اسكیزوفرنی از مبهمترین و ناتوانكننده ترین اختلالهای روانی است. این اختلال یك سندرم بالینی است كه بهترین تطابق را با مفاهیم عمومی دیوانگی و جنون دارد.
بلولر، "دیمنشیاپریككس" را تحت عنوان اسكیزوفرنی نامگذاری كرد. این نام، برگرفته از واژه یونانی اسكیزو به معنی "دو نیمه شدن" یا از همگسستن و "فرن" به معنی ذهن است. در واقع اسكیزوفرنی اختلالی است كه تمام جنبههای زندگی قربانی را در برمیگیرد.
این اختلال در خلال دورههای حاد از طریق هذیان، توهم، افكار غیرمنطقی، تكلم بیربط ورفتارهای عجیب و غریب مشخص میشود. افراد مبتلا دربین دورههایی حاد ممكن است كه از تفكر منطقی عاجز باشند و پاسخهای هیجانی مناسب نسبت به افراد دور و بر خود و حوادثی كه در زندگیشان به وقوع میپیوندد، ندهند.
ممكن است با یك لحن یكنواخت صحبت كنند و تظاهرات چهرهای كمی نشان دهند.
یكی از علایم اولیه اسكیزوفرنی كنارهگیری هیجانی و عدم توجه به دنیای خارج است، به طوری كه فرد از محیط فاصله گرفته، با حاد شدن بیماری روابطش دچار مشكل میشود و كنارهگیری و انزوای اجتماعی شروع میشود.
در چنین روزی در سال ،۱۸۷۸نظریه میكروبی ایجاد بیماری ها، توسط "لویی پاستور" در آكادمی علوم فرانسه ارایه شد.
پاستور در این جلسه راههایی را نیز برای پیشگیری از عفونت پیشنهاد كرد و آزمایشی هم ترتیب داد تا بتواند شكاكان را قانع كند.
در چنین روزی در سال " ۱۹۳۴ویلیام هنری ولش " پاتولوژیست آمریكایی و یكی ازموسسان و اولین رییس دانشكده پزشكی دانشگاه جان هاپكینز نیزدرگذشت.
ولش به همراه شاگردش "سیمون فلكسنر" برای نخستین بار آثار پاتولوژیك سم دیفتری را توصیف كرد.
ولش كاشف میكروكوك آلبوس (یكی از عوامل مولد تب زخم) و كلستریدیوم ولشی یا باسیل ولش (مولد قانقاریا) به شمار میآید.
۶۰سال پیش در چنین روزی ، " سر ادوارد آلمروت رایت " باكتری شناس و ایمونولوژیست انگلیسی نیز درگذشت.
رایت، تولیدكننده واكسنهای ضد حصبه، سل رودهای و پنومونی است. وی همچنین كارهای مهمی در زمینه مطالعه اپسونینها و آنزیمهای مستعدكننده باكتریها به فاگوسیتوز ترشح شده توسط گلبولهای سفید انجام دادهاست.
نظر شما