به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، محمد ناصر رهبر روز چهارشنبه به رسانه ها تاکید کرد: تاکنون موردی از ابتلا به ویروس آبله میمون در ایران مشاهده نشده است و با توجه به مسری و قابل انتقال بودن بیماری به محض مشاهده علائم آن در کشور، ازطرف وزارت بهداشت اعلام رسمی می شود.
وی گفت: مهمترین راه انتقال این ویروس از طریق پوست زخمی و ریختن ترشحات و مایعات بدن میمون بر روی مخاط چشم و دهان و بینی است.
رهبر با بیان اینکه مورد انسانی ویروس آبله میمون در سال ۱۹۷۰ شناسایی شد، بیان کرد که فعلا به طور رسمی در خصوص مخزن طبیعی این ویروس که چه نوع حیوان یا جونده ای است گزارش رسمی نشده است ولی جوندگان و میمونها به عنوان حامل ویروس اعلام شده اند.
وی با اشاره به اینکه این ویروس از خانواده آبله گاوی است و با آبله مرغان کاملا متفاوت است، ابراز داشت: علائم آبله میمون در انسان شامل تب و سردرد، دردهای عضلانی و خستگی، تورم غدد لنفاوی، کمردرد، ضعف و بی حالی و نشانه های پوستی است که یک تا سه روز بعد از شروع بیماری، بثورات پوستی نمایان می شود که ۹۵ درصد موارد در صورت و ۷۰ تا ۸۰ درصد موارد در کف دستها و پاها نمایان می شود، دوره نهفتگی این بیماری معمولا بین ۷ تا ۱۴ روز است ولی تا ۲۱ روز هم اعلام شده است.
مدیر پیشگیری و مبارزه با بیماریهای واگیر دانشگاه علوم پزشکی استان سمنان با بیان اینکه در این بیماری غشاهای مخاطی، دستگاه تناسلی و ملتهمه و به ویژه ملتهمه چشم هم می تواند درگیر شود، افزود: در صورت رعایت نشدن مسائل بهداشتی و لمس چشم با دستان آلوده امکان درگیری قرنیه چشم و نابینا شدن هم وجود دارد و از آنجا که التهاب و عفونت سبب درگیری مغز و اعصاب می شود، امکان مرگ هم وجود دارد.
امارات نزدیکترین کشور به ایران با مورد آبله میمون
رهبر تصریح کرد: با توجه به بررسی های انجام شده در سالهای گذشته که این بیماری رواج داشته میزان مرگ و میر در برخی کشورها از یک تا ۱۰ درصد و در کودکان تا ۲۵ درصد هم وجود داشته است.
وی با بیان اینکه بیماری به طور رسمی از انگلستان نشات گرفته و در بسیاری از کشورهای اروپایی، امریکایی وافریقایی هم گزارش شده است، افزود: نزدیکترین کشوربه ایران که تاکنون موردی از ابتلا به ویروس آبله میمون در آن گزارش شده کشور امارات است ولی در ایران تاکنون از وجود این ویروس گزارش رسمی نشده است.
رهبر در خصوص راههای انتقال این بیماری گفت: راه های انتقال از سالهای قبل در اثر ترشحات مختلفی است که از میمون اعم از گازگرفتگی یا ریختن ترشحات و مایعات بدن میمون روی پوست زخمی یا ملتهمه مانند چشم و دهان بوده است که باعث آلوده شدن انسان می شود و این ترشحات نیز از طریق انسان و یا میمون آلوده و یا از طریق تنفس هم قابل انتقال به انسانهای دیگراست ولی ویروس از طریق پوست سالم و بدون زخم قابل انتقال نیست.
مدیر پیشگیری و مبارزه با بیماریهای واگیر دانشگاه علوم پزشکی استان سمنان با بیان اینکه این بیماری با بیماری آبله بزرگ که هم اکنون ریشه کن شده هیچ شباهتی ندارد، افزود: واکسنی که در خصوص آبله میمون در آمریکا تهیه شده به تایید رسیده است.
نظر شما