آلبرت خوری، 54 ساله؛ فردی غیر سیگاری است که در 25 سپتامبر 2021 تحت یک عمل جراحی هفت ساعته قرار گرفت تا ریه های جدید خود را در شیکاگو دریافت کند. حالا و پس از شش ماه ریه ها خوب کار می کنند و هیچ نشانه ای از سرطان در بدن خوری دیده نمی شود.
آنکیت بهارات، رئیس بخش جراحی قفسه سینه در بیمارستان نورث وسترن مدیسین در بیانیه‌ای اعلام کرد: «پیوند ریه برای درمان سرطان ریه بسیار غیرمعمول است و موارد کمی از آن گزارش شده است. به طور معمول برای بیماران مبتلا به سرطان مرحله 4، پیوند ریه یک نه مطلق در نظر گرفته می شود، اما از آنجایی که سرطان آلبرت فقط به قفسه سینه او محدود شده بود، ما مطمئن بودیم که می توانیم تمام توده سرطان را در طول جراحی پاک کنیم و زندگی او را نجات دهیم.»
جراحان عموماً تمایلی به انجام چنین پیوندهایی ندارند، زیرا اگر حتی چند سلول سرطانی در بدن فرد باقی مانده باشد، احتمال زیادی وجود دارد که سرطان در این بیماران که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی برای جلوگیری از رد عضو مصرف می کند، دوباره رشد کنند.
چندین اقدام از این دست در گذشته موفقیت آمیز نبوده است، اما از آن زمان، پیشرفت های علم پزشکی به پزشکان اجازه می دهد تا علت و نحوه گسترش سرطان را بهتر درک کنند.
در اوایل سال 2020، خوری به عنوان کارگر متخصص ساختمانی برای شهرداری شهر شیکاگو کار می کرد، زمانی که شروع به تجربه کمردرد، عطسه، لرز، سرفه و خلط کرد، ابتدا تصور کرد که مبتلا به بیماری کووید است، اما وقتی در سرفه‌اش خون دید با پزشکش تماس گرفت.
او می‌گوید:«پزشکان سرطان ریه مرحله 1 را در من کشف کردند، اما به دلیل افزایش موارد ابتلا به کووید-19، و وضعیت خاص بیمارستان‌ها در آن زمان نتوانستم بلافاصله درمان را شروع کنم.»
تا جولای 2020، سرطان به مرحله 2 پیشرفت کرد و با وجود چندین دوره شیمی درمانی، به رشد خود تا مرحله 3 و 4 ادامه داد. به او گفته شد که هیچ شانسی برای زنده ماندن وجود ندارد، اما خواهرش در مورد پیوند ریه های پیشگامانه در بیمارستان نورث وسترن به او گفت.
در سال 2020، دکتر بهارات تیمی را رهبری کرد که اولین پیوند ریه مضاعف را بر روی زنی بیست ساله انجام داد که ریه‌هایش توسط کووید از بین رفته بود.
خوری تحت مراقبت انکولوژیست در نورث وسترن قرار گرفت که می خواست ابتدا سایر درمان‌های در دسترس برای مبارزه با سرطان در او را امتحان کند -- اما وضعیت سلامتی او رو به وخامت بود و وضعیت به گونه‌ای شد که او را در بخش مراقبت های ویژه با ذات الریه و سپسیس قرار داد.
جالب بود که همان زمان مشخص شد او کاندیدای پیوند است زیرا سرطان علیرغم اینکه در مرحله 4 بود، به سایر اندام‌ها سرایت نکرده بود. پس از دو هفته انتظار ریه‌های جدیدش را دریافت کرد.
تیم پزشکی او مجبور شد «تریلیون‌ها» سلول سرطانی را از سراسر ریه‌های او در یک بازه زمانی شش ساعته خارج کند، در حالی که در تمام این مدت مراقب بودند که در زمان تخلیه مواد به داخل حفره قفسه سینه یا جریان خون نریزد.
دکتر بهارات با یاداوری آن شب گفت: «شب هیجان انگیزی بود و ما از نتیجه کاملا راضی بودیم.»
خوری اکنون زندگی عادی دارد و می تواند بدون نیاز به حمایت تنفسی کار کند و به باشگاه ورزشی برود. او می‌گوید: «زندگی من به خاطر پز شکان از صفر به 100 رسید. بیش از یک سال بود که کسی لبخند را روی صورتم ندیده بود، اما اکنون نمی توانم جلوی لبخندم را بگیرم.»
با توجه به این موفقیت دکتر بهارات و دکتر چایه در حال توسعه مجموعه جدیدی از پروتکل‌ها هستند تا تعیین کنند چه کسانی واجد دریافت چنین درمانی است.
سرطان ریه تا حد زیادی علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در ایالات متحده است و تقریباً 25 درصد از کل مرگ و میرهای ناشی از سرطان در این کشور را تشکیل می دهد.
نظر شما