماده ۴ قانون ایمنی زیستی کشورمان ارزیابی مستندات ارزیابی مخاطرات زیست محیطی برعهده سازمان حفاظت محیط زیست است اما آیا این سازمان به وظیفه خود در این زمینه به خوبی عمل می کند؟
سوال اساسی تر اما این است که برای ارزیابی ایمنی تراریخته ها چه مدت زمان لازم است؟ بر اساس گفته های دکتر محمدعلی ملبوبی، متخصص ژنتیک مولکولی و رئیس کارگروه کشاورزی ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و عضو هیات علمی پژوهشگاه مهندسی ژنتیک و زیست فناوری،« تولید گیاه تراریخته شش ماه تا دو سال و ارزیابی ایمنی آن از نظر زراعی، سلامت و زیست‌محیطی شش تا ده سال زمان می‌برد. بنابراین وقتی وارد بازار می‌شود که هیچ ضرری نداشته باشد.»
این سوال مهم پیش می آید که اگر ارزیابی محصولات تراریخته نیازمند صرف مدت زمان طولانی است چطور طی مدت کوتاهی تا پایان سال ۲۰۱۸، ۳۷ محصول تراریخته در سایت BCH به ثبت رسیده است؟
منظور از اتاق تهاتر ایمنی زیستی در واقع یک سایت اینترنتی است که بی‌سی‌اچ (BCH) نام دارد و همه کشورهای دنیا باید اطلاعاتشان در زمینه ارزیابی مخاطرات و کشت این نوع محصولات آنجا ثبت شده باشد.
این شتاب زدگی در ارزیابی خطر محصولات تراریخته نگرانی های بسیاری را ایجاد کرده است و لازم است مسوولان مربوطه بر روند چگونگی آن نظارت جدی داشته باشند تا سلامت مردم به خطر نیفتد.
آیا این مطالعات درباره تراریخته ها ، قبلا در ایران انجام شده است که الان ارزیابی مخاطرات آن را به ثبت می رسانند؟ آیا مطالعات دانشگاهی بوده یا فقط در مراکز خاصی بوده است؟ چرا قبلا در مورد این مطالعات اطلاع رسانی نشده و چرا به یکباره اینهمه ارزیابی مخاطرات در سایت BCH منتشر شده است؟
با دقت در سایت بی سی اچ متوجه می شویم که در سال ۱۳۸۴ تولید برنج تراریخته ایرانی را اعلام کرده اند همان موقع یک ارزیابی مخاطرات فارسی در همان سایت ثبت کرده اند و از آن زمان تاکنون هیچ نوع ارزیابی مخاطراتی ثبت نشده است. اگر یکدفعه اینهمه ارزیابی مخاطرات ثبت می کنند این نشان می دهد در این مدت مطالعاتی بر روی تراریخته ها انجام می گرفته است. حال این سوال مطرح می شود که چه مطالعاتی انجام شده که اینهمه ارزیابی مخاطرات نیاز داشته است ؟ آیا این مطالعات در ایران انجام شده است؟ صحت سنجی آنها را چه کسی انجام داده است؟ این مباحث تنها در زمینه کشاورزی است و از نظر بهداشتی و محیط زیستی هم باید ارزیابی خطرات آنها صورت گیرد. آیا وزارت بهداشت و سازمان حفاظت محیط زیست این مطالعات را انجام می دهد؟
تمامی اینها سوالات بی جوابی است که امیدواریم سازمان های مسوول ماده ۴ قانون ایمنی زیستی پاسخگوی آنها باشند و مردم را از نگرانی دربیاورند.
برچسب گذاری محصولات دستکاری ژنتیکی شده که در گذشته مغفول مانده بود ،اما اکنون به خوبی انجام می گیرد. این نوع مطالعات هم باید هویت خود را از نظر علمی پیدا کنند و محققین همانقدر که به فکر تحقیقات و مقالات علمی خودشان هستند و کارهای برجسته ای در زمینه های علمی انجام می دهند به همان نسبت هم باید نگران حال مردم باشند و اطلاع رسانی های لازم را در مورد مطالعات و تحقیقاتی که درباره تراریخته ها در حال انجام است آشکار کنند و در مورد آنها با مردم صادق باشند و بگویند به چه دلایلی اینهمه ارزیابی مخاطرات به یکباره به ثبت می رسانند؟ آیا این ارزیابی ها بوسیله خودشان صورت گرفته یا به ارزیابی های دیگران استناد کرده اند؟ دقیقا چه زمانی و کجا این ارزیابی های انجام شده است؟
برای بزرگنمایی تصویر بر روی آن کلیک نمایید.
نظر شما