به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری، انسجام و کار تیمی بی‌سابقه باعث شد که در جنگ تحمیلی 12روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران مجموعه خدمات ارائه شده در نظام سلامت نمره قابل‌قبولی‌کسب کند. این نکته را جعفر میعادفر، رئیس سازمان اورژانس کشور هم تأیید می‌کند.

 ‌ 

همیشه آماده‌باش

ایران جزو کشورهای حادثه‌خیز است و بیش‌از 50حادثه و بلایی که در دنیا رخ می‌دهد، 31مورد آن را تجربه می‌کند. به همین دلیل سازمان اورژانس همیشه در شرایط آماده‌باش است و بخش عمده‌ای از نیروهای انسانی این مجموعه 24ساعته فعال هستند تا در بحران‌ها در کمترین زمان به محل حادثه می‌رسند. در جنگ اخیر هم تقریبا پس از وقوع نخستین انفجارها حوالی 4صبح، مدیریت بحران را فعال کردیم و سایر استان‌های کشور هم به حالت آماده‌باش درآمدند. در همان روز اول چند استان مورد تهاجم قرار گرفت و پیش‌بینی این بود که شرارت رژیم صهیونیستی گسترش پیدا کند، به همین دلیل تقریبا در 64دانشگاه علوم پزشکی ستاد بحران فعال شد.

اولین تصمیمی که گرفته شد

در همان ساعات اول آغاز جنگ، دشمن چند مکان مختلف را هدف قرارداد و ورود ما به 2 نقطه مهم اهمیت داشت؛ اورژانس پیش‌بیمارستانی و اورژانس‌های بیمارستانی. اورژانس باید با حضور در محل حادثه به سرعت مصدومان را اولویت‌بندی و براساس نوع و شدت حادثه به نزدیک‌ترین بیمارستان منتقل می‌کرد. اورژانس‌ها هم باید آماده می‌شدند که مجروحان انتقالی به مراکز درمانی را در یک فرصت کوتاه پذیرش کنند. معاونت درمان دستور اولیه را ابلاغ کرد که اقدامات غیراورژانسی کم و اورژانس‌ها به سرعت تخلیه شوند تا شرایط برای پذیرش بهتر مصدومان مهیا باشد. مسئله دیگر حجم قابل توجه سفرها بود. باید در مناطق پرازدحام هم اورژانس‌ها، بیمارستان‌ها، مراکز بهداشتی و درمانی و داروخانه‌ها تقویت می‌شدند که اقدامات لازم در این‌باره انجام شد؛ ازجمله چندشیفته شدن مراکز دیالیز یا افزایش سهمیه شیرخشک و دارو.

انسجام مهم در نظام سلامت 

‌ یکی از بهترین مدیریت بحران‌ها در فاز هماهنگی در همین 12روز جنگ رخ داد. در این چند روز بارها جلسات مدیریت بحران برگزار شد و همه حوزه‌های وزارت بهداشت یک‌صدا و هماهنگ عمل کردند. بهترین درس همین همکاری و هماهنگی بود که در نظام سلامت ما رخ داد و به شکل منسجم و ارتقایافته منجر به خدمت‌رسانی بهتر به مردم شد.

مزاحمت‌ها کم شد 

یکی از چالش‌های جدی اورژانس تماس‌های مزاحم است اما آن روزها حجم این تماس‌ها کاهش بسیاری داشت. به مردم اطلاع داده بودیم که اگر شرایط بحرانی نیست با ما تماس نگیرند و اگر می‌توانند خودشان به مراکز درمانی مراجعه کنند. ما نمی‌دانستیم دشمن چه زمانی حمله می‌کند و چند جا را هدف قرار می‌دهد. باید به سرعت نیروها را تقسیم می‌کردیم و در همه مناطقی که حمله انجام شده بود، حضور پیدا می‌کردیم. شرایط خاص بود و گاهی همزمان 20تا 30نقطه هدف قرار می‌گرفت و این مسئله باعث شد که بسیاری از همکاران ما روزهای متمادی به خانه‌هایشان نروند. برخی از آنها در خلال مأموریت‌ها فقط نیم‌ساعت در 24ساعت می‌خوابیدند.