توصیه های تربیتی به والدین
پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله فرمودهاند:
اَلوَلَدُ الصّالِحُ رَیحَانَةٌ مِن رَیَاحِینِ الجَنَّةِ
فرزند صالح گلى است از بوستان بهشت.
آیا میدانید:منظور از تربیت مجموعه اقداماتی است که والدین برای رشد و سعادت فرزند خود انجام میدهند تا او در آینده بتواند بعنوان فردی سعادتمند ضمن برخورداری از آرامش برای جامعه نیز مفید باشد.
امام صادق علیهالسلام می فرمایند:
مِیرَاثُ اللّهِ مِن عَبدِهِ المُؤمِنِ الوَلَدُ الصَّالِحِ.
میراث خداوند به بنده مؤمنش فرزند صالح است
.امیرالمؤمنین علیهالسلام به فرزند خود امام مجتبى (ع) مىفرماید:
قلب کودک همانند زمین کاشته نشده، آماده پذیرش هر بذرى است که در آن پاشیده شود . از این رو در تربیت تو شتاب کردم ، پیش از آن که دل تو سخت شود و اندیشهات به چیز دیگرى مشغول گردد ، تا به استقبال کارهایى بشتابى که صاحبان تجربه ، زحمت آزمودن آن را کشیدهاند و تو را از تلاش و یافتن بىنیاز ساختهاند.
در حدیثی از امام موسی بن جعفر علیهالسلام نقل است:
خوب است فرزند در سنین خردسالی بازیگوش باشد تا در سنین بزرگسالی بردبار و صبور باشد
چون سر و کار تو با کودک فتاد پس زبان کودکی باید گشاد
23 توصیه تربیتی:
1. استفاده از بازی برای آموزش مهارت مسئله گشایی:کودکان باید روش برخورد مناسب با مشکلاتی را که در آینده با آن مواجه خواهند شد ، از خانواده بیاموزند ، مهارت حل مسئله یا مسئله گشایی توانمندی است که بواسطه آن فرزندان ما قادر خواهند بود که بصورت منطقی با مشکلات روبرو شوند . بعبارتی: در برخورد با مشکلات ، برنامه ریزی نمایند ، تمامی راه حل ها را بررسی کنند و نهایتا تصمیم منطقی بگیرند.والدین سعی کنند که در حین بازی ،کودک را با موقعیت هایی که نیازمند برنامه ریزی ، بررسی و تصمیم گیری است ، آشنا نمایند.
2. واگذاری مسئولیت ها:مسؤلیتها و نقشهای مناسبی را در خانه به او واگذار نماییم و از این طریق او را با دنیای بزرگسالی آشنا کنیم.
3. امکانات و تسهیلات مناسب را برای فرزندانمان فراهم کنیم: تا به ورزش و تفریحات سالم روی آورند، مانند رفتن به باشگاههای ورزشی ، مطالعه ، فعالیت های هنری و...
4. «نه» گفتن را به فرزندانمان یاد دهیم: تا بتوانند در مقابل خواستههای نابجای دیگران حتی با اصرار و پافشاری ایشان ، از خود مقاومت نشان دهند و نه بگویند.
5. خواسته های خود را به او بگوییم: به طور مشخص و شفاف به فرزندمان بگوییم که چه رفتاری در شأن و منزلت اوست و خانواده چه انتظاری از او دارد
6. ارتباط با دوستان او:درصورت امکان با والدین دوستان فرزندانمان ارتباط نزدیک داشته باشیم ، مثلا از دوستان او برای مهمانی در خانه دعوت نمایی
7. با درخواست های نامناسب موافقت نکنیم: مثلا اگر فرزندمان تقاضای ماندن در منزل دوست ناشناخته ی را در وقت خواب داشت ، حتیالمقدور با تقاضای او موافقت نکنیم
8. تنبیه بدنی: سعی کنیم او را تنبیه بدنی نکنیم بلکه از طریق راهنمایی و هدایت سعی در ترک عادات ناپسند او نماییم
9. پاسخ مناسب به سوالات: برای سوالات مذهبی و اعتقادی فرزندمان جوابهایی قانعکننده پیدا کنیم
10. آگاهی دادن: فرزندانمان را نسبت به مضرات و عواقب ویرانگر مواد اعتیاد آور آگاه کنیم
11. خانواده کانون مهر: سعی کنیم خانواده را به کانون مهر و محبت تبدیل کنیم تا فرزندمان نیازهای خود را در درون خانواده پیدا کند.
12. نصیحت: به جای نصیحت کردن آنان برای انتخاب های بد، قدرت انتخاب خود آنان را مورد تمجید قرار دهید
13. پلی برای موفقیت: همه کودکان دچار اشتباه میشوند. به کودکان کمک کنید که از اشتباهات خود پلی برای موفقیت بسازند ، و به احساسات کودکانتان احترام بگذارید
14. تردیدهای او: هرگز نسبت به تردیدها ، ترسها ، عقاید و افکار آنان بی اهمیّت نباشید.
15.درک کودک خود، بعنوان موجودی مستقل: به همان صورت که شما یک کودک آرمانی در ذهن خود پرورش میدهید ، او نیز یک رابطهی آرمانی با والدین در ذهن خود پرورش میدهد . پس او را موجودی منفعل که مجبور است به حرفهای شما گوش دهد در نظر نگیرید.
16.بیان قوانین: قوانین روشنی را وضع و آن را اجرا کنید، سعی نکنید در اجرای آن از تنبیههای مختلف استفاده کنید
17. به مناسبت های خانوادگی و دستاوردهای اعضاء در خانواده اهمیّت دهید: سالگرد تولد اعضاء خانواده،موفقیت های ورزشی و تحصیلی ، سعی نمایید از این فرصت ها برای برگزاری جشن در خانواده و ایجاد محیطی شاد بهره مند شوید.18. در رفتار خود تضاد نداشته باشید: بین گفتار و عملکرد والدین در خانواده نمی بایست اختلافی وجود داشته باشد، کودکان بیشتر از عملکرد والدین الگو های رفتاری خود را می گیرند نه از گفتار آنها
19. رسوم خانواد گی و مذهبی را گرامی بدارید: در فرهنگ ما ایرانیان رسوم ارزشمندی همانند مراسم شب یلدا ، نوروز و.... وجود دارد که میتوانند انگیزه های خوبی برای دور هم بودن اعضاء خانواده باشند
20 .تا جایی که می توانید ناهار و شام را با او باشید و ارتباط کلامی بگیرید: این موضوع به صمیمیت خانواده و بر طرف شدن نیازهای عاطفی کودک بسیار کمک می کند
21. اختصاص وقتی برای بازی به همراه کودک: با کودکان خود بازی کنید و در حین بازی در مورد پیوند میان اعضاء در خانواده و بیان احساسات نسبت به هم با او صحبت کنید . به عبارتی تا میتوانید او را تشویق به بیان احساساتش نمایید
22. بیان انتظار خود از رفتار کودک: با کودک خود ، خواسته ها و انتظاراتی که از او دارید را مطرح کنید
23. تشویق کودک برای اجرای قوانین: به همان نسبت که تخطی از انتظاراتمان را با تنبیه(نه کتک زدن) و یا محرومیت پاسخ می دهیم ، باید نسبت به تشویق توانمندی ها و ابرازگری های کودک حساس باشیم.
آیا میدانید تربیت معنوی فرزندان ما از چه زمانی آغاز میشود؟
1-دوران قبل از تولد2-دوران بارداری مادر 3- بعد از تولد
توصیه های برای تربیت معنوی کودکان بعد از تولد
1- والدین می بایست خود از زندگی دینی و معنوی برخوردار باشند، تا تربیت دینی فرزندان اثر بخش شود
2- والدین نیایش های خود را در نزد کودک انجام دهند
3– چهار سالگی بیداری فطرت معنوی کودک است ، پس برای سوالات کودکانه جواب های مناسب و قابل فهم داشته باشید
5-فرزندان خود را با دعا و نام خداوند مانوس گردانید ، مثلا در شروع هر کاری ، همانگونه که در فرهنگ ما نیز مرسوم است ، با نام خداوند آغازکنید
6- به او یاد دهید با خدا درد دل کند ، صحبت کند ، تشکر کند و کمک بخواهد ، به ویژه در مواقع حساس مثل: امتحان دادن.
امام صادق علیهالسلام مىفرمایند:
در 3 سالگی به او لا اله الا اللّه را یاد دهید و 7 ماه بعد محمّد رسول اللّه (صلى الله علیه و آله) ، در 5 سالگی او را با قبله آشنا کنید و در نزد او نماز بخوانید ، در 7 سالگی او را با وضو آشنا کنید و از او بخواهید نماز بخواند تا در 9 سالگی با وضو و نماز کاملا آشنا شود .
آیا میدانید.........
اینک دانشمندان و مدرسین حوزه های تربیتی، درکشورهای توسعه یافته ، که فاقد آموزه های دینی بوده اند ، برای مصون ماندن نوجوانان و جوانان خود از آسیب های اجتماعی و انحطات اخلاقی ، به ضرورت رویکردهای دینی و معنویت به عنوان یک اصل اجتناب ناپذیر معترف شده اند.
منبع: ستاد مبارزه با مواد مخدر
نظر شما